Yolcu ve Soru

Sualin vakti değil, bırak geceyi,
Her parlak nokta bir iz, her an bir yanıt.
Köklerdeki koşuşturma, dalın dinginliği,
Hayatın sırrı, incecik bir tende kayıt.

Koşan çocuk, gölgesi yetişmez ona,
Büyür, zamanın akışına savrulan yaprak.
Kuşun ezgisi sebepsiz, bilmez niçin şakır,
Lakin dinleyen ruh, o seste bulur yasak anlamı.
Hayat bazen bir lokmayı bölüşmek,
Bazen de kalbin surlarına sığmaz bir aşk.
Bazen toprağa emanet edilen bir tanedir,
Sürer, yükselir, olur bir gölge, belki bir renk.
Kimi arar durur, kimi bulduğunu iddia eder,
Kimi de yol üstünde yitirir asıl soruyu.

Oysa yaşam, o arayışın kendisi olmalı,
Ateşi tutuşturan el, donup bekleyen değil.
Devam et, her menzil yeni bir sorgulama,
Her soluk yeni bir uyanış, her an ilk adım.
Işığı gözlerinde, sonsuzu kalbinde taşı,
Maksat, sen bu yolda olduğun sürece saklı.