Bana gözlerini bıraksaydın,
Hiç olmazsa giderken…
Bir bakışın kalsaydı ardında,
Sözcüklere ihtiyaç duymadan anlardım seni.

Ellerin gitti,
Ama gözlerin de beraberinde götürdü beni.
Sessiz bir boşluk kaldı,
Ve ben, orada seni aradım her köşede.

Ne kelimeler yetti,
Ne zaman sildi izlerini.
Sadece bir bakış,
Sonsuz bir hatıra olurmuş meğ... Devamını Gör

Bir gün sessizliğin içinden adını duydum,
Kalbim ilk defa o kadar güzel sustu.
Gözlerinle başladı en sakin fırtınam,
Ve ben o günden beri başka gökyüzü bulmadım.

Her “iyi ki”nin bir nedeni vardır derler,
Benimkini sorsalar, adını söylerim usulca.
Çünkü sen gelince anladım,
Bir insan bir insana cennet kadar iyi gelebilir aslında.

Yüreğim... Devamını Gör

Ben kadere ne diyeyim,
Kalem de onun, kâğıt da.
Yazılanı bozsam ne olur,
Silsem, izi yine aynı noktada.

Kırılmış bir saat gibiyim,
Zaman durmuş içimde.
Ne ileri gidebiliyorum,
Ne dönebiliyorum geriye.

Bir cümle başlar, noktasını o koyar,
Bir umut doğar, gölgesini o yayar.
Ben sadece okurum satır aralarını,
Yaratan yazmış, ben neye ya... Devamını Gör

Yine düştüm sana, bir yanım küfrederken sana, bir yanım ise bahaneler yaratıp yol açmak istiyor sana. Nasıl bir bağ bu, içinde sen yoksun. Ölen birini hayatta tutmaya çalışıyorum, gülü lale yapmaya, kurak bir araziyi ormana döndürmeye çalışıyorum. Boşuna bir çaba, öyle boş bir çaba ki. Sen bilmezsin delilikle yok olmak arasındaki çizgiyi. Sen bilme... Devamını Gör

Bir taşın kalbini eritecek kadar sevdim seni,
Soğuk dağların sessizliğini yumuşatır gibi.
Ne zamana yenildim, ne de mesafeye,
Kalbim yalnızca sana çarptı her seferinde.

Sevdam ateş değil, kül bırakmaz,
Su değil, söndürmez;
Toprak gibi sarar, gökyüzü gibi saklar…
Sen bilmezsin belki ama ben öyle sevdim seni.

Kalbimi açsam görürdün izleri... Devamını Gör

Bir duvar karşımda Kaya gibi sağlam,kayadanda sağlam.Ve ben oturmuş saatlerce o duvara kendimi anlatıyorum.Beni anlaması için.
-Duyuyor musun beni duvar,beni anlıyor musun,bak bende açtığı yaralar bunlar,bak işte canım tam olarak bu kadar çok yanıyor,beni sarıp sarmalayıp yaralarımı iyileştirir misin duvar?
Ses yok!
-Hey duvar sana söylüyorum du... Devamını Gör

Göz alıcı elbiseler, kusursuz görüntüler, zarif endamlar… Bir sergi salonundayız sanki. Dışarıya yansıyan her bir kare, bir sanat eseri titizliğinde düzenlenmiş, parlatılmış ve sunulmuş. Her yer, bir mükemmellik yalanının parlak ambalajıyla kaplı. Oysa bu ihtişamlı perdenin hemen arkasında, toplumun ruhunda kanayan, derin bir yara var. Bu, anlamı... Devamını Gör

Biraz kırgınım, biraz yorgunum,
Gözlerimde suskunluğun izleri var.
Sar beni, söz ağlamayacağım,
Sessizlikte bile kalbim sana sarar.

Rüzgar gibi geçip giden günlerin ardından
Bir damla huzur istiyor ruhum.
Yorulmuş ellerim, kırılmış düşlerim,
Senin sıcaklığında eriyor yorgunluğum.

Beni anlamak zor değil,
Sadece dur, dinle ve sar…
Dünya... Devamını Gör

Hassas bir kalbe sahipsen, bil ki
Dünya seni incitecek, fark etmez ne kadar dikkatli olursan ol.
Rüzgar bile sert eser, bir bakış kırar umutlarını,
Sözler, bazen bıçak gibi saplanır sessizliğine,
Ve en küçük ihmal bile sarsar içini.

