Yavuz, defteri eline aldığında parmakları sayfalardaki yıpranmış kenarları usulca yokladı. Her satırın, Ahmet’in nefesinden, gözlerinden ve o günlerin gölgelerinden bir iz taşıdığını biliyordu. Masanın üzerindeki küçük lambayı açtı, odanın loşluğunda kaleminin ince ucu sayfaların üzerinde gezmeye başladı.

“Baban… kelimeleri sıradan biri gibi yaz... Devamını Gör

Gece yarısı şehrin üstüne çöken sessizlik, Eylül’ün zihninde yankılanan fırtınayı bastıramıyordu. Deniz çoktan uykuya dalmış, nefes alışları düzenli bir ritme girmişti. Ama Eylül, yatakta sırt üstü yatarken tavana kilitlenmiş gözlerle bekliyordu.
Bir şey eksikti. İbrahim’in yakalanması, yıllardır taşıdığı yükün hafiflemesine yetmemişti. İçinde hâl... Devamını Gör

Gecenin karanlığı, kasabanın üzerine ağır bir örtü gibi serilmişti. Sessizlik derindi ama huzurlu değildi; bir fısıltı gibi kulağa çarpan geçmişin izleri hâlâ yankılanıyordu Eylül’ün içinde. Evlenmişti, yeni bir hayata başlamıştı ama içinde taşıdığı boşluk, hiçbir yüzüğün tamamlayamayacağı kadar büyüktü.
O gece Deniz uyurken, Eylül verandaya çıktı... Devamını Gör

Eylül pencerenin önünde, sabahın gri ışığında göle bakıyordu. Yıllardır peşinden sürüklediği karanlık, artık geride kalmıştı. İbrahim adalete teslim edilmişti. Babasının adı temize çıkarılmış, kasaba nihayet gerçeği öğrenmişti. Ve o, Deniz’le evlenmişti… Mutluluğu hak ettiğine kendini ilk kez bu kadar yakın hissediyordu.
Ama yine de kalbinin bir k... Devamını Gör

Kasaba halkı Aslanbeylerin tutuklanmasından sonra derin bir nefes aldı. Ancak Eylül için bu sadece bir zaferin başlangıcıydı. Babasının defterinde hâlâ açılmamış sayfalar vardı. Defterin ortasında eski bir belge buldu.
Belgede şu yazıyordu:
“Kasabanın kaybolan 12 kişisi…”
Eylül bu isimlere bakınca dondu kaldı. Hepsi son 30 yılda bir şekilde göl ... Devamını Gör

Bir gecede,
gönlümde bir çığlık yükselir,
sessizce yankı bulur,
fakat kimse duymaz.
Bazen sesler,
kendi içinde kaybolur,
yıldızlar kadar uzaklaşır,
gözlerimizde kaybolan bir hüzün gibi.

Her sözcük,
bazen en derin acıları saklar,
bazen de nehir gibi akar,
ama iz bırakmaz.
Ve o iz,
bir zamanlar kalbimizi okşayan,
şimdi geriye dönüp ba... Devamını Gör

Bir mektup gibi kaldım ellerinde,
ne okunmuş, ne de atılmış.
Zamanın sararttığı satırlarda,
kendime bile yabancı bir cümleyim artık.

Kaç gece içimde sustum,
kaç sabah kendime uyanmadım,
kimse bilmedi.
Çünkü anlatmadım,
çünkü anlatsam da anlamazlardı.

Gözlerim bir liman,
ama hiçbir gemi demir atmıyor artık.
İçimde eski şarkılar çalıyo... Devamını Gör

Kalbinde yüksek duvarlar var,
bazen farkında bile değilsin.
Her biri,
geçmişin bir yarası,
her biri,
açılmamış bir yara gibi.

İçine kapanırsın,
gözlerinin derinliklerinde kaybolur zaman,
ama duvarlar büyür,
her yalnız gecede,
birer birer yükselir.

Bazen bir bakış yeter,
ama o bakışla,
görmediğini görmek istersin.
Bazen bir dokunuş... Devamını Gör

Zaman,
her bir adımı bir iz bırakır.
Ve biz,
izlerin peşinden sürüklenirken,
kayboluruz.
Geçmiş,
her geçen anın içinde
görünmeyen bir gölge gibi
bizi takip eder.

