Hayat, bazen ruhumuzu zımpara gibi sürter; pürüzler gider, duygular parlar ve yeni açılar ortaya çıkar.

Her gün farklı bir açıyla bakıyorum dünyaya. Bu açı, bazen pencereden süzülen güneş ışığı gibi hafif, bazen de zihnimde açılan bir boşluk gibi derin. Duygu, işte o boşluğun sessiz bir fısıltısı; kimi zaman hüzün, kimi zaman küçük bir sevinç.
... Devamını Gör

Çocukların yaşadığı sorunlar, yetişkinlerin gözünde çoğu zaman önemsiz gibi görünebilir. Çünkü biz, kendi hayatımızdaki büyük sıkıntılara kıyasla onların derdini basit zannedebiliriz. Oysa bir çocuk için küçük görünen bir olay, onun dünyasında çok büyük bir fırtınaya dönüşebilir.

Yetişkinlerin tecrübeleri vardır, ama çocukların dünyası henüz yen... Devamını Gör

* Acıyı Toprağa Ek: Tıpkı zeytin çekirdeğinin sert kabuğunun kırılıp toprağa ekildiğinde bir gün şifa veren yağa dönüşmesi gibi, acılarını da toprağa ekmeyi öğrenmelisin. En derin yaralardan en güçlü kökler beslenir ve en güzel türküler en derin acılardan dökülür.
* Duygularını Saklama, Onları Dil Yap: İçindeki duyguları bir sandıkta saklama. ... Devamını Gör

Yüreğim bir deniz, derin ve sessiz,
Fırtınalı gecelerde bile bekler sessiz.
Her atışı bir sır, her çarpışı bir iz,
Sevda ile hüzün arasında gezinir gizli gizli.

Kimi zaman ateş, kimi zaman kar,
Saklar içinde kırık umutları ve yar.
Ama bilir ki her yara, her sızı,
Büyütür yüreği, öğretir sabrı ve aşkı.

Ve ben dinlerim onu, kelimeler olma... Devamını Gör

Ben en son ne zaman doğdum,ne zaman varoldum,ne zaman nefes aldım,ne zaman seçildim,ne zaman ilgi gördüm,ne zaman güldüm,ne zaman ağladım,ben şu an neredeyim,kiminle ne yapıyorum?
Hiç bir sorunun cevabı yok gibi ,ben yok gibiyim.Hiç nefes almamış hiç var olmamış gibiyim.O kadar çok yok sayılmış ki duygularım ben artık kaybolmuşum.Sahi böyle değild... Devamını Gör

Yavuz, defteri eline aldığında parmakları sayfalardaki yıpranmış kenarları usulca yokladı. Her satırın, Ahmet’in nefesinden, gözlerinden ve o günlerin gölgelerinden bir iz taşıdığını biliyordu. Masanın üzerindeki küçük lambayı açtı, odanın loşluğunda kaleminin ince ucu sayfaların üzerinde gezmeye başladı.
“Baban kelimeleri sıradan biri gibi yazmam... Devamını Gör

Gecenin karanlığı, kasabanın üzerine ağır bir örtü gibi serilmişti. Sessizlik derindi ama huzurlu değildi; bir fısıltı gibi kulağa çarpan geçmişin izleri hâlâ yankılanıyordu Eylül’ün içinde. Evlenmişti, yeni bir hayata başlamıştı ama içinde taşıdığı boşluk, hiçbir yüzüğün tamamlayamayacağı kadar büyüktü.
O gece Deniz uyurken, Eylül verandaya çıktı... Devamını Gör

Gecenin ilerleyen saatlerinde, Eylül yalnız kalmak için göl kıyısına indi. Sessizliğin içindeki dalga sesleri onu çocukluğuna götürüyordu. Yüzünü suya çevirdi, babasının son yürüyüşünü, son bakışını düşündü. Elindeki eski haritaya baktı; bu harita, babasının sakladığı bir not defterinde bulunmuştu. Haritada kasabanın altında yıllar önce yapılmış gi... Devamını Gör

1) "Kayısı çekirdeğinde bir kabiliyet vardır. Bu kabiliyet iyi işlenirse o çekirdek bir kayısı ağacı olabilir. Fakat ne kadar çalışılırsa çalışılsın, kayısı çekirdeğini ceviz ağacı yapmak mümkün değildir.
Buna karşılık insan, irade-i cüz'iyesiyle kendisini her çeşit ağaç yapabiliyor.&... Devamını Gör

Hayatı kahkahalarıma sığdırmışlığım çoktur. Ruhum büyüyememiş bir çocuktur benim. Ama fazla kırılgan bir kalbim ve unutamayan bir hafızam var. Sildim dediğim kimseyi silemedim. Canım çok yandı. Yaşama devam etmek istemediğim çok zaman oldu. Her seferinde yeni bir ben inşa ederek tutunmaya çalıştım hayata. Fazlasıyla yorgunum. Duygularını alenen yaş... Devamını Gör

Bir zamanlar sadece içimde bir tutku, bir hayaldi yazmak… Şimdi geriye dönüp baktığımda dört kitaba hayat verdiğimi görmek hem gurur hem de şükür sebebi.
Yoruldum mu? Evet.
Vazgeçtim mi? Asla.
Çünkü kelimeler sustuğunda ben susuyordum. Yazmak, benim yolumdu.