Senin kalbin, gökyüzü kadar geniş,
Ama öyle kırılgandır ki, bulutlar bile titrer yanında.
Bir tebessüm ara... Devamını Gör

Yıllar geçti, sessiz gölgeler içinde
Kaybolmuş bir çocuk kaldı içimde.
Dertliydi, kırılmıştı, unutulmuştu zamanla
Ta ki sen girdin hayatıma, bir tebessümle…

Gülüşün, unutulmuş oyunları hatırlattı bana
Küçük sevinçlerin büyüdü kalbimde, sana bakınca.
Öyle kolay mı vazgeçilir böyle bir mucizeden?
Her anın kıymetini bilmek gerek, senden gelen... Devamını Gör

Ferruh Ağa oğlu gibi sevdiği Ertuğrul ve arkadaşlarının dün akşam yaptığı olayı duyunca pek keyiflendi ve hemen önünde bulunan kahvesinden bir yudum aldı sonra ahşap evin yeşilliklere açılan penceresinden uzaklara daldı..Ferruh Ağa Halime hatunla tanıştığında yirmi yaşındaydı ve askerliği Balkan dağlarında devam ediyordu ve kısa bir süre sonra D... Devamını Gör

Söylesene, sana gelmek
Neden bu kadar güzel bir şey?
Belki de hayatın bütün yükü
Senin yanında hafifliyor diye.

Her adımda yolun taşlarını unuturum,
Gözlerinde bütün dertler susar,
Sen varsan zaman bile durur,
Karanlık bile ışığa boyanır.

Sana gelmek;
Bir şarkının en güzel nakaratı,
Bir duanın kabul olmuş hali,
Yorgun gecelerin sabah... Devamını Gör

Heyhat!
Eleştiriye tahammülü olmayan,
Fikirleri tek elde toplayan şakşakçılarla büyüyenler,
Ömer gibi adalet timsali, Ali gibi cesur olmayanlardır...
Ben ki,
Cefayı, sözleri adaletle biçtim.
Yalnızlığımı hakikatin kılıcıyla kestim.
Her heceyi bir sorguya, her dizeyi bir darağacına çevirdim.
Kör kuyularda susuzluğa mahkûm ettiler sözü.
K... Devamını Gör

Biri sana “bana dua et” dediyse,
Bil ki hayat kalbine ağır gelmiştir.
Sessiz çığlıklar içinde kaybolmuş bir yürek,
Kelimelerin yetmediği yerde seni çağırmıştır.

Onu yalnız bırakma,
Çünkü bazen bir el, bir omuz,
En büyük ilaçtır acıya karşı.
Duymazsan sessizliğini,
Görmezsen gözlerindeki hüzünü,
Düşer karanlığa, ışığı ararken kaybolur.

... Devamını Gör

Dört kız, kristal ormandan çıktıktan sonra şehrin daha uzak, neredeyse unutulmuş bir bölgesine yöneldi. Burası, enerjinin yoğunluğu ve kristallerin şekliyle diğer bölgelerden farklıydı; kristal yapılar neredeyse tamamen organikti, bazıları devasa ağaçlar gibi gökyüzüne yükseliyor, dallarından düşen ışık damlaları yere çarptığında yankılanıyordu.
... Devamını Gör

Kızlar, kristal yollar boyunca ilerlerken, şehir merkezine doğru yükselen devasa bir kule fark ettiler. Kule, diğer binalardan farklı olarak tamamen ışık ve enerjiyle inşa edilmişti; üst kısmı bulutlara kadar uzanıyor, tabanı ise yerden yükselen enerji sütunlarıyla sarsılıyordu. Kristal şehir sakinleri kuleye yaklaşmıyor, etrafında bir tür sessiz... Devamını Gör

Kulenin duvarları paramparça olurken dört gölge suret, kızların karşısında belirdi. Her biri tıpkı onların yüzüydü ama gözleri simsiyah, ifadeleri soğuk ve acımasızdı.
Zeynep’in gölgesi öne çıktı. Gözleri öfkeyle yanıyor, dudakları alaycı bir gülümseme taşıyordu.
— Sen cesur olduğunu sanıyorsun, ama aslında öfkenin kölesisin. Her adımın intikam i... Devamını Gör

Kristalden yayılan ışık, gölgenin karanlığına çarpınca bütün salon bir anda sarsıldı. Duvarlardaki taşlar çatırdadı, tavandan damlalar düşmeye başladı. Dört kız sembollerini sıkıca kavramış, ellerinden çıkan ışığı birleştirmişti. Ama gölge, onların ışığına karşı koyarken, zihinlerine daha derin darbeler vuruyordu.
Zeynep’in gözlerinin önüne babası... Devamını Gör

İçimde, çağın gürültüsüne karışıp kaybolmayan kadim bir isyan yankılanıyor. Bu, sadece benim değil; kalbi hâlâ haya, edep ve ananenin asil sızıntısıyla atan herkesin çığlığıdır. Gözlerimizin önünde, adına "dijital çağ" dediğimiz o devasa sahne, toplumsal ruhumuzun ipliklerini çeken, ahlakımızın kumaşını lime lime eden bir çürümeyi ser... Devamını Gör

Bu Amed sokakları artık bizi el ele görmeyecek ya,
Dar taş yollar, köşe başları, eski duvarlar
Bıraktığımız izleri sessizce saklasa da
Lav taşları çiçek açarken bile
Hatıralarımızı soldurur, zamanla siler.

Şehir bir canlı gibi sessizce nefes alıyor,
Her taş, her köşe başı bir sır taşıyor bizden.
Köşe başlarında bıraktığımız gülüşler,
Bank... Devamını Gör