Ölüm bulaşıcı değil,
Ama herkesin sırası var.
Bir nefes eksilince,
Bir başka ciğer yanar.

Toprak kimseyi ayırmaz,
Taş herkesin adını unutur.
Bir çiçek çıkar mezar taşından,
Rengi hayattan, kokusu yokluktan olur.

Korkma, ölüm seni çağırmaz,
Zaman geldiğinde kendin gidersin.
Ne erken, ne geç tam vaktinde,
Kendi adımın yankısıyla sessiz... Devamını Gör

Aldığın nefes ciğerini acıttığında,
O zaman konuşuruz, sözlerimiz yanar dudaklarımızda.
Şimdi değil, şimdi yaran yarama denk değil,
Kalbimin derinliklerinde biriken acılar var hâlâ.

Her adımın izi düşer yüreğime,
Her sessizlik bir hançer gibi saplanır ruhuma.
Sabretmek gerek, beklemek gerek,
Zira her yara, kendi zamanında açığa çıkar hakik... Devamını Gör

Kristalden yayılan ışık, gölgenin karanlığına çarpınca bütün salon bir anda sarsıldı. Duvarlardaki taşlar çatırdadı, tavandan damlalar düşmeye başladı. Dört kız sembollerini sıkıca kavramış, ellerinden çıkan ışığı birleştirmişti. Ama gölge, onların ışığına karşı koyarken, zihinlerine daha derin darbeler vuruyordu.
Zeynep’in gözlerinin önüne babası... Devamını Gör

İntihar büyük günah olmasaydı
çoktan toprağa karışırdım,
ellerimle yıkar, kırardım her duvarı,
her nefesimi küfretmekle geçirirdim.

Gökyüzü mi? Alaycı bir katil gibi,
her yıldız bir tokat,
her ay bir hatırlatma:
“Yaşamak zorunda kalacaksın!”
Benim kanım, benim çığlığım
hiçbir önemi yok onların boş laflarında.

Karanlık, sadık bir hain ... Devamını Gör

Bazen uzaklara dalıyorum,
Ve seninle geçirdiğimiz o anlar…
Birer hançer gibi saplanıyor ciğerime.
Özlem var içimde, acıtan, yakıp geçen;
Sitem var, donmuş bir kılıç gibi keskin,
Ama kimse bunu bilmiyor, kimse dokunamıyor.

Neden her şey bu kadar zor olmak zorunda?
Duygular neden esir gibi zincirlenir?
Senin gülüşün bir zamanlar yuvamken,
... Devamını Gör

Ben Hançepek,
Fiskaya sokaklarında doğdum,
Alipaşa taşlarında büyüdüm,
Anzele’nin rüzgârıyla nefes aldım,
Melik Ahmet’in soyundan geliyorum.

Ben sur çocuğuyum!
Kara taşların gölgesinde serpilmişim,
Binlerce yıllık tarihin nefesini ciğerlerime çektim,
Dicle’nin serinliğiyle ferahladım,
Hevsel’in yeşilinde kök saldım.

Ben Hançepek,
Her... Devamını Gör

Yavuz, defteri eline aldığında parmakları sayfalardaki yıpranmış kenarları usulca yokladı. Her satırın, Ahmet’in nefesinden, gözlerinden ve o günlerin gölgelerinden bir iz taşıdığını biliyordu. Masanın üzerindeki küçük lambayı açtı, odanın loşluğunda kaleminin ince ucu sayfaların üzerinde gezmeye başladı.
“Baban kelimeleri sıradan biri gibi yazmam... Devamını Gör

Bir derya ki sonsuza uzanan sevdam
Senin muhrik sözlerin dalgakıran..
Bir sandal olsam sana yavaş yavaş yanaşan.
Senin taştan yüreğini yosun olup sarsam.
Şu özgür martılar gibi olsam yuvam olsan kayadan.

Ey ciğerimi pare pare eden kara sevdam.
Sen yaşayamadığım ömrüm,
Sen her uyuduğum da göremediğim hülyam.
Nasıl da uzaksın fersah fersah ... Devamını Gör

:SEHER'İN SON İBRETİ

(Hastane Koridorlarında Çaresizlik)

Seher'in sararan göz akları ve avuç içlerindeki turuncu lekeler ilk uyarıydı. "Karaciğer yetmezliği" tanısı konduğunda, "Tedavi olacaksın!" diye diretmiştim. Ama o, İdlib'deki o zeytin ağacının kökleri gibi direniyordu:
"Muhammed'im Rabb'im ne zaman çağı... Devamını Gör

