Kardeşim değil ama öyle hissettiren canım ablam Seninle kurduğumuz bağ, kan bağı olmasa da yürekten,
Hayat bazen zorlaştığında bile, senin varlığını bilmek içimi rahatlatıyor. Yanımda olman, beni gerçekten anlayan birinin olduğunu bilmek büyük bir nimet. Seninle gülmek de, susmak da kıymetli. Ne olursa olsun, ben hep senin yanındayım. Sen benim öz... Devamını Gör

3.1 – Sabahın Kaburgası

Sabah, bir çan sesiyle başlar.
06.00’yı gösterdiğinde, fanusun paslı merkez borusundan derin, tok bir metal sesi yayılır:
Tung.
Ne acele ettirir, ne uyandırır. Sadece hatırlatır.
Yeni bir gün. Yeni bir döngü. Aynı dar tünellerde, aynı paslı duvarlarla.

Işıklar birkaç dakika sonra yanar.
Tavan boyunca dizilmiş spir... Devamını Gör

Gözlerimi açtığımda, tavandan sarkan donuk bir ışığın, tam da masaya odaklandığını fark ettim. Işık… fazla beyaz, fazla yapaydı. Sanki gün ışığını taklit etmeye çalışan ama bir türlü beceremeyen eski bir teknoloji gibi. Odanın geri kalanı, gölgelerle bölünmüş gri duvarlarla çevriliydi. Işığın erişemediği yerler, bilerek karanlık bırakılmış gibiydi ... Devamını Gör

Olumlu olumsuz terazide eşit mi geldi, sen hangi tarafı seçiyorsan seçiminin ağırlığı yüklenir teraziye ve geçirir durumu bir sıfır öne. Yeter ki sen bu diyardan gitmeyi değil deveyi gütmeyi hedefle.
Olumlunun yükü teraziye ağırdır sana hafif. Olumsuzlukları ise sen taşırsın hamal gibi zihninde. Üstelik sadece bir düşünce değil de gerçek bir ağır... Devamını Gör

Yaşadığım yalnızlığı bir gün unuturum belki ancak bu hissiyat beni benden öyle alıyor ki. Delirmemek için verdiğim çaba, intihar etmemek için uydurduğum bahaneler, geceleri geceleri biliyor musun Anne, başladı yine düşünce cinleri içimde, dün gece bağırdım anne öyle çok korktum ki uyumaya çalıştım, uyumazsam kafayı yerim anne. Kaç yaşına geldim kor... Devamını Gör

"Kuvayı Milliye yalnız ben değilim. Kuvayı Milliye bütün milletindir. O ölmeyecektir." 
Şehit Hamdi Bey
Edremit Kaymakamı

Akşamın ilk saatlerinden itibaren Meyhaneler Sokağında yoğun bir kalabalık vardı.Sokak, gecenin koynunda yankılanan kahkahalar ve saz sesleriyle inliyordu. Sokağa ... Devamını Gör

Çünkü aptalsın!
Doğduğun günden itibaren sana hiç ait olmayan bir kıyafet verdiler ve sen o kıyafete ait olduğunu sandın.
Fikirlerin, inanç sistemin, bakış açın, beslenme tarzın, hepsi miras!
Kendinle hiç temas ettin mi acaba?
Şu an var olan kişi gerçekte sen misin acaba?
Düşünmedin, inanmak kolay geldi, bireyselleşmedin çünkü sürüye kapılma... Devamını Gör

Bazen, gözlerimdeki bulutlar
gökleri griye boyar.
Bir anlık düşüş yeter,
yerle göğün arasında kaybolmak için.

Kelimeler boğulmuş,
sessizlikse deniz kadar derin.
Bir adım geri gitmek,
görmediğimiz gerçeklere açılan bir kapıdır belki de.

Bütün yaralar, zamanla kaybolur derler.
Ama bir yara var ki,
içimizdeki gökyüzüne karışan bir yıldız... Devamını Gör

Gölgelere saklanmış hayallerim var,
her biri başka bir yalanın peşinden sürükler.
Bazen nehrin kenarına oturur,
gölgemde kendimi bulurum.
Ama her gölge başka bir yansıma,
her yansıma başka bir kaybolan zaman.

