Tapınaktaki ışık hüzmesinin içinde, dördü birbirine sıkıca tutunmuştu. Harita parçaları, defter ve taş, hepsi birlikte parlıyordu. Şeyma Nur, taş tablete dokunduğunda eski yazıtlar yavaşça okunaklı hâle geldi:
“Dört kalp birleşirse, hazinenin gerçek gücü açığa çıkar.”
Sefa Nur, derin bir nefes aldı:
— Yani… biz dört kişiyiz. Birleşmezsek kimse a... Devamını Gör

Bana öyle babalık ettin ki,
Yolumu aydınlattın karanlıkta,
Her sözün bir rehber,
Her dokunuşun bir güven limanıydı.

Senin gölgen altında büyüdüm,
Düşlerimi senin ellerinle ördüm,
Ve hiç kimseye bakıp
“Keşke benim babam olsaydı” demedim.
Çünkü sen, benim her şeyim oldun.

Güç verdin bana fırtınalarda,
Cesaret verdin yıkıldığım anlarda,
... Devamını Gör

Kahramanların mutlu sonları olmaz,
Onlar gecenin sessizliğinde savaşır,
Karanlığın en derin noktasında umut taşırlar.
Kendi düşleri rüzgârda savrulmuş,
Ama başkalarının yüreğine ışık olurlar.

Yaralı bedenleri, yorgun elleri
Her zaferin ardında görünmez bir iz bırakır.
Gözlerinde gizli bir hüzün,
Dudaklarında belki hiç söylenmemiş bir tebe... Devamını Gör

Gecenin ilerleyen saatlerinde, Eylül yalnız kalmak için göl kıyısına indi. Sessizliğin içindeki dalga sesleri onu çocukluğuna götürüyordu. Yüzünü suya çevirdi, babasının son yürüyüşünü, son bakışını düşündü. Elindeki eski haritaya baktı; bu harita, babasının sakladığı bir not defterinde bulunmuştu. Haritada kasabanın altında yıllar önce yapılmış gi... Devamını Gör

Bazı insanlar hayatımıza öyle bir girer ki, her şey değişir. Dünya daha katlanılır olur, dertler hafifler, umut yeniden doğar. İşte Makbule ablam, benim hayatımda böyle bir yerdedir.
Bir insan düşün, seninle aynı kanı taşımasa da, sana kanından daha yakın; bir insan düşün, hayatına girmiş ama oradan asla çıkamayacak kadar kök salmış. O insan, beni... Devamını Gör

Bizim hikâyemiz, sıradan bir hikâye değil; sevgiyle, fedakârlıkla, güçlü bağlarla yazılmış özel bir masal.
Makbule ablam, seninle hayatın tüm renklerini keşfettim; bazen güneşli, bazen fırtınalı ama her zaman anlamlı bir yolculuk oldu bizimkisi.
Seninle birlikte attığım her adım, kalbimde silinmez izler bıraktı. Her gülüşün, her desteğin beni ben... Devamını Gör

Her gün, seninle yaşadığım bir hazine gibi. Makbule ablam, seninle geçen zaman bana hayatın anlamını öğretti.
Her anın kıymetini seninle öğrendim; sevgiyle, sabırla, fedakârlıkla… Senin yanında olmak bana güç verdi, umut oldu.
Günün zorlukları ne kadar ağır olsa da, senin varlığın hepsini hafifletti. Sadece sesin, sadece varlığın bile bana huzur ... Devamını Gör

Eskiden beni yerle bir eden şeylere sessiz kalıp tepki bile vermiyordum. Bu olgunluk mu, yoksa küskünlük mü bilmiyorum; belki de alıştım, belki de yoruldum. Hayatın karmaşası içinde kendimi bulmaya çalıştığım anlarda içimdeki sükunet, bir kor gibi yanıyor. Dışarıya vurmadıkça daha da derinleşiyor; ama derinleştikçe, bu ateş içimde bir yanık haline ... Devamını Gör

Çok söz söyledim ben size hepiniz işinize geleni duydunuz çok fedakarlık yaptım ben size yaptığım her şeyi inkar ettiniz O günden beri bir karar aldım Sevgime sağır yüreğime ağır gelen ait olduğu yerde kalsın

Ne ömrümden Ömür Çalsınlar Nede yüreğime yük olsunlar hayatı kendi akışına bıraktım insanları layığına kendimi de kendi haline bıraktım eğ... Devamını Gör

Yeni bir yılı karşılıyoruz. Aslında seneler misafir gibidirler. Gelirler ve geçip giderler. Bizde de izleri kalır bizler bu izlere maneviyat yükler ve bohçamıza atarak yolumuza devam ederiz. Buna da geçmiş deniliyor. Zaman her daim misafirdir asla seninle kalmaz ve asla senin olmaz. Bu nedenle her yeni yıldan bir şeyler beklemek, her yeni ayın ilk ... Devamını Gör

İyi insan olmaya çalışmak...
Kime, neye göre iyi?
Çabalarımızın gerçekten takdir edildiği var mı, yoksa sadece beklenti mi yaratıyoruz? İnsanlar kırılmasın diye içimize attıklarımız bir çığ gibi büyürken, kimse "Sen nasılsın?" diye sormayı akıl bile etmiyor. Fedakarlık yapıyorum; Kim farkında? Kim takdir ediyor? Yok, yok kimsenin umur... Devamını Gör

"Haydi haydi uyanın"

Asiye duyduğu ses ile zorla gözlerini açarken, bu sesin kime ait olduğunu çok iyi biliyordu.

