Ölüm bulaşıcı değil,
Ama herkesin sırası var.
Bir nefes eksilince,
Bir başka ciğer yanar.

Toprak kimseyi ayırmaz,
Taş herkesin adını unutur.
Bir çiçek çıkar mezar taşından,
Rengi hayattan, kokusu yokluktan olur.

Korkma, ölüm seni çağırmaz,
Zaman geldiğinde kendin gidersin.
Ne erken, ne geç tam vaktinde,
Kendi adımın yankısıyla sessiz... Devamını Gör

İnsanın içindeki beklentiyi bitirmek,
Bir kapıyı sessizce kapatmaktır aslında,
Ne "git" denir ne "kal",
Sadece susulur...
Ve o suskunlukta bir ömür kalır insan.

Bir zamanlar umutla bakılan her şey,
Artık yalnızca bir manzara olur,
Ne heyecan kalır ne de kırgınlık,
Sadece kabulleniş…
Yorgun bir kalbin son sığınağı gibi... Devamını Gör

Ne diyor Nietszche; yaşamak için bir nedeni olan insan, her türlü nasıla katlanır ya da öldürmeyen şey insanı güçlendirir. Ama öldürmeyen şey insanı paramparça da eder. İnsan tutunmak ister bir söze bir saza, bir yaza bir bahara. İnsan vazgeçmek istemez. Çünkü bildiği başka bir dünya yok, varsa yoksa şu an varsa yoksa bu dünya. Nazi kamplarında ölü... Devamını Gör

Belki de an ağır imtihan,
Kalbin en derininde sınanıyor insan.
Gerçek hislerin yanlış ellere düşer,
Ve en güzel duygular, acıyla pişer.

Sevda bazen doğru zamanda gelmez,
Doğru kişi, doğru kalbe değmez.
Yanlış yüzlere açılır yürek,
Ve umut kırıkları kalır geriye.

Belki de ders buydu, anlamamız için,
Her tebessüm dost değil, bilmemiz içi... Devamını Gör

Aldığın nefes ciğerini acıttığında,
O zaman konuşuruz, sözlerimiz yanar dudaklarımızda.
Şimdi değil, şimdi yaran yarama denk değil,
Kalbimin derinliklerinde biriken acılar var hâlâ.

Her adımın izi düşer yüreğime,
Her sessizlik bir hançer gibi saplanır ruhuma.
Sabretmek gerek, beklemek gerek,
Zira her yara, kendi zamanında açığa çıkar hakik... Devamını Gör

Hassas bir kalbe sahipsen, bil ki
Dünya seni incitecek, fark etmez ne kadar dikkatli olursan ol.
Rüzgar bile sert eser, bir bakış kırar umutlarını,
Sözler, bazen bıçak gibi saplanır sessizliğine,
Ve en küçük ihmal bile sarsar içini.

Senin kalbin, gökyüzü kadar geniş,
Ama öyle kırılgandır ki, bulutlar bile titrer yanında.
Bir tebessüm ara... Devamını Gör

Dört kız, kristal ormandan çıktıktan sonra şehrin daha uzak, neredeyse unutulmuş bir bölgesine yöneldi. Burası, enerjinin yoğunluğu ve kristallerin şekliyle diğer bölgelerden farklıydı; kristal yapılar neredeyse tamamen organikti, bazıları devasa ağaçlar gibi gökyüzüne yükseliyor, dallarından düşen ışık damlaları yere çarptığında yankılanıyordu.
... Devamını Gör

Kızlar, kristal yollar boyunca ilerlerken, şehir merkezine doğru yükselen devasa bir kule fark ettiler. Kule, diğer binalardan farklı olarak tamamen ışık ve enerjiyle inşa edilmişti; üst kısmı bulutlara kadar uzanıyor, tabanı ise yerden yükselen enerji sütunlarıyla sarsılıyordu. Kristal şehir sakinleri kuleye yaklaşmıyor, etrafında bir tür sessiz... Devamını Gör

Kulenin duvarları paramparça olurken dört gölge suret, kızların karşısında belirdi. Her biri tıpkı onların yüzüydü ama gözleri simsiyah, ifadeleri soğuk ve acımasızdı.
Zeynep’in gölgesi öne çıktı. Gözleri öfkeyle yanıyor, dudakları alaycı bir gülümseme taşıyordu.
— Sen cesur olduğunu sanıyorsun, ama aslında öfkenin kölesisin. Her adımın intikam i... Devamını Gör

Olur ya bir gün ölürsem,
Güleceksin söz ver bana annem.
Çünkü bu dünyada tek istediğim şey,
Gülümseyen yüzünle hatırlanmaktır ben.

Gözlerinden düşen bir damla yaş,
Bütün ömrümü yakar mezarımda.
Ama bir tebessüm, bir dua, bir “o benim evladımdı” deyişin
Bütün karanlıkları aydınlatır bana.

