YÜREĞİMİN AYNASI

Senin kalbinle bakmayı öğrendim,
Güzellikleri çoğu zaman gözlerinde gördüm.
Sen ağladığında benim içim sızladı,
Sen güldüğünde dünya güzelleşti,
Yüreğimin aynasısın ablacığım.

Bir yabancı gibi değil, bir bütün gibi,
Seninle tamamlandım ben bu hayatta.
Ne eksik kaldım, ne de yalnız,
Varlığın hep tamamdı bana,
İçime işlemiş bir sevgiyle yaşadım seni.

Dünyaya bin kere gelsem,
Yine seni isterdim abla diye.
Kendi annem gibi,
Beni büyüten, saran,
Dertlerime su gibi akan sendin.

Ağladığımda gizli gizli,
Senin yüreğin titrerdi uzaktan.
Sezerdin beni ben söylemeden,
İçimden geçeni okurdun gözümden,
Sen bana yazılmış bir şiirdin zaten.

Bu yüzden her satır sana çıkar,
Yazdığım her şeyde sen varsın.
Seninle kurduğum bu bağ,
Kanla değil, kalple yazılmış bir anlaşma,
Ve ben sonsuza kadar razıyım bu kardeşliğe.