Yüreğini yüreğime tutukluyorum
Çok bekledim bir gün gelipte eller yukarı, yüreğini yüreğime tutuklamaya geldim demeni ve hayal ettim hep o anı , ellerimi kaldırıp buyur gel tutukla yüreğimi yüreğine ömrüm, demeyi.
Hep hayal ettim işte gerçekler kapımı çalmayınca.Diyemedim ben kimseye o benim hayallerimi yarım bıraktı diyemedim işte.Her defasında hıçkırıklarım engel oldu.Kelimelerim hep kifayetsiz kaldı.Gözyaşlarım alev gibi aktı.Vazgeç dediler.Kimden diyemedim.Sadece sustum.Hesap etmediğim acılarla sınandı yüreğim.Seni tanıyanlar seni anlatır ,beni de ağlatırlar ve sonra yine gece olur ve yine ben yastığıma gömülmüş gözyaşlarımı akıtıyorum yokluğunun ardına.Ardından yastığın kuru tarafını çevirip yastık altına saklıyorum seni.Uyumuş gibi yapıyorum ve biliyorum ki bu gecede uykusuz geçecek çaresizce.Bana yine gün aydın olmayacak çünkü benim gecemde gündüzümde hep sensiz karanlık kalacak.