Senin yüzün, annem,
Benim dünyadaki ilk baharımd... Devamını Gör

Sesini özledim diyen birinden korkma,
O yüreğinin derinliklerinden gelen bir çağrıdır.
Sözleri, rüzgâr gibi hafif,
Ama ruhuna dokunan sıcak bir ateştir.

Korkma, gözlerinin önünde bir fırtına kopsa da,
O sadece sevgi taşır, hiçbir yük getirmez.
Kalbin titrer, dudakların susar belki,
Ama hissedersin, kelimelerden öte bir dokunuş vardır.

O... Devamını Gör

Gazze yanıyor, Gazze ölüyor. Fiziken bir harabeye dönüşecek, toprağında derin yaralar açılacak belki de. Ama bu yangın, sadece bir şehrin sonu değil; insanlığın uzun süredir uykuya dalmış vicdanının sarsılarak uyanışının da habercisi. Gazze belki yok olacak, lakin onun sayesinde insanlık yeniden doğuyor. İki milyarlık İslam âleminin yıllardır kür... Devamını Gör

Güzel olan her şeye biraz eksiğim,
Ve bu eksiklik, ruhumda yankılanan bir boşluk gibi.
Gözlerimde parlayan ışık, yarım,
Sözlerimde eksik kalan anlam, yarım…
Her tebessümün ardında bir gölge var,
Ve ben, o gölgenin içinde kendi yalnızlığımı buluyorum.

Sevinç gelir, ama hep geçici,
Mutluluk dokunur, ama tam değil,
Çünkü her güzelin ardında ... Devamını Gör

Tapınaktaki ışık hüzmesinin içinde, dördü birbirine sıkıca tutunmuştu. Harita parçaları, defter ve taş, hepsi birlikte parlıyordu. Şeyma Nur, taş tablete dokunduğunda eski yazıtlar yavaşça okunaklı hâle geldi:
“Dört kalp birleşirse, hazinenin gerçek gücü açığa çıkar.”
Sefa Nur, derin bir nefes aldı:
— Yani… biz dört kişiyiz. Birleşmezsek kimse a... Devamını Gör

Dört kız, küçüklükten beri ayrılmaz bir dostluğun halkalarıydı: Şeyma Nur , Beyza Nur , Sefa Nur ve Emine. Hepsi farklı karakterlere sahipti ama bu farklılıklar onları birbirine daha da sıkı bağlamıştı. Sefa Nur, grubun lideri gibiydi; gözü pek, biraz da asi ruhluydu. Şeyma Nur daha sakin, düşünceli, kitaplara sığınan bir yapısı vardı. Beyza Nur ... Devamını Gör

Minberler, bir hatibin cesur ve coşkulu sesiyle yankılanırken, sokaklar sessizliğin ve eylemsizliğin acı feryadıyla dolu. İslam dünyasının liderleri, kürsülerde gürleyen, zalimi kınayan ve mazluma sahip çıkan görkemli nutuklar atarken, bu nutuklar Gazze’nin yıkık duvarlarına çarpıp geri dönüyor. Söylemler, en güçlü Arap atlarının üzerinde, en k... Devamını Gör

İnsanlar tesadüfen karşılaşmaz,
Bir bakışın ardında gizli bir sır vardır.
Yoldaş olur, gönül olur, imtihan olur,
Her gelenin ardında Allah’ın iz’i vardır.

Kimi ders verir, kimi yara, kimi merhem,
Kimi bir ömürlük, kimi bir anlık dem.
Bazen kalbimizi sınar, sabrımızı taşır,
Bazen dualarımızı gözyaşıyla taşır.

Hiçbir buluş boşuna değildir... Devamını Gör

Yaşayacağımız mukadderattır,
Ne istersek, ne dilersek…
Bazen yollar taşlı, bazen rüzgârlıdır,
Ama adımlarımız her hâlinde belirlenmiştir.

Sevda gelir, hüzün gelir,
Gözyaşı da, gülüş de kaderin elinden.
Ne kaçabiliriz, ne durabiliriz;
Yaşayacağımız mukadderattır,
Ve biz, onun gölgesinde yürürüz sessizce.

Her acı, her sevinç, bir ders gi... Devamını Gör

Ferruh Ağa'nın büyük büyük dedesi XVIII. yüzyılın ortalarına kadar Edremit voyvodalığı yapan büyük hayırsever Mehmet Ağaydı. Ağa Camii ve hemen yanında bulunan hamam da onun adına yaptırılmıştı. Çok çalışkan olmasının yanında kimi zaman islerini yoluna koyabilmek için kaba güce başvurduğu da olurdu. Sert bir mizacı altında aslında müşfik bir insa... Devamını Gör

"Gazze imtihanı kazandı. Gazze üstüne düşeni yaptı." Bu sözler, Filistin topraklarında yaşanan dram karşısında hepimizin kalbine dokunan bir gerçeği dile getiriyor. Onlar, en zor şartlarda bile direnişin ve inancın bir sembolü oldular. Peki ya biz? Üzerimize düşeni hakkıyla yerine getirebildik mi?
Ahiret gününde, her şeyin sahibi olan ... Devamını Gör