Aslında unutmak kolaydı,
Zamanın durduğu bir nehirde,
Gözlerimde biriken yıldız tozları olmasa,
Kalbim her hatırayı bir dağın zirvesine taşımasa,
Rüzgar senin adını gök kubbeye fısıldamasaydı…

Aslında unutmak kolaydı,
Geceyle gündüz birbirine karışmasa,
Ay, seni ararken boş bir göğe bakmasa,
Ve yıldızlar, senin gülüşünle parlamasa…

Ama... Devamını Gör

Mert sabah işe giderken kalabalığın arasına karıştı. İnsanlar telaşla yürüyordu, kahkahalar, konuşmalar, araba sesleri birbirine karışıyordu. Ama o bir anda kalabalığın içinde çok tanıdık bir fısıltı duydu. “Mert…” Ses o kadar gerçekti ki irkildi, arkasına döndü. Ama kimse yoktu. Sadece tanımadığı yüzler, aceleyle yürüyen yabancılar… Yine de kalbi ... Devamını Gör

Yavuz, defteri eline aldığında parmakları sayfalardaki yıpranmış kenarları usulca yokladı. Her satırın, Ahmet’in nefesinden, gözlerinden ve o günlerin gölgelerinden bir iz taşıdığını biliyordu. Masanın üzerindeki küçük lambayı açtı, odanın loşluğunda kaleminin ince ucu sayfaların üzerinde gezmeye başladı.
“Baban kelimeleri sıradan biri gibi yazmam... Devamını Gör

Gece yarısı şehrin üstüne çöken sessizlik, Eylül’ün zihninde yankılanan fırtınayı bastıramıyordu. Deniz çoktan uykuya dalmış, nefes alışları düzenli bir ritme girmişti. Ama Eylül, yatakta sırt üstü yatarken tavana kilitlenmiş gözlerle bekliyordu.
Bir şey eksikti. İbrahim’in yakalanması, yıllardır taşıdığı yükün hafiflemesine yetmemişti. İçinde hâl... Devamını Gör

Gecenin karanlığı, kasabanın üzerine ağır bir örtü gibi serilmişti. Sessizlik derindi ama huzurlu değildi; bir fısıltı gibi kulağa çarpan geçmişin izleri hâlâ yankılanıyordu Eylül’ün içinde. Evlenmişti, yeni bir hayata başlamıştı ama içinde taşıdığı boşluk, hiçbir yüzüğün tamamlayamayacağı kadar büyüktü.
O gece Deniz uyurken, Eylül verandaya çıktı... Devamını Gör

Gecenin ilerleyen saatlerinde, Eylül yalnız kalmak için göl kıyısına indi. Sessizliğin içindeki dalga sesleri onu çocukluğuna götürüyordu. Yüzünü suya çevirdi, babasının son yürüyüşünü, son bakışını düşündü. Elindeki eski haritaya baktı; bu harita, babasının sakladığı bir not defterinde bulunmuştu. Haritada kasabanın altında yıllar önce yapılmış gi... Devamını Gör

Eylül pencerenin önünde, sabahın gri ışığında göle bakıyordu. Yıllardır peşinden sürüklediği karanlık, artık geride kalmıştı. İbrahim adalete teslim edilmişti. Babasının adı temize çıkarılmış, kasaba nihayet gerçeği öğrenmişti. Ve o, Deniz’le evlenmişti… Mutluluğu hak ettiğine kendini ilk kez bu kadar yakın hissediyordu.
Ama yine de kalbinin bir k... Devamını Gör

Kasabanın sokakları uzun zaman sonra ilk defa neşe doluydu. Eylül ve Deniz’in evlilik hazırlıkları tüm kasabayı sarmıştı. Baharın taze çiçekleri, gölün kenarında kurulan beyaz çadırları süslüyordu.
Ama Eylül, içindeki bir huzursuzluğu bir türlü susturamıyordu. “Baba… senin katilin hâlâ bilinmiyor. Bu düğün mutlu bir başlangıç mı, yoksa geçmişin ... Devamını Gör

Mağaranın nemli duvarları soğuk bir nefes gibi üzerlerine çöküyordu. Eylül, el fenerinin titrek ışığını duvarlarda gezdirdiğinde bir dizi kazınmış işaret fark etti.
“Deniz, bak… bu harfler sanki Leyla’nın adının baş harfleri.”
Deniz ona yaklaştı, parmağını duvarda gezdirdi. “Bu bir tür şifre gibi görünüyor. Belki baban bu şifreyi çözmeye çalışt... Devamını Gör

Kasabaya dönüşlerinden birkaç hafta geçmişti. Göl, her zamankinden daha sessizdi. Sabah sisleri suyun üzerinden ağır ağır yükseliyor, Eylül’ün içindeki huzursuzluğu aynen yansıtıyordu.
Deniz, göl kenarında ona kahve uzatırken gülümsedi:
“Artık hiçbir şey seni korkutamaz, Eylül.”
Eylül yudum aldı ve göle baktı:
“Beni korkutan göl değil, içimde... Devamını Gör

