Baktıkça değişiyor şekiller, kağıda yapılmış rastgele karalamalar oluyor önce, kılcal damarlara dönüşüyor sonra. Düşüncelerim geliyor aklıma. Acaba onlarda böyle karmaşıklar mı diyorum. Nefes alıp izin veriyorum azcık huzur için, arada uçan tek tük kuşlara. Biraz pembe biraz mavi bir hayal pigmenti çıkıyor ortaya. Tuvale bulaşmış bir yağlı boya gib... Devamını Gör

Kalbin kararmasın, yüreğin yorulmasın.
Bir nefes al, bırak omzundaki yükleri,
Rabbine teslim ol…
Çünkü bazen çözüm, insanın kendini bırakışında gizlidir.

Fazla düşünme…
Düşünceler büyüdükçe dertler dev olur,
Kaygılar gölgelendikçe güneş görünmez.
Sen kalbini hafiflet, yüreğini temizle,
Bir adım geri çekil ki, hakikat sana yaklaşsın.

Al... Devamını Gör

Aslı öğretmenim, tam 8 yıl oldu görüşmeyeli. Ne kadar zaman geçtiğini düşündükçe, içimde hem bir özlem hem de tarifsiz bir minnettarlık hissi oluşuyor. Yıllar su gibi akıp geçti ama sizin bana kattığınız değerler, öğrettikleriniz ve hayatıma dokunuşunuz hep aynı tazelikte duruyor. Sizi tanımış olmanın verdiği şans ve mutluluk, içimde her geçen gü... Devamını Gör

Aslı öğretmenim, nasılsınız? Umarım iyisinizdir. İnsanların içtenliğini, iyiliğini ve sevgisini düşündüğümde aklıma ilk gelen kişilerden biri siz oluyorsunuz. Sizi tanıdığım için kendimi çok şanslı hissediyorum. Her zaman derslerde bize gösterdiğiniz sabır, anlayış ve sevgi, sizin ne kadar iyi kalpli, yardımsever ve düşünceli bir insan olduğunuzu... Devamını Gör

Aslı öğretmenim, siz uzakta olsanız da kalbimdeki yeriniz hep aynı kaldı. Mesafeler bazen insanın içini acıtır ya hani… İşte sizin yokluğunuz da bende tam olarak öyle bir his bırakıyor. Sanki sınıfa her girişinizde oluşan o sıcaklık, o güven, o huzur uzaklara taşınmış gibi. Siz artık yanımızda değilsiniz ama bıraktığınız izler, söylediğiniz sözle... Devamını Gör

Aslı öğretmenim, biliyorum; bu satırlarımı okuyunca belki duygulanacaksınız, belki bana “Bu kadarını beklemezdim” diyerek hafifçe kızacaksınız, belki de gurur duyacaksınız… Bilmiyorum. Ama bir öğrenciden öğretmenine verilebilecek en özel ve anlamlı hediye belki de budur: Kalpten gelen, düşünülmüş, emek verilmiş bir satır, bir kelime, bir kitap…
... Devamını Gör

Aslı öğretmenim, ben kitap okumayı hiç sevmiyordum. Kitaplar bana uzak, sayfalar ise anlaşılmaz gelirdi. Fakat bir gün elimde bir kitap buldum ve okumaya başladım. O ilk sayfaları çevirdiğim an, farklı bir dünyanın kapıları aralandı ve kitaplar birdenbire bana yakın, arkadaş gibi oldu. Her sayfada yeni bir düşünce, yeni bir duygu, yeni bir hayal ... Devamını Gör

Aslı Öğretmenim, insan bazen bazı değerleri yaşarken fark etmiyor. O an içinde kayboluyor, çocukluğun verdiği umursamazlıkla davranıyor ya da hayatın hızına kapılıp geçip gidiyor. Ama yıllar sonra bir an geliyor… Durup düşünüyorsun. Geriye bakıyorsun. Ve o zaman anlıyorsun kimlerin sana gerçekten dokunduğunu, kimlerin seni değiştirdiğini, kimlerin ... Devamını Gör

Aslı Öğretmenimizle geçirdiğimiz dersler, her zaman hem öğretici hem de eğlenceli olurdu. Bazen dersleri kaynatır, şakalaşır ve sınıfı kahkahalarla doldururduk. Bu anlar, okul günlerimizin en keyifli ve unutulmaz zamanlarıydı. Onun yanında hem öğrenir hem de eğlenirdik; dersler sadece bilgi aktarmakla sınırlı değildi, aynı zamanda bizim için güvenl... Devamını Gör

Güneş doğmadan ismini fısıldıyor rüzgâr,
ben uyanmadan uyanıyor içimde özlemin.
Saate bakmıyor artık yüreğim,
çünkü sensiz her dakika
geri sayım gibi, eksiliş gibi, yarım bir nefes gibi.

