Gözlerimin içindeki bir devletsin sen,
Binaları yıkılmayan, ama ruhları sarsan,
Her sokağında ayrı bir devrim var,
Ve her devrim, bir öfke tufanı gibi doğar.

Senin caddelerinde silah yok,
Ama fikirler patlıyor,
Sessizlik bile isyanın yankısıyla çınlıyor,
Ve sokak lambaları, geceyi aydınlatmak için değil,
Özgürlük marşını alevlendirmek içi... Devamını Gör

Her gece sigaranın dumanında yanıyorum.
Parmaklarım sararmış, ellerim titrek,
Ama içimdeki yangın sönmüyor,
Her nefeste biraz daha derinleşiyor.

Duman, sessiz bir tanık gibi sarıyor bedenimi,
Ve ben, külün soğukluğunda kendi kendime küfrediyorum.
Kimse bilmiyor, kimse görmüyor,
Ama her tiryaki nefeste,
Bir parçam daha kayboluyor karanlığa... Devamını Gör

Elindekine bakıp övünme sakın,
Oyunbaz zaman, alır gider fark etmeden.
Korktuğun şeydir sana gerçek kıymeti öğreten,
Kaybetmekten korktuğun, yakan ateş gibi içten.

Ellerin sıkıysa bile tutamazsın,
Zamanın ve insanın acımasız yüzünü.
Değerini bilmedin mi, işte cezan hazır,
Kaybettin mi, artık pişmanlıkla yüzleşirsin.

Bakma gözlerime sakı... Devamını Gör

Her insan karakteri gereği davranışını sergiler,
Maskeler düşer, sözler bıçak gibi kesilir.
Kimi kinle yürür, kimi sahte gülüşler taşır,
Kimi sessizliğinde fırtınalar taşır.

İnsanın özü, saklanmaz hiç,
Kimi zaman çürük bir diş gibi parlar,
Kimi zaman karanlık bir taş gibi ağırlaşır,
Ve dünya, karakterin aynası olur.

Öfke, sabırsızlık, g... Devamını Gör

Yavuz, defteri eline aldığında parmakları sayfalardaki yıpranmış kenarları usulca yokladı. Her satırın, Ahmet’in nefesinden, gözlerinden ve o günlerin gölgelerinden bir iz taşıdığını biliyordu. Masanın üzerindeki küçük lambayı açtı, odanın loşluğunda kaleminin ince ucu sayfaların üzerinde gezmeye başladı.
“Baban kelimeleri sıradan biri gibi yazmam... Devamını Gör

Gecenin karanlığı, kasabanın üzerine ağır bir örtü gibi serilmişti. Sessizlik derindi ama huzurlu değildi; bir fısıltı gibi kulağa çarpan geçmişin izleri hâlâ yankılanıyordu Eylül’ün içinde. Evlenmişti, yeni bir hayata başlamıştı ama içinde taşıdığı boşluk, hiçbir yüzüğün tamamlayamayacağı kadar büyüktü.
O gece Deniz uyurken, Eylül verandaya çıktı... Devamını Gör

Eylül pencerenin önünde, sabahın gri ışığında göle bakıyordu. Yıllardır peşinden sürüklediği karanlık, artık geride kalmıştı. İbrahim adalete teslim edilmişti. Babasının adı temize çıkarılmış, kasaba nihayet gerçeği öğrenmişti. Ve o, Deniz’le evlenmişti… Mutluluğu hak ettiğine kendini ilk kez bu kadar yakın hissediyordu.
Ama yine de kalbinin bir k... Devamını Gör

Kasabanın sokakları uzun zaman sonra ilk defa neşe doluydu. Eylül ve Deniz’in evlilik hazırlıkları tüm kasabayı sarmıştı. Baharın taze çiçekleri, gölün kenarında kurulan beyaz çadırları süslüyordu.
Ama Eylül, içindeki bir huzursuzluğu bir türlü susturamıyordu. “Baba… senin katilin hâlâ bilinmiyor. Bu düğün mutlu bir başlangıç mı, yoksa geçmişin ... Devamını Gör

(Cümleten hayırlı sabahlar. Güne bir şiir bırakıyor, yorumlarınızı bekliyorum.)


Ceza mıdır ki suçun cinsinden gayrı ceza?
Biz çekelim cefasın eller de sürsün sefa!
Hangi çağda görülmüş böylesi han-ı yağma?
Gül, bülbül bir yansa ya şu cihanda bir defa.



