Seninle konuşurken fark ettim,
Bazı insanlar yüreğiyle var olur.
Ne sesi ne eli dokunur,
Ama bir bakışıyla iyileştirir seni,
Sen tam da öylesin, ablam.
Adın geçince gülümserim içten,
Çünkü seninle dert bile hafif.
Senden gelen bir kelime,
Bin teselliye bedel olur,
Senin kalbin bu kadar güçlü.
Sıcak bir çay gibidir sohbetin,
İçtikçe içini ısıtır insanın.
Senin yanında olunca
Zaman durur, dert susar,
Sadece huzur kalır geriye.
Karanlığa umut gibi düşersin,
Işık saçarsın sözcüklerinle.
Kimsenin göremediğini görürsün,
Ve işte tam da bu yüzden,
Senin yüreğin eşi bulunmaz bir hazine.
Ne anlatırsam anlatayım,
Sana olan sevgim sığmaz satıra.
Çünkü seninle geçen ömür,
Bir armağan gibi kalbimde durur,
Yüreğiyle var olan tek ablam sensin.