Yorgunum...

Yorgunum cok. Hayat yorgunu bir körpe tohum gibi oradan oraya savruluyorum. Bütün hücrelerim dolu. Damla damla akıtıyorum gözümden içime yük olanları. Nice bardaklardan taşıyorum. Deli bir ırmak olup bir vadiden akıyorum. Her yanım nankör canımı kırıp uzerine basıyorum. Al kan olup güllere sızıyorum. Yorgunum ben çok hayat yorgunu. Bir kuş olup semaya çıkıyorum engin bir dağa konup ardıma bakıyorum.Derin bir nefes alıp sonsuzluğa uçuyorum.
Yorgunum çok.