Zenginlik Sadece Paramı ? Yoksa İnanç mı ?

Bağdatlı bir adam kendisine kalan büyük bir mirası kısa zamanda saçıp savurarak tüketti. Kalan mirasi düşünmeden geleceğe yatırım yapmadan bi anda hızlı bir şekilde yiyerek tükedince eski haline dönmeye basladi tabi yavas yavas Fakirleşip zarurete düşünce ağlayıp sızlanmaya, el açıp Allah’a yalvarmaya başladı. Günlerce dua etti.Çünkü pişmandı paranın bollugunda hiç dua etmeyen sürekli parayı yiyen biri oldugu için yaptıgı yanlışların farkına varmaya başlamıştı ama iş işten geçeli çok olmuştu. Nihayet bir gece rüyasında kendisine ta Mısır’da bir hazine yeri gösterildi ve yeniden zengin olabilmesi için oraya gidip onu çıkarması söylendi.Bu onun için harika bir işaretti tekrardan zengin olacaktı çünkü para onun gözünü adete boyamıştı para herşeyi olmuştu . Adam hiç vakit kaybetmeden yola koyuldu.

Haftalarca yürüdükten sonra aç, susuz ve perişan bir halde Mısır’a ulaştı tabi ya olursa umuduyla yollara düştü parasız bulsun hepsini tükentigi için cok zor şartlar altında mısıra kadar gelmişti ve kendisine gösterilen define yerini araştırmaya başladı. Bu adam açlıktan ölmemek için dilenmeye karar verdi.Bu onun için çok zor karardı tabiki yıllarca zengin hayatı sürdükten sonra dilenmek ama mecburdu çünkü karnı çok açtı daha fazla yürüyemezdi . Ancak gündüzleri utandığı için geceleri dilenecekti. Daha ilk gece bekçi onu yakaladı ve son günlerde sayıları artan hırsızlardan biri zannederek güzelce bir dövdü. O zavallı adam, “bırak beni sana doğruyu söyleyeceğim.” dedi. Bekçi, “Peki anlat bakalım, kimsin ve gecenin bu vakti burada ne arıyorsun?” dedi. Adam, “Ben hırsız filan değilim, gariban bir Bağdatlıyım diye başlayıp hayat hikâyesini, rüyasını ve defineyi anlattı eski hallerini zengin oldugunu ve daha sonrasından iflas ederek bu hallere uzun uzun anlattı tabi ilk başlarda bekciyi ikna etmek oldukca zordu çünkü son zamanda yüzlerce kişi orada dileniyordu .

Bekçi onun doğru söylediğine ikna oldu ve samimiyetine inandı ama hemen affetmedi tabiki kısaca biraz nasihat verdi bagdatlıya . Ancak yine de onu bilgiç bir edayla şöyle azarladı: “Bir rüyaya inanarak niçin buralara kadar geliyorsun? Bu kadar akılsızlık olur mu? Ben de yıllardır Bağdat’ta falan mahalledeki bir evin bahçesinde bir hazine saklı olduğunu görüp duruyorum. Ama bunu hiç ciddiye almadım herkes her rüyaya inansaydı suan herkes zengindi yoktur herhalde rüyasında zengin olmayan diyerek nasihatlarda bulundu .

Rüyalarla, hayallerle yaşanır mı? Bre akılsız adam yürü git memleketine ve bir daha da gözüme gözükme diyerek bagdatlıya hem akıl hem yol yordam gösterdi aslında bakılırsa bekçi cok dogru ve mantıklı konuşuyordu
Yoksa elimden kurtulamazsın.” Bağdatlı: “peki” dedi ve sevinerek hızla Bağdat’a dönmeye koyuldu ama aklı hala mısırdaydı çünkü kendini orada para olduguna inandırdıgı için diger secenekleri kabul edemiyordu
Seviniyordu, çünkü hem serbest bırakılmıştı, hem de bekçinin, bahçesinde hazine gördüğünü söyleyip tarif ettiği ev Bağdat’ta bulunan kendi eviydi. Ümit dolu olarak evine geldi ve bekçinin söyledikleri aklına geldi çünkü bekçinin anlattıgı rüya bagdattaki kendi eviydi hemen kazma küregini eline aldı ve kendi bahçesini kazarak hazineyi buldu. “Boşuna hazineyi uzaklarda aramışım” diyen adam adeta mutluluktan uçuyordu ucuyordu ama tekrar eski haline dönmeye kesin değildi çünkü allaha şükrü yoktu aklı fikri paraydı umarım hayatı hayallerle yaşamaya devam etmez...