Her insan, kendi sahnesinde yürür,
Kimi sessiz, kimi haykırarak ömür sürer.
Gökyüzü perde, yeryüzü dekor,
Başrol sensin, seyirci yoktur çoğu kez.
Senin cümlenle başlar her perde,
Senin gözyaşınla biter her sahne.
Yan roller gelir, bir süre kalır,
Sonra alkışsız, sessizce ayrılır.
Hayat dediğin, senin hikâyendir,
Sen yazarsın, sen oynar... Devamını Gör