Yalanlarla büyüdüm,
gölgelerin gerçeğini sevdim,
ama ne zaman yaklaşsam,
bir adım daha geriye çekildiler.
Yalnızca ışık yetersiz ... Devamını Gör

Bazen içimde
anlamını bilmediğim bir boşluk var,
sanki varlığımın bir köşesi
eksik bırakılmış gibi.
Ne dokunduğum kelimeler
ne de dinlediğim şarkılar
o boşluğu doldurmuyor.

Kim bilir,
belki de bir parçamı
zaman alıp götürdü,
ya da yanlış birine
fazla verdim kendimi.
Geri alamadığım cümleler,
söyleyemediğim gerçekler,
birer eksiklik ... Devamını Gör

Birinci soluk,
bizi hayata bağlayan o ince ip.
Ona sarıldıkça,
gözlerimizde yansıyan dünya
daha berrak, daha net olur.
Ama sonra,
fark etmeyiz;
ip incelir,
ve bir gün kopar.

O an,
sesler susar.
Bir rüzgar gibi,
şeyler kaybolur.
Sadece o birinci soluk,
hatırlanır.
Sonsuza kadar…

Zamanın katmanlarına gömülen
gizli cümleler,
bize... Devamını Gör

Zamanın gölgesinde,
her şey yavaşça erir.
Bir anı gibi,
parmak uçlarımda kaybolan her şey.
Bir bakış, bir gülüş,
hepsi birer fırtına gibi geçer.
Ve biz,
her geçişte biraz daha kayboluruz.

Bir yudum su içmek gibi
gerçekleri yudumlamak,
zihnimizde dans eden hayallerin
gözlerimize sızması gibi.
Ama ne zaman,
gözlerimiz gerçeklerle yüzle... Devamını Gör

Bir düş gibi geçer zaman,
gözlerimizde saklı kalan bir anı.
Bir bakış, bir gülüş,
belki de hiç yaşanmamış bir anı
gibi gelir bazen.

Ve biz, o düşü ararken,
her adımda biraz daha kayboluruz.
Zamanı ve mekanı unuturuz,
sadece anıların derinliklerinde
kaybolan bir silüet gibi.

Her şey silik,
her şey bulanık.
Yalnızca kalp atışlarımız,
... Devamını Gör

Yalnızlık,
bir rüzgar gibi gelir bazen.
Hissedilmez önce,
ama sonra birden,
her bir hücrende
yavaşça, sessizce dolaşır.

Sonsuzluğa adanmış bir bekleyiştir o,
gözlerinde kaybolan bir umut.
Yavaşça, ağır ağır içini sarar.
Gülümsemeler,
şarkılar,
hatıralar…
her şey birer yansıma olur o an.

Bir bakış,
bir dokunuş,
bir anı kalır geriy... Devamını Gör

Bir köşede otururum,
yalnızlığın üzerine oturmuş bir gölge gibi.
Zihnimde uçuşan düşünceler,
karanlığın içinde kaybolan yıldızlar gibi.

Ne zaman kalbimi dinlesem,
içimde bir hüzün uyanır,
ama bu hüzün,
yüreğimi yalnız bırakmaz,
hep yanı başımda bekler.

Bir ışık var,
ama ne kadar uzanırsam ulaşamıyorum.
Zaman geçtikçe,
o ışık daha da... Devamını Gör

Bir köşe daha,
bu sefer sessiz.
İçimde bir yangın,
ama dışarıda sadece soğuk.

Ruhum, konuşmayı unuttu,
ama gözlerim, kalbime yazdığı cümleleri taşıyor.
Herkes bir şeyler söylese de,
ben hala susuyorum.
Belki de susmak,
söylediğimiz her kelimeden daha gerçek.

Bazen bir fırtına gibi geçer zaman,
düşlerim dağılır,
gökler ve toprak birb