Taş duvarların dili vardır, susmaz,
Her gölgesinde bir efsane gizlidir.
Mardin, gök kubbenin altındaki sırdaş,
Toprağında tarih ve inanç izlidir.

Minareler göğe mızrak gibi yükselir,
Çan sesleri ezanla yan yana çağlar.
Bir duanın, bir şarkının kardeşidir,
Mardin’de gökyüzü herkese bağlar.

Mezopotamya’ya nazır taş konaklarda,
Her taş, b... Devamını Gör

“Kanlı Ay” terimi, genellikle tam Ay tutulması sırasında Ay’ın kırmızımsı bir renge bürünmesini tanımlar. Bu olay, astronomik bir fenomendir ve doğa bilimleriyle açıklanabilir. Kanlı Ay, halk arasında kimi zaman kötü alamet, felaket habercisi veya önemli bir değişim işareti olarak yorumlansa da, modern bilim açısından tamamen doğal bir olaydır.

... Devamını Gör

Herkes fahişedir Grace,
Sadece farklı yerlerini satar, derler.
Bir gülüşün fiyatı olur mu hiç,
Ya da bir bakışın, bir dokunuşun?

Gecenin sessizliğinde düşünüyorum,
Kaç ruh satıldı sahte gülücükler karşılığında,
Kaç bedenin üzerinde,
Yalnızlığın kara lekesi bir damla gibi duruyor.

Ben sana dokunamam,
Ama sözlerimle kırarım sessizliği,
... Devamını Gör

Farklı limanlarda, ikimiz de sancıyla,
Senin rüzgârın başka bir kıyıya vururken,
Ben kendi fırtınamı içinde saklarken.
Her dalga, her köpük, ayrı bir hüzün taşıyor,
Ve senin sessiz çığlığın,
Benim gecelerime düşüyor.

Sana dokunamayan ellerim,
Sana bakamayan gözlerim,
Her bakışta biraz daha eksiliyor.
Ama sancı da bir köprü, fark etmeden ... Devamını Gör

Bir daha gelir miyim, bilmem…
Ama bil ki, geldiğimde her şey farklı olur.
Sessizdim, sabırlıydım, ama
Artık yıkılmaz bir taş gibi dururum karşında.

Görmedin mi acılarımı,
Kırdın mı umutlarımı?
Her düşüşümde ayağa kalktım,
Ama her kalkışımda bir parçam seni tanıdı.

Bir daha gelir miyim, sor…
Ama gelince, gülüşüm bile silah olur,
Sözler... Devamını Gör

Mert’in hayatı yıllardır aynı ritimde akıyordu. İşe gidip geliyor, eve dönüyor, akşamları sessizlikte kendini dinliyordu. Ama artık kalbinin içinde yeni bir merak vardı: “Acaba Zeynep gerçekten var mı? Eğer varsa, bir gün onunla karşılaşabilir miyim?” Bu düşünce ilk zamanlar onu korkutuyordu. Çünkü yüzünü hiç görmeden sevmişti. Ama zaman geçtikçe k... Devamını Gör

Mert sabah işe giderken kalabalığın arasına karıştı. İnsanlar telaşla yürüyordu, kahkahalar, konuşmalar, araba sesleri birbirine karışıyordu. Ama o bir anda kalabalığın içinde çok tanıdık bir fısıltı duydu. “Mert…” Ses o kadar gerçekti ki irkildi, arkasına döndü. Ama kimse yoktu. Sadece tanımadığı yüzler, aceleyle yürüyen yabancılar… Yine de kalbi ... Devamını Gör

Mert bir gün defteri yanında taşıyordu. Çantasının içinde, kalbinin hemen yanı başında, bir emanet gibi saklıyordu. Gün boyu aklında sadece Zeynep’in yeni yazılarını okumak vardı. Ama iş yerinden eve dönerken kalabalık bir otobüste sıkışıklık arasında çantasının fermuarı hafifçe açıldı. Mert fark etmedi. Otobüsten indiğinde cebinde telefonunu, elin... Devamını Gör

Yağmur, şehrin kaldırımlarına ince ince düşüyordu. İnsanlar şemsiyelerinin altında hızla yürürken, bir sahafın önündeki masada eski bir defter ıslanıyordu.
Deniz, defteri görüp yerden aldı. Kapakta solmuş harflerle tek bir cümle yazıyordu:
“Beni bulan, kendi hikâyesini yazsın.”
O anda garip bir his kapladı içini. Defteri açtığında ilk sayfada ya... Devamını Gör

Hayat, bazen ruhumuzu zımpara gibi sürter; pürüzler gider, duygular parlar ve yeni açılar ortaya çıkar.