Gecenin yarısında bile
ay ışığına değil, hayaline bakıyor gözlerim.
Uykuya değil, sana dalıyorum;
karanlık düşerken değil,
sen aklıma düşünce aydınlanıy... Devamını Gör

Saat dokuzu beş geçe duran her şeyin içinde hâlâ bir nefes var.
Belki bir yorgunluğun nefesi bu; bir ömrü, bir milleti, bir düşünceyi aynı anda taşımış bir kalbin son soluğu.
Biz hep onu kurucu, komutan, kurtarıcı olarak öğrendik. Ama ben bazen sadece “Mustafa”yı düşünüyorum — masasında yalnı... Devamını Gör

Julian'ın, "Zenginlik, dünyevi mallarla ölçülen bir servet değildir. Asıl zenginlik, ruhun ihtişamını inşa etme cesaretine sahip olmaktır" sözü, yola çıkış noktamız olsun. Bu, tıpkı Santiago'nun hazine peşinde çıktığı yolculukta asıl hazinenin kendisindeki dönüşüm olduğunu keşfetmesi gibidir.

Siz de bir gün, belki de en meşgul olduğu... Devamını Gör

Dünyanın en ağır yükünü
Omuzlarında taşır insan
Ama en zor olanı
Aklı sende olmayanı
Israrla yüreğinde taşımaktır.

Her düşünce bir taş,
Her hatıra bir zincir
Ve sen hâlâ
Sahipsiz bir sevdayı
Kalbinde beslersin.

Gözlerin uzaklara baksa da
Ruhun hâlâ aynı yerde
O gelmeyen, anlamayan,
Değerini bilmeyen için
Titreyen bir dünya taşır.
... Devamını Gör

Bir saat durur gözlerinde,
Bugünün sessizliğinde…
Ne zaman ki yarına akar,
İki saat olur, katlanır, çoğalır hatıralar.

Ellerimizde kum taneleri gibi,
Akıp giden zamanın farkında bile değiliz.
Bir anı sar, kıymetini bil,
Çünkü yarın, bugün kadar cömert olmayabilir.

Saatler yarışır, günler kaybolur,
Geceler uyanır geçmişin gölgesinde.
B... Devamını Gör

Göz alıcı elbiseler, kusursuz görüntüler, zarif endamlar… Bir sergi salonundayız sanki. Dışarıya yansıyan her bir kare, bir sanat eseri titizliğinde düzenlenmiş, parlatılmış ve sunulmuş. Her yer, bir mükemmellik yalanının parlak ambalajıyla kaplı. Oysa bu ihtişamlı perdenin hemen arkasında, toplumun ruhunda kanayan, derin bir yara var. Bu, anlamı... Devamını Gör

Kızlar, kristal yollar boyunca ilerlerken, şehir merkezine doğru yükselen devasa bir kule fark ettiler. Kule, diğer binalardan farklı olarak tamamen ışık ve enerjiyle inşa edilmişti; üst kısmı bulutlara kadar uzanıyor, tabanı ise yerden yükselen enerji sütunlarıyla sarsılıyordu. Kristal şehir sakinleri kuleye yaklaşmıyor, etrafında bir tür sessiz... Devamını Gör

Kulenin duvarları paramparça olurken dört gölge suret, kızların karşısında belirdi. Her biri tıpkı onların yüzüydü ama gözleri simsiyah, ifadeleri soğuk ve acımasızdı.
Zeynep’in gölgesi öne çıktı. Gözleri öfkeyle yanıyor, dudakları alaycı bir gülümseme taşıyordu.
— Sen cesur olduğunu sanıyorsun, ama aslında öfkenin kölesisin. Her adımın intikam i... Devamını Gör

Her şeyin çok ince çizgisindeyim,
Dünya ayaklarımın altında titrerken,
Zaman ince bir ip gibi gergin,
Ve ben, her an düşebileceğim bir yükseklikte sallanıyorum.

Hayatımda ilk defa,
Kendime ben bile bulaşmıyorum.
Eskiden dokunurdum hatalarıma, sevincime, acıma;
Şimdi ise bir sis gibi süzülüyor ellerim,
Ne tutabiliyorum, ne bırakabiliyorum.... Devamını Gör

Gece uyanırım susuzlukla,
Ay ışığı sessizce odama süzülürken.
Adımlarım sersem, dünya yorgun,
Ama aklıma gelirsin sen, bir an bile unutulmaz.

Buz gibi bir su alırken elimle bardaktan,
Parmaklarım titrer, düşüncelerim sende kalır.
Her damla bir hatırlatmadır bana:
Sen, gecenin ortasında bile var olabilirsin yüreğimde.

Evde dolaşırım, ses... Devamını Gör

Dört kız, küçüklükten beri ayrılmaz bir dostluğun halkalarıydı: Şeyma Nur , Beyza Nur , Sefa Nur ve Emine. Hepsi farklı karakterlere sahipti ama bu farklılıklar onları birbirine daha da sıkı bağlamıştı. Sefa Nur, grubun lideri gibiydi; gözü pek, biraz da asi ruhluydu. Şeyma Nur daha sakin, düşünceli, kitaplara sığınan bir yapısı vardı. Beyza Nur ... Devamını Gör