İstanbul’un gece sokakları yağmurla yıkanmış, kaldırım taşlarının arasından yükselen buğular, sanki şehrin gizlediği karanlık sırların nefesi gibiydi.
Eylül, sırtındaki çantada babasının kasetini ve defterini sıkıca taşıyordu. O defter artık onun için sadece bir hatıra değil, bir silah gibiydi. Babasının yarım bıraktığı savaşın canlı kanıtıydı.
... Devamını Gör

Kasabada son günlerini yaşıyordu Eylül. Göl artık sessizdi, Yusuf’un kaybolması ve Halil Dede’nin tutuklanmasıyla kasaba rahatlamış görünüyordu.
Deniz ona sordu:
“Burada kalmak istiyor musun?”
Eylül göle bakarak cevapladı:
“Hayır… Burada her taşın altında babamın acısı var. Kaçsam bile geçmişim içimde.”
Birlikte büyük şehre gitmeye karar ver... Devamını Gör

Yusuf Kara’nın gölde kaybolmasının ardından kasaba bir süre sessizleşti. Herkes rahatladığını sanıyordu. Ancak Eylül, gölün kenarında hâlâ fısıltılar duyuyordu.
Geceleri gölden yükselen bir kadın sesi ona şöyle diyordu:
“Henüz bitmedi. Gerçek yüzeye çıkmadı.”
Eylül ürpererek babasının defterini açtı. Defterin son sayfasında silik bir yazı vard... Devamını Gör

Bir nüansı belirtmek istiyorum.
Emeklerim yanıyor!
En az eklemlerim kadar.
Acaba
ben yansam
daha mı iyiydi?
Radyoda bir bozlak...
Ve ben bir çocuğun zifiri bir gecede
Göklerin gözlerini izleyişi gibi
temaşayla melgulüm içimdeki suretini.

Bir fotoğraf çekmek istiyorum
Güneşin en sarımtırak deminde
Çok... Devamını Gör

Bölüm: Kanla Yazılan Uyarı

Gölün altındaki mahzenden çıkarken Eylül ve Deniz’in üstüne bir ağırlık çökmüştü. O kemiklerin görüntüsü, geceleri rüyalarında bile onları rahatsız edecekti.
Kasabaya vardıklarında meydanın ortasında kanla yazılmış bir mesaj buldular:
“Bu sadece başlangıç, Eylül.”
Eylül’ün elleri titredi. “Yusuf… hâlâ içeride olamaz... Devamını Gör

Kasaba halkı Aslanbeylerin tutuklanmasından sonra derin bir nefes aldı. Ancak Eylül için bu sadece bir zaferin başlangıcıydı. Babasının defterinde hâlâ açılmamış sayfalar vardı. Defterin ortasında eski bir belge buldu.
Belgede şu yazıyordu:
“Kasabanın kaybolan 12 kişisi…”
Eylül bu isimlere bakınca dondu kaldı. Hepsi son 30 yılda bir şekilde göl ... Devamını Gör

Sabah güneşi kasabayı gri bir sis gibi kaplamıştı. Her şey olduğundan daha sessizdi. Sanki herkes bir şeyleri biliyor ama kimse konuşmaya cesaret edemiyordu. Eylül, ormanın derinliklerinden fabrikanın yıkık görüntüsüne bakarken içindeki öfke kabardı. Babasının ölümü bir kazayla açıklanamazdı. O adamlar, bu kasabanın gölgesinde büyüyen kirli bir geç... Devamını Gör

Eylül, fabrikanın paslı kapısından içeri adım attığında ağır bir çürüme kokusu burnunu yaktı. Zemin kırık camlarla ve paslanmış metal parçalarıyla kaplıydı. Duvarlarda siyaha dönmüş nem lekeleri, yılların terk edilmişliğini anlatıyordu. Ama en korkutucu olan, bu kadar eski ve ıssız bir yerde sanki biri nefes alıyormuş gibi bir uğultunun yankılanmas... Devamını Gör

Eylül, dalış tüpünü takıp gölün karanlık sularına daldığında, ilk anda vücudu buz gibi suyun keskinliğiyle ürperdi. Fenerin ışığı bulanık suyu zorla yarıyor, her şey sisli bir rüya gibi görünüyordu. Sanki göl, ona adım adım yaklaşan görünmez ellerle sarılıyor, “Geri dön,” diye fısıldıyordu.
Derinlere indikçe etraf sessizleşti. Suyun uğultusu dışın... Devamını Gör

Eylül sabah uyandığında gece gördüğü siyah camlı arabayı hatırladı. Kimdi bunlar? Babasının ölümünü örtbas edenler mi, yoksa Leyla’nın cinayetinin peşindeki kişiler mi? Cevabı bulmak için tek yol, babasının işaret ettiği tüneldi.
Çantasına fener, defter ve babasından kalan eski çakı bıçağını koydu. Yağmur tekrar başlamıştı. Gölün kuzey yakasına, h... Devamını Gör