Her gün farklı bir açıyla bakıyorum dünyaya. Bu açı, bazen pencereden süzülen güneş ışığı gibi hafif, bazen de zihnimde açılan bir boşluk gibi derin. Duygu, işte o boşluğun sessiz bir fısıltısı; kimi zaman hüzün, kimi zaman küçük bir sevinç.
... Devamını Gör

Yavuz, defteri eline aldığında parmakları sayfalardaki yıpranmış kenarları usulca yokladı. Her satırın, Ahmet’in nefesinden, gözlerinden ve o günlerin gölgelerinden bir iz taşıdığını biliyordu. Masanın üzerindeki küçük lambayı açtı, odanın loşluğunda kaleminin ince ucu sayfaların üzerinde gezmeye başladı.
“Baban kelimeleri sıradan biri gibi yazmam... Devamını Gör

Ponçik kurabiye

Bezelere ayrılan ve yan yana duran küçük hamur taneleri bir tepsiye dizilmişti. Minik elli tombul parmaklı şefin, kendilerine şekil vermesini heyecanla bekliyorlardı.

Minik şef hafif unladığı tombul elleriyle sonunda tepsiye yaklaştı.
Bezelerden birincisinin adını ponçik, ikincisinin adını topçik, üçüncüsünün adını pofud... Devamını Gör

Gece yarısı şehrin üstüne çöken sessizlik, Eylül’ün zihninde yankılanan fırtınayı bastıramıyordu. Deniz çoktan uykuya dalmış, nefes alışları düzenli bir ritme girmişti. Ama Eylül, yatakta sırt üstü yatarken tavana kilitlenmiş gözlerle bekliyordu.
Bir şey eksikti. İbrahim’in yakalanması, yıllardır taşıdığı yükün hafiflemesine yetmemişti. İçinde hâl... Devamını Gör

Gecenin karanlığı, kasabanın üzerine ağır bir örtü gibi serilmişti. Sessizlik derindi ama huzurlu değildi; bir fısıltı gibi kulağa çarpan geçmişin izleri hâlâ yankılanıyordu Eylül’ün içinde. Evlenmişti, yeni bir hayata başlamıştı ama içinde taşıdığı boşluk, hiçbir yüzüğün tamamlayamayacağı kadar büyüktü.
O gece Deniz uyurken, Eylül verandaya çıktı... Devamını Gör

Bu topraklarda, aynı güneşe bakıp farklı hayaller kuran iki insan var: Biri tarlasında alın teriyle ekmeğini kazanan Mehmet Abi, diğeri şehrin gürültüsünden uzak, yeşilliklerin içinde kendini bulan Erdem Bey. Onları ayıran mesafeler değil, birbirlerinin dünyasına girmekten duydukları korku. Oysa her ikisinin de yüreğinde aynı özlem var: Barış i... Devamını Gör

Gecenin ilerleyen saatlerinde, Eylül yalnız kalmak için göl kıyısına indi. Sessizliğin içindeki dalga sesleri onu çocukluğuna götürüyordu. Yüzünü suya çevirdi, babasının son yürüyüşünü, son bakışını düşündü. Elindeki eski haritaya baktı; bu harita, babasının sakladığı bir not defterinde bulunmuştu. Haritada kasabanın altında yıllar önce yapılmış gi... Devamını Gör

Aslında bir mana arayışının kaçınılmaz nihayetidir belki de yaşadıklarımız. Ya da birkaç yeni his, yeni fikir bulmak, yeniliklere yelken açmak, farklı dünyalarda alışılmış güzellikler yakalayabilmek içindir bu çırpınışlarımız.
Gerçeğin hüzmesini veya huzurun ahengini nerede ve nasıl bulur insan? Nedir ve ne değildir ölüm ve yaşam?
Belli ki büyü... Devamını Gör

Kasaba halkı Aslanbeylerin tutuklanmasından sonra derin bir nefes aldı. Ancak Eylül için bu sadece bir zaferin başlangıcıydı. Babasının defterinde hâlâ açılmamış sayfalar vardı. Defterin ortasında eski bir belge buldu.
Belgede şu yazıyordu:
“Kasabanın kaybolan 12 kişisi…”
Eylül bu isimlere bakınca dondu kaldı. Hepsi son 30 yılda bir şekilde göl ... Devamını Gör

Eylül sabah uyandığında gece gördüğü siyah camlı arabayı hatırladı. Kimdi bunlar? Babasının ölümünü örtbas edenler mi, yoksa Leyla’nın cinayetinin peşindeki kişiler mi? Cevabı bulmak için tek yol, babasının işaret ettiği tüneldi.
Çantasına fener, defter ve babasından kalan eski çakı bıçağını koydu. Yağmur tekrar başlamıştı. Gölün kuzey yakasına, h... Devamını Gör

Eylül, Şeref Dede’nin uyarısından sonra koşar adımlarla eve döndü. Yağmur, kasabanın sokaklarını çamura çevirmişti. Kalbi göğsünden çıkacak gibiydi; sanki görünmez bir el, nefesini kesiyordu. Kapıyı açarken anahtar deliğinden birinin gözleri ona bakıyormuş gibi hissetti. Kapıyı sertçe itti, içeri girdi. Her şey yerli yerindeydi… ama bir şey farklıy... Devamını Gör