Kim ördü bu ağları, kim yazdı bu kanunu?
Kimine bir pay düşmez, kimi yutar kamuy... Devamını Gör

1) "Kayısı çekirdeğinde bir kabiliyet vardır. Bu kabiliyet iyi işlenirse o çekirdek bir kayısı ağacı olabilir. Fakat ne kadar çalışılırsa çalışılsın, kayısı çekirdeğini ceviz ağacı yapmak mümkün değildir.
Buna karşılık insan, irade-i cüz'iyesiyle kendisini her çeşit ağaç yapabiliyor.&... Devamını Gör

Bölüm: Kanla Yazılan Uyarı

Gölün altındaki mahzenden çıkarken Eylül ve Deniz’in üstüne bir ağırlık çökmüştü. O kemiklerin görüntüsü, geceleri rüyalarında bile onları rahatsız edecekti.
Kasabaya vardıklarında meydanın ortasında kanla yazılmış bir mesaj buldular:
“Bu sadece başlangıç, Eylül.”
Eylül’ün elleri titredi. “Yusuf… hâlâ içeride olamaz... Devamını Gör

Mevsim de suç yok
Hepsi karıştı
Bahar , yaz , kış farksızdı
Ceza şahsıma mı
Yoksa biz hiç miydik , yok muydu adı.... Devamını Gör

Yalnızım,
ama bu yalnızlık bir yük değil,
bir keşif yolculuğudur.
Bazen içimdeki sessizlik,
bana en derin sesleri fısıldar.
Ve yalnız kalmak,
gerçekten kendimi bulmam için
gerekli bir adımdır.

İnsanlar,
bazen etrafımda dans ederken,
ben içimdeki sessizliğe doğru
yavaşça yol alırım.
Çünkü o sessizlik,
gerçekten beni tanıdığım tek yerd... Devamını Gör

*Gel tut ellerimden, bırakma olur mu?
Soran olursa yolunu kaybetmiş dersin.
Gözlerinde hayat buldu gözlerim.
Sözlerinde, ömür buldu şiirlerim.
Yüreğim, Yüreğinde buldu sevgiyi.
Yolun, yolum oldu yalan dünyada.
Bir seni sevdim, bir de gözlerini.
Ne kadar boşmuş, senden önce hayat.
Sen gelince, mutluluk doldu kalbim.
Bir kahve içelim, seninl... Devamını Gör

1 Aralık 1821 tarihinde Navarin'de Osmanlı yetkililerince sorgulandığı için savaş tutuklusu statüsüne geçtiği anlaşılan Pouqueville'in anlatısının, Navarin Beyi Mustafa Paşa'nın kaimesiyle birebir örtüştüğü görülmektedir. Fransız ordu görevlileri bu üç haftalık zaman diliminde birbirini izleyen aksilikler sonucunda, kısa bir süreliğine “korsanlar” ... Devamını Gör

Güvendiğim son insan, da Ona da fazla güvenmem gerektiğini çok iyi anlattı Küsüp beni yokluğuyla Cezalandırmaya çalışırken

Fark etmeden onsuzluğa Beni alıştırdığını hiçmi fark edip düşünmedi hadi geçmiş olsun kalbim yine bir sahte sevginin kurbanı oldun sana da yazıklar olsun yüreğim!!!!... Devamını Gör

Harcadığın tüm çabalar eğer bir kör içinse senin alacağın karşılık sadece koca bir nankörlük olur boşuna çaba harcamayın bence harcadığın çabalar boşa gidece Hiç kimse mükemmel değildir hayat, ta her mükemmel olanları yaşamak için o kadar uzun değil.

Onun için her şeyin en güzelini değil en hayırlı olanlarını isteyin size kötülük nankörlük eden... Devamını Gör

Vedanın hükmü yeni bir merhabaya kadar,
gecenin karanlığı güneş doğana kadar.
Hüznün kederi, tebessüm edene kadar.
Korkunun kaygısı, cesaret edene kadar.
Kelamın pişmanlığı, tekrar susana kadar.
Suskunluğun cezası ayna da kendini görene kadar.
Özrün inceliği, bir daha yapana kadar.
Şükrün azlığı, dert bitinceye kadar.
Yolun sonu bitinceye k... Devamını Gör

1821 yazında başlayarak yaklaşık 10 yıl devam edecek kan ve katliamlarla dolu süreç dönemin Padişahı Sultan II. Mahmud’un saltanatı devrine denk gelmişti.
Cumartesi günü, Ali Derviş Ağa'nın köşkünde son kez gördüğüm Hacı Efendi ile Süleyman Efendi hanında karşılaştım. Aradan geçen günler Hacı Efendiden çok şey götürmüşe benziyordu. Köşkte o gün g... Devamını Gör

Anlamca derin, Anlamca keskin bir ifade. En sağlam cümlelerin kilit kelimesidir adalet, ve terazinin her iki koludur; Hem sağı doğrudur hem solu doğrudur. Adalet hak ve hukukun yerini bulmasıdır.
Halkımız tarafından soğuk bir şehrin kalemi olarak bilinsede aslında tüm sıcak duyguların tam, kesin ve en kısa ifadesidir. Çünkü vicdan muhasebesi ka... Devamını Gör