Bir virüs gelir, bol planlı ve yetiştiremeyeceğimizden endişe ettiğimiz işlerle dolu yaşamlarımızda, bize zamanla yarışmanın anlamsızlığını öğreterek yaşamı yavaşlatır, hatta durdurur.

Bir virüs gelir ve hiçbir şeyin tek kişilik olmadığını, yaptığımız ve yapmadıklarımızla yalnızca kendi yaşamlarımızı değil, başkalarının yaşamlarına da dokunduğumuzu, hatta belirlediğimizi görmemizi sağlar. Bir virüs gelir ve belirsizliğin insan yaşamının kaçınılmazlarından birisi olduğu gerçeğiyle bizleri yüzleştirir ve belirsizlikle daha barışık yaşayabilmenin gerekliliğini öğretir.

Acı da aynen belirsizlik gibi insan yaşamının kaçınılmazlarından biridir. Acının kaçınılmaz olduğu bir dünyada, acı çekmekten daha önemli olabilecek tek şey, acı çekmeye değer bir yaşam öyküsü oluşturabilmektir.

Koronavirüs, bizlere hayatlarımızı gözden geçirip insan acılarında anlam bulabilme ve yaşamın yalnızca iyiyi değil tüm duyguları hissedebilmekle ilgili olduğunu fark etme ve yeni yaşam öyküleri oluşturabilme fırsatı verir.