Çıkıp saatlerce dolaşmak istiyorum,
Adımlarım rastgele olsun,
Yollar beni seçsin bu kez.
Kafamın içi kalabalık,
Susmayan cümleler var
Hiç söylenmemiş ama hep bağıran.
Bir banka oturup gökyüzünü izlemek,
Kimseye bir şey anlatmadan,
Kendime bile açıklama yapmadan.
Düşüncelerim cebimden dökülse keşke,
Her adımda birazı kaybolsa
Kaldırım taşlarının arasında.
Yorgunum,
Ama uykudan değil;
Hatırlamaktan, taşımaktan,
Hep güçlü görünmekten.
İçimde bir ağırlık var
Adını koyamadığım.
Rüzgâr saçlarıma değil de
Aklıma değse istiyorum,
Orada ne varsa savursa.
Bir anlığına bile olsa
Sessizlik yerleşse içime,
Ben de kendime misafir olsam.
Saatlerce dolaşmak istiyorum,
Dönmek zorunda olmadığım bir yere.
Belki her şey geçmez,
Ama zihnim biraz hafifler.
Bazen iyileşmek değil,
Sadece susmak yeter insana.