Yüreğimin Acısı

Yüreğimin acısını duysaydın,
Belki de gelirdin sessiz bir fısıltıyla,
Rüzgârın uğultusunda kaybolan sözcükler gibi,
Sana ulaşmaya çalışan bir hayalle…

Gözlerimden süzülen her damla,
Bir şiir olurdu senin için,
Ama sen uzaklarda,
Gölgen bile uğramadan geçip giden…

Her gece yıldızlara soruyorum seni,
“Gelir mi?” diye,
Ay bile sustu, geceler suskun,
Yalnızlığımın derinliğine bakıyor sadece.

Kalbim paramparça bir nota gibi,
Her atışı ayrı bir acıyı çalıyor,
Sen duyabilseydin, her ritim sana dokunurdu,
Belki de adımı anımsardın…

Gelmesen bile, bilmeni isterdim,
Acımın içinde adınla nefes alıyorum,
Seninle dolu bir sessizlik bu,
Sana dair her hatıra bir yara,
Her yara bir umut,
Ve umut hep seni çağırıyor.

Ah, yüreğimin derinlerinde bir köprü var,
Sen adım atmasan da, ben bekliyorum,
Belki bir gün, belki bir rüya,
Ve o gün gelir, acımın melodisi sana ulaşır,
Gelmesen bile, bil ki bekledim,
Ve bekleyeceğim…