Bu kitaplar  sadece cümleler... Devamını Gör

Bir zamanlar sadece içimde bir tutku, bir hayaldi yazmak… Şimdi geriye dönüp baktığımda dört kitaba hayat verdiğimi görmek hem gurur hem de şükür sebebi.
Yoruldum mu? Evet.
Vazgeçtim mi? Asla.
Çünkü kelimeler sustuğunda ben susuyordum. Yazmak, benim yolumdu.

Bu kitaplar  sadece cümleler... Devamını Gör

Bir zamanlar sadece içimde bir tutku, bir hayaldi yazmak… Şimdi geriye dönüp baktığımda dört kitaba hayat verdiğimi görmek hem gurur hem de şükür sebebi.
Yoruldum mu? Evet.
Vazgeçtim mi? Asla.
Çünkü kelimeler sustuğunda ben susuyordum. Yazmak, benim yolumdu.

Bu kitaplar  sadece cümleler... Devamını Gör

1. ÇOCUĞUNUZA "DÖNÜŞTÜRÜCÜ GÜCÜ" ÖĞRETİN

"Bana bir zeytin çekirdeği verdi babam:
'Sert kabuğu kırılırsa, acı şifa olur' dedi.
Çocuklarınıza acıyı toprağa ekmeyi öğretin.
Düştüklerinde, yaralarını bir çekirdeğe sarıp
'Bak, bunu nasıl ağaca dönüştüreceğiz?' deyin."



2. DUYGULARI SAKLAMAYIN, ONLARI "... Devamını Gör

Kalbimin en derin köşesinde saklısın,
Bir nefes gibi huzur veren,
Sessizliğin içinde büyüyen sevgin,
Her fırtınada sığınılacak liman, Anne yarısı, canım ablam.

Adımlarım seni çağırır her zaman,
Sensiz eksik kalan bir parçayım ben.
Gözlerinle bulurum kaybolan gücümü,
Seninle yeniden doğarım her gün,
Hayatımın en kıymetli hazinesi.
... Devamını Gör

Hayatta her şeyin bir tarifi varmış gibi geliyor insana. Mutluluk; başarıya ulaşmak, acı; kaybetmek, dostluk; birlikte gülmek sanılır hep. Ama bazı duygular vardır, hiçbir tanım yetmez anlatmaya. Bazı insanlar vardır, sırf varlıklarıyla hayatına yön verir, içinde güneş açtırır. İşte sen, benim için tam da öylesin.
Seninle kurduğum bağ, kelimelerin... Devamını Gör

Hayatta bazı insanlar vardır, isimleri kalpte yankı bulur. Varlıkları öyle sessiz ama öyle derindir ki, tarif edilemez bir huzur bırakırlar insana. Makbule ablam da işte böyle bir insandır benim için. Onun adı sadece bir isim değil; bir şefkat, bir merhamet, bir direniş, bir iyileşme hâlidir. Bu sayfalarda sana olan duygularımı ifade edebilmek için... Devamını Gör

Bazı insanlar olur, hayatına tesadüf gibi girer ama zamanla fark edersin ki onlar senin kaderine ince ince işlenmişmiş aslında. Sen benim hayatıma öyle geldin abla... Sessizce, usulca ama bir o kadar da güçlü bir şekilde. Ne zaman eksilsem, ne zaman hayat omuzlarıma fazlasıyla yük bindirse, senin varlığın omuzlarımdaki ağırlığı hafifletti. Bazen bi... Devamını Gör

Bazı insanlar hayatımıza öyle bir girer ki, her şey değişir. Dünya daha katlanılır olur, dertler hafifler, umut yeniden doğar. İşte Makbule ablam, benim hayatımda böyle bir yerdedir.
Bir insan düşün, seninle aynı kanı taşımasa da, sana kanından daha yakın; bir insan düşün, hayatına girmiş ama oradan asla çıkamayacak kadar kök salmış. O insan, beni... Devamını Gör

Makbule ablam sadece güçlü ve duygusal değil, aynı zamanda şiirleriyle ruhunu ifade eden bir yazardır. O, kelimelerle dans eder, duygularını zarif dizelerle yansıtır. Şiir yazmak onun için sadece bir hobi değil, aynı zamanda iç dünyasının en derin sırlarını paylaştığı bir kapıdır.
Onun dizelerinde sevgi, acı, umut ve özlem hayat bulur. Yazdığı her... Devamını Gör