Affedemedimm..
Sensiz geçen ömrümü,
Senden geçemeyen gönlümü,
Bir yokluğunu, bir hiç varlığını
Affedemedim.
Gecelerce yandığımı
Bilee bile yaptığını,
Son sözünü,
Son bakışını;
Hep yarım bırakışını affedemedim.
Başlayıp bitirmediğini,
Bana değmeyen nefesini,
Kör bıçak gibi her nefesimi,
Seni dileyen nefsimi!
Bir de beni sevmeyişini af... Devamını Gör

azalmalı mevsimler belkide
kokusu artmalı anlaşılamamanın
korku katılmalı mavilere biraz
çünkü insanları değilde hayvanlaştığı için insanoğlu
insanoğlu hayvanları anlamalı artık
yani haketmiş miydik

düşünmenin inceliklerini kaybettik
yorulmaktan yorgun düşmekti
kaafamıza mıh gibi girmeliydi
saf kalmanın tadı

pembe bir toprak g... Devamını Gör

*Gel tut ellerimden, bırakma olur mu?
Soran olursa yolunu kaybetmiş dersin.
Gözlerinde hayat buldu gözlerim.
Sözlerinde, ömür buldu şiirlerim.
Yüreğim, Yüreğinde buldu sevgiyi.
Yolun, yolum oldu yalan dünyada.
Bir seni sevdim, bir de gözlerini.
Ne kadar boşmuş, senden önce hayat.
Sen gelince, mutluluk doldu kalbim.
Bir kahve içelim, seninl... Devamını Gör

Nasıl da böyle düşman zaman bana. Uykularıma düşman. En güzel anılarıma, işte hayat bu dediğim anlarda neşelerime düşman. Ama sıkıntılarımla, hüznümle nasıl canciğer böyle. Yine adaletsizliğini tüm görkemiyle seriyor gözler önüne. Ah seni bir yakalasam ya! Denk düşsek seninle, tüm acımasızlığının içimde biriktirdiği öfkeyle meydan okurdum sana. Ra... Devamını Gör

gözümün ucundasın
yürüyüşümüzün bittiği yerde kim gidecekmiş gör bakalım
gereken neydi
neyi düşünmeliydik
patlak bir top düşün
kıvrımları sadece beni bulan bir kaza süsü
bana bırakılmayacak kadar korkakmışım
bende Allah'a bırakıyorum şimdi
randevuya geç saatler var
ve ben seni inşallah görmem güzelim
geçmişime istenmiş milyon mu dese... Devamını Gör

Kerpetenle kanırta kanırta söküyor ciğerimi
Bir ben bilmiyorum ederimi...
Bir zamanlar çok söyledim, bak giderim'i
Buz gibi soğukluğu keser atardı kalbimi.
Soğukluğuna yapışmış kuru ellerim
Utanmadan tüm sözlerimi yedim
Gözlerimi mimledim, görmedi illetim
Tek gördüğü yerin en dibindeyim.
Yenildim, yine yenildim.... Devamını Gör

Zaman değirmeni öğütürken ömrümüzü
Dert çenelerine yem öğütürken insanlar ecel terleri neden dökmezler
Sinemde ecel sirenleri çalarken
Söyle bana sigaram
Ciğerime verdiğin dert için
Hiç söndün mü
Hem de bi çok kez
Neden insanlar
Ciğerimi senden daha fazla yakarken
Yarı yolda kezzabını benim kadar
İçine atmazlar
Nerde sevgileri değerl... Devamını Gör

Kuş olup uçmak isterdim ben
Dalga olup okyanusları aşmak
Nefes olup ciğerlerde dolaşmak
Orman olup huzuru hissetmek, ne denlidir hiç bilmem bu yakarışım kimlikteki yazan mıdır benim manam süslü bir kraliçe oluşumdandır belki de , süs pek benlik değil sanki …

Bir anda kaleme dökülen yazı mıdır beni ben yapan yoksa siz misin beni yapan

Ben ... Devamını Gör

Saymakla bitmezken kanlı uzuvlar.
Torbada taşıyor evladı baba.
Bu nasıl dünya ki zalim bu kadar?
Gazze ölür, ağlar Mescid-i Aksa.

Sordular sultana "nedendir hüznün?"
Dedi: "Kudüs esir, nasıl gülerim?"
Sınav kağıtları boş gelir gün gün.
Ümmet imtihanda, bundan kederim.

O zarif şairler öldü mü bir bir?
Devrimci ka... Devamını Gör

Pusat'ın içinde ki ateş sönmek yerine, gittikçe harlanıyordu. Ofiste bir sağa bir sola gitmekten başka bir şey gelmiyordu elinden.

Asiye gemiye bakınca bir şey fark etti. Bu gemi Pusat'ın evinde ki maket geminin gerçek haliydi.

Genç adam birini yapmaya çalışırken diğerinden de olmuştu şimdi.

"Sen varya aradın onu değil mi? Benim ad... Devamını Gör

Bu sabah, diğer sabahlara nazaran erken kalkmıştı. Çünkü yolculuk ve feth etmesi gereken Trabzon vardı.

Dün geceden hazırladığı kıyafetleri giymiş, Alina ve Lotus ile evde vedalaşmıştı. Babası ve Yankı ile havaalanına gelmişti.

İlk defa evden bu kadar uzun süre ayrılacaktı, ama geri döndüğünde eski İlkim olmayacaktı. Daha güçlü, daha sağlam v... Devamını Gör