Saate baktığın da daha altı olması için yelkovan akrebi kovalıyordu. Sessizce ayağa kalkan Asiye kapıyı açarak merdivenlerde bağıran Pusat'ın yanına gitti.

Mesafesini koruyarak, "Günaydın Pusat bey afedersiniz... Devamını Gör

Kim'iz biz, ne için yaşıyoruz. İdeallerimiz için mi yoksa yüksek bir kariyer için mi yada sevdiğimiz için peki ya ailemiz ailemiz içinde yaşarız dimi. Peki ya kendimiz bugüne kadar kendimiz için yaşamayı birkez olsun düşündük mü. Başarılı olmak evet kendimiz için gözükebilir evet, ama değil çevre imrensin seni kıskansın evet evet doğru duydun hepsi... Devamını Gör

Yasemin bu sabah daha değişik uyandı. Üniversiteye gitmek için Ceren ile havaalanına gideceklerdi ve İzmire uçacaklardı. Yasemin valizini hazırlayıp ,Ceren ile buluştu. Bu onlar için farklı bir deneyimdi. Uçakta yerlerine oturup İzmire uçmaya başladılar. İlk iş beraber kalacakları evi ayarlamak oldu. Evi baştan sona temizledikten sonra dışarı çıkıp... Devamını Gör

"Koca bir nesil, güçlü Kadınlar yetiştirmeye çalıştı. Ama maalesef bu güçlü kadınlarla birlikte yaşayacak erkekleri eğitmeyi atladı" (Ayşen Zamanpur)
Kırılgan ve narin yapısının nereden geldiği düşünülmedi hiç?
Anne sütü dediğimiz şey, kemiklerimizin suyuydu oysa.
Kemiğimizin içinde ne var ne yok hepsini suya çevirip süte dönüştüren ... Devamını Gör

İnsan ruhunun beslendiği kaynaklar vardır. Kişi bu kaynaklardan bazılarını tercih eder. Bu tercih edilenlerden biri de edebiyattır.
Edebiyat, yazıcı sanatçıların ortaya özgün eser olarak koyduğu şiirler veya nesirlerdir. Dünya ve Türk edebiyatının başyapıt olarak kabul ettiği büyük eserler d... Devamını Gör

Aşk psikolojide sarhoş olma hali olarak adlandırılıyormuş ve maxsimum 3 yıl süreceğine dair kanıtları saptanmış. Ayrılıklar yaşandığında acının büründüğü hali kişinin yapısına göre değişiklik gösterirmiş. Acıyı yok sayabilir, önüne ve hayatına bakabilir, yeni ilişkileri veya kişileri hayatına alabilir, kendini içkiye verebilirmiş veya içinde bulund... Devamını Gör

Adı sevdânız olsun bu yeryüzü cennetinde.
Kıymet bilin, vefâ bilin, fedakarlık öğretin çocuklara.
Merhameti doldurun gözyaşlarına.
Öğretin o asîl ruhlara.

Kırmayın, incitmeyin küçücük bedenleri.
Büyüdüler diye çocukluklarını çalmayın.
Her şey onların içindeki gülümsemede.
Bazen olur ya hani,
Bir tebessüm edersin evrene.
Bilirsin ki ora... Devamını Gör

Su, tezgahın üzerinde duran pastayı dikkatlice kontrol etti. Pasta sevmeyen bir adama pasta yapmak anlamsızdı ancak ablasının emri böyleydi.

Zaten kendisi de pasta yapmayı çok seviyordu. Gününün çoğu burada geçiyordu.

"Anneciğim şimdiden uyarayım çok sinirli bir amcan olacak. Umarım baba tarafına çekmezsin." Gülerek karnını okşadı.... Devamını Gör

Ah canım kızım sen de büyüdükçe göreceksin ki çeşit çeşit insan var iyisi, kötüsü, mutlusu, mutsuzu. Sana şunu söylemeliyim canım kızım büyüdüğünde kimileri diyecek ki ay nedir bu kadınların çektiği aslında zaman zaman ben de kurdum bu cümleyi ama sakın ola bunlara kapılma , kimileri de iyi kadın olmak için kendini unutman gerektiğini saçını süpürg... Devamını Gör