Yine buradayım… aynı yerde aynı gökyüzünün altında. Ama her şey farklı şimdi. İnsan bazen fark etmeden büyüyor, kırılıyor, değişiyor; şehir aynı kalsa da içindeki sokaklar bambaşka geliyor. Sesler yabancı, yüzler tanıdık ama uzak, nefes aldığın hava bile eski değil sanki. Tek bir his varki yerinden milim oynamamış; o sıkışmışlık hissi.. Göğsümün ta... Devamını Gör

Sevgili Aslı Öğretmenim,

Sana bu satırları yazarken içimde öyle bir minnettarlık ve özlem var ki, kelimeler bile yetmiyor hislerimi anlatmaya. Yüzünüzde güller açsın… Bu basit cümle belki küçük görünebilir ama sizin gibi bir öğretmene her zaman yakışır, çünkü yüzünüzdeki o sıcak gülüş, bizim karanlık günlerimizi aydınlatırdı. Her bakışınızda, he... Devamını Gör

Yazdıklarımı sildiğim olmuştur,
kalbimin kenarına çarpan kelimelerdi çoğu.
Birkaç harf, bir gölge, bir sızı…
Ama bilirim, silinen her sözün ardında
yeniden doğmayı bekleyen başka bir acı durur.

Sildiklerimi yeniden hiç yazmadım,
çünkü her cümle kendi vaktinde yanar.
Bir defter tutar hayat,
ve bazı satırlar okunmadan düşer sayfadan.
Öğren... Devamını Gör

Düzen denilen bu çark, her gün biraz daha yozlaşıyor. Adaletin terazisi paslanmış, vicdanlar körelmiş, insanlık bir tüketim çarkının dişlileri arasında öğütülüp duruyor. Peki, bu kasvetli tablonun içinde bir umut ışığı doğar mı? Yozlaşmış düzenin karanlığı, fakirin kaynayan kazanının buharını bile söndürmeye yetmez mi?

Fakirin kazanı, sadece s... Devamını Gör

Bir zamanlar insanlık tarihinin beşiği olan topraklarda, bugün modern zamanların en karanlık trajedilerinden biri yaşanıyor. Gazze, yalnızca bir coğrafi parça değil; aynı zamanda direnişin, acının ve uluslararası diplomasinin çifte standartlarının bir simgesidir. Geçmiş ABD yönetimi tarafından sunulan 21 maddelik barış planı, savaşı sona erdirm... Devamını Gör

Ferruh Ağa oğlu gibi sevdiği Ertuğrul ve arkadaşlarının dün akşam yaptığı olayı duyunca pek keyiflendi ve hemen önünde bulunan kahvesinden bir yudum aldı sonra ahşap evin yeşilliklere açılan penceresinden uzaklara daldı..Ferruh Ağa Halime hatunla tanıştığında yirmi yaşındaydı ve askerliği Balkan dağlarında devam ediyordu ve kısa bir süre sonra D... Devamını Gör

Aşka düşen gönül, korkuyu ne bilsin,
Mevla’ya yaslanan kul, gam ile ne işitsin?
Dünya bir rüya, gölge gibi akıp gider,
Hak kapısına varan, korkudan ne incinsin?

Onlar ki gönül kandilini aşk ile tutuşturur,
Her nefeste “Hu” der, kalbi nura kavuşturur.
Ne fani mal aldatır, ne de makam süsler,
Onlar için tek sır: “Allah yeter, O yetiştirir.”
... Devamını Gör

Bir gün sessizlik çöktü meydanlara,
Ne çığlık vardı ne de bir dua.
Taşlar bile utanırdı baktıkça,
Nihayet insanlık da öldü, dediler o sabah.

Yürekler taş kesildi, gözler dondu,
Vicdanın sesi, çoktan susturuldu.
Çocukların gülüşü bile borç sayıldı,
Nihayet insanlık da öldü, dediler o akşam.

Merhamet unutuldu, ekmek pay edilmedi,
Komşu k... Devamını Gör

Ferruh Ağa'nın büyük büyük dedesi XVIII. yüzyılın ortalarına kadar Edremit voyvodalığı yapan büyük hayırsever Mehmet Ağaydı. Ağa Camii ve hemen yanında bulunan hamam da onun adına yaptırılmıştı. Çok çalışkan olmasının yanında kimi zaman islerini yoluna koyabilmek için kaba güce başvurduğu da olurdu. Sert bir mizacı altında aslında müşfik bir insa... Devamını Gör

Ağaç yaprağında titreyen hayatı görmez misin?
Rüzgârın dokunuşunda saklı kudreti fark etmez misin?
Anne rahminde örülen DNA kodunu,
Her hücreni ilahi bir ustalıkla biçimlendiren gücü,
Nasıl göz ardı edersin, nasıl inkâr edersin, aldanmış insan?

Gözlerin kör, kulakların sağır olmuş,
Kendi kibirinde kaybolmuşsun.
Her mucizeyi sana sunan,
He... Devamını Gör

“Kanlı Ay” terimi, genellikle tam Ay tutulması sırasında Ay’ın kırmızımsı bir renge bürünmesini tanımlar. Bu olay, astronomik bir fenomendir ve doğa bilimleriyle açıklanabilir. Kanlı Ay, halk arasında kimi zaman kötü alamet, felaket habercisi veya önemli bir değişim işareti olarak yorumlansa da, modern bilim açısından tamamen doğal bir olaydır.

... Devamını Gör

Şanlıurfa 'yı bilirsiniz; nüfusumuz yoğundur. Bu sebeple zaman zaman hastanelerin yetersiz kaldığı görülebilmektedir. Ama yeni yapılan Şehir Hastanesi de tamamlanırsa bu sorun çözülecektir İnşallah. Lakin bu hafta vatanî görev için "Askerlik Muayenesi"neden geçmek üzere Mehmet Akif İnan Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne geldiğimde başımdan... Devamını Gör

Mert sabah işe giderken kalabalığın arasına karıştı. İnsanlar telaşla yürüyordu, kahkahalar, konuşmalar, araba sesleri birbirine karışıyordu. Ama o bir anda kalabalığın içinde çok tanıdık bir fısıltı duydu. “Mert…” Ses o kadar gerçekti ki irkildi, arkasına döndü. Ama kimse yoktu. Sadece tanımadığı yüzler, aceleyle yürüyen yabancılar… Yine de kalbi ... Devamını Gör

Toplumumuzda en çok gözden kaçan hususlardan biri, kişilerin sahip oldukları nimetlerin farkında olmamasıdır. Oysa her şahıs, hayatın küçük ya da büyük armağanlarını takdir etmeyi bilmelidir. Ne yazık ki, bazı insanlar aynı davranışlarını mütemadiyen tekrar ederek, hem kendilerini hem de çevresindekileri yıpratmaktadır.

Eleştirim şudur ki; bir ş... Devamını Gör

Yavuz, defteri eline aldığında parmakları sayfalardaki yıpranmış kenarları usulca yokladı. Her satırın, Ahmet’in nefesinden, gözlerinden ve o günlerin gölgelerinden bir iz taşıdığını biliyordu. Masanın üzerindeki küçük lambayı açtı, odanın loşluğunda kaleminin ince ucu sayfaların üzerinde gezmeye başladı.
“Baban kelimeleri sıradan biri gibi yazmam... Devamını Gör

Gece yarısı şehrin üstüne çöken sessizlik, Eylül’ün zihninde yankılanan fırtınayı bastıramıyordu. Deniz çoktan uykuya dalmış, nefes alışları düzenli bir ritme girmişti. Ama Eylül, yatakta sırt üstü yatarken tavana kilitlenmiş gözlerle bekliyordu.
Bir şey eksikti. İbrahim’in yakalanması, yıllardır taşıdığı yükün hafiflemesine yetmemişti. İçinde hâl... Devamını Gör

Gecenin karanlığı, kasabanın üzerine ağır bir örtü gibi serilmişti. Sessizlik derindi ama huzurlu değildi; bir fısıltı gibi kulağa çarpan geçmişin izleri hâlâ yankılanıyordu Eylül’ün içinde. Evlenmişti, yeni bir hayata başlamıştı ama içinde taşıdığı boşluk, hiçbir yüzüğün tamamlayamayacağı kadar büyüktü.
O gece Deniz uyurken, Eylül verandaya çıktı... Devamını Gör

Gecenin ilerleyen saatlerinde, Eylül yalnız kalmak için göl kıyısına indi. Sessizliğin içindeki dalga sesleri onu çocukluğuna götürüyordu. Yüzünü suya çevirdi, babasının son yürüyüşünü, son bakışını düşündü. Elindeki eski haritaya baktı; bu harita, babasının sakladığı bir not defterinde bulunmuştu. Haritada kasabanın altında yıllar önce yapılmış gi... Devamını Gör

Eylül pencerenin önünde, sabahın gri ışığında göle bakıyordu. Yıllardır peşinden sürüklediği karanlık, artık geride kalmıştı. İbrahim adalete teslim edilmişti. Babasının adı temize çıkarılmış, kasaba nihayet gerçeği öğrenmişti. Ve o, Deniz’le evlenmişti… Mutluluğu hak ettiğine kendini ilk kez bu kadar yakın hissediyordu.
Ama yine de kalbinin bir k... Devamını Gör

Kasabada son günlerini yaşıyordu Eylül. Göl artık sessizdi, Yusuf’un kaybolması ve Halil Dede’nin tutuklanmasıyla kasaba rahatlamış görünüyordu.
Deniz ona sordu:
“Burada kalmak istiyor musun?”
Eylül göle bakarak cevapladı:
“Hayır… Burada her taşın altında babamın acısı var. Kaçsam bile geçmişim içimde.”
Birlikte büyük şehre gitmeye karar ver... Devamını Gör