Yok kere yok

Bu akşamlar balkonların rengi gibi.
Ve bu sabahlar bazı hayatların dengi.
Neyi düşünemeyeceğini niye düşünür ki insan ?
Birbirimizi acıtan şeyleri ezberleyip bu kadar susmak ,
O ezberin en güzel parçası mıdır peki ?
Bana buçuklu sayılarca kilometreler gerek şimdi.
Bana yuvarlak hesaplarla dönüş biletleri..
İncelmiş sakallarıma gizli anılar.
Külliyen doğrular da var tabi.
Uzun zamandır sevilmeyişim de bundan.
Burada yanlışı yoklayacak hiç bir aralık yok.
Burada geçmişin pürüzlü diken dikenliği..
Burada elalemin ne dedikleri..
Hiçbiri yok hiçbiri.
Bir gün buraya gelirsen.
Taa içimdeki evine.
Beni sevmemen için tek bir bahanen yok.