zulüm

gözlerim kan değil
meşkini damlatır
düşünüşümün düşüşlerinden akan
Şu hüzün dumanının her anı
Senin güzel gözlerine bakmış bakakalmış
Bu hüzün kurumuş kalbimin budaklarını baltalamış
Hiç bi güzele değişmemiştim bu bakışlarımı
ölüm müydü bu kadar güzel olan
gözünden akan yaşlar mıydı
dualarının güzelliği miydi
secdenin sahibinin makamında
yolunu buluşun o kadar değer o kadar güzel
şurdan çıkıp geliyorsun
Ve ocağın başında kalbimi pişiriyorsun annem
polisler gelmiyor
hemşireler bakmıyor
doktor bir avuç kumu ellerinin arasından süzüyor
dizlerim yerde
ARIYORUM
NEREYE GÖMÜLEYİM SÖYLE
beynim yerinden çıkacak
gönlümün kor acısına pervene olacak diye
Niye konuşmuyorsun gördüğüm halde
karşındaki görüntümü neden izinsiz çaldın
gelmeme de kalmama da kimseye kıyamıyorum
Allah ne der ki
belkide beni ezdın şu hiçbişey vermediğin kadın için
ANLADIN MI ANNE