ZALİM MİŞİM

Bir çığ gibi biner üstüne hayat, minicik ellerinde küçücük kalan o çığ, sen büyüdükçe büyüdü.

Biliyorum, saklamaya çalıştın saklarken korumaya çalıştın ama kendinden kaçındın.

Çığ gibi oluşan hayatı sen dudaklarınla ısıtmaya çalıştın.

Onu özgür bıraksaydın ellerinle ördüğün duvarları serbest bıraksaydın belki de..

Bazen konuşurken kelimeler tükenirmiş ya oysa ben yazarken de hayatımın kelimeleri tüketmişim.

Hiç tükenmicekmiş gibi çaresizce tüketmişim.

Hiç büyümicekmiş gibi de acımasızca ellerimin içinde büyütmüşüm..

Çok zalim mişim.