Bazen,
geri dönmek istersin,
ama geçmişin kapıları
açılmadığında,
yolun sonu yokmuş gibi gelir.
Her kaybolan hatıra,
bir soru gibi kalır içimizde.
Ve biz,
bu sorularla
... Devamını Gör

Ben Tripoliçe’deki acı ve dehşet günleri gören ve bu acıları kalbinde yaşayan kanlı bulutlarım.12 Şubat 1821den beri bütün kasabalarda bir ve birden fazla bulundum. Barbar Rumların, yüzyıllardan bu yana huzur ve adaletle hüküm süren alicenap Türklere yaptığı soykırım ve insanlık dışı katliamı anlatacağım. Ondan önce kahramanımız Hakkı Mehmet Efe... Devamını Gör

Durulmaların bulutların üstüne serildiği ve set çektiğimiz hüzünlerin yumuşak bir avunmayla kulak kesildiği bir duanın peşinden kendini oyalayarak sürüklemesi ve kıvılcımın saçılması sonucu ani heyecanların belirmesi dolayısıyla ertelenen sevinç nidalarının çehremizde belirginlik göstermesiyle her şeye başlama dürtüsünün yeniden soluk almasıyl... Devamını Gör

Tripoliçe'ye dönüş yolculuğu sırasında Sinan Çavuş'un Navarin iskelesi civarında gördük. Sinan Çavuş ve beraberindekiler, Rus gemisi olduğu üzerindeki bayraktan anlaşılan bu gemiye biraz da aceleyle mal yüklediği anlaşılıyordu. Gemi Navarin'den bu gece yola çıkacağı haberi alınmış ve yüklenen mal ile birlikte önce Selânik limanına uğrayacağı ve ar... Devamını Gör

"Haydi haydi uyanın"

Asiye duyduğu ses ile zorla gözlerini açarken, bu sesin kime ait olduğunu çok iyi biliyordu.

Saate baktığın da daha altı olması için yelkovan akrebi kovalıyordu. Sessizce ayağa kalkan Asiye kapıyı açarak merdivenlerde bağıran Pusat'ın yanına gitti.

Mesafesini koruyarak, "Günaydın Pusat bey afedersiniz... Devamını Gör

Asiye yüzünü silerek derin bir nefes aldı. Gülerek kapıyı çaldı. Aleyna'da yüzüne yalancı tebessümünü yerleştirip açmıştı kapıyı.

"Ne konuştu o sırık?" diye sordu Aleyna. Asiye konuyu uzatmamak için "Önemli bir şey yok be Aley, klasik Trabzon Beyefendisi" diyerek çay demlemeye başladı.

Aleyna "Trabzon Beyefendisi de... Devamını Gör

Bu sabah, diğer sabahlara nazaran erken kalkmıştı. Çünkü yolculuk ve feth etmesi gereken Trabzon vardı.

Dün geceden hazırladığı kıyafetleri giymiş, Alina ve Lotus ile evde vedalaşmıştı. Babası ve Yankı ile havaalanına gelmişti.

İlk defa evden bu kadar uzun süre ayrılacaktı, ama geri döndüğünde eski İlkim olmayacaktı. Daha güçlü, daha sağlam v... Devamını Gör

Denizin mubabbet kuşu!
Kanatlarını mı batırdın maviliğinde süzülerek.
Yoksa gökyüzünün maviliğinden mi etkilendin...
Rengini billurlara sererek.

Denizin muhabbet kuşu!
Bana arkadaş, dost olmaya mı geldin?
Minicik yüreğine sığındığım kaderim!
Benim derdime merhem olmaya mı geldin?
Bir cana nasıl yakınlaşır bu beden bu ruh.
Benim rûhuma yo... Devamını Gör

Saatler hançer gibi işliyor yüreğime Üstâd'ım!
Saatler hançer gibi işliyor yüreğime.
Ne yapmalı bu kalbim,
Bu diyardan uzaklaşmalı mı?
Unutmalı mı geçen zamanı?
Koşmalı mı arkasına bakmadan?
Ya da körüklenerek daha çok mu bağlanmalı?

Bir ezan vakti kurtuluş sesine uyanıyor kalbim.
Göz kapaklarım açılmak bilmiyor Üstâd'ım!
Ruhum ayağa k... Devamını Gör

"Mermiler ve kılıçlarla yaralanmış kadınlar kaçmak umuduyla denize koştu, bu sırada kasten vuruldular. Kollarında bebekleri olan annelerin kıyafetleri çalındı ve tek gizlenme yeri olan denize koştular, suda çömelirken insan olmayan tüfekli askerler tarafından vuruldular. Yunanlar bebekleri annelerinin kollarından aldı ve kayalara vurdu. Üç ve ... Devamını Gör

Vakitler daralıyor artık gönlümde,
Şu zamansız ayrılığı sil benim için.
Bitip tükenmez mi hasretler ömrümde,
Kendini bir adım daha getir Allah için.

Kaç ümitler tükendi sevda yolunda,
Kaç gözyaşı akıttım gözlerin uğrunda.
Ben kendimi heba etmişim dünya mı umurumda,
Benliğimden geçmişim sırf senin için.

Her şeye taptaze başladım olduğu... Devamını Gör

Ellerim boşlukta senin
Uhut günü dağılan saçlarını arıyor
gözlerim gözbebeklerini Hira dağı'nda
gözümdeki damla biliyorum
şu anda yanaklarında soğuyor
Ebubekir'in olup mağarada
Ali'n olup yatağında
seni Hatice'nin kalbinde, Âşe'nin dilinde, Zeyneb'in
gözlerinde buluyorum
doğan günde, ayın on dördünde
baktığım her yerde seni görüyorum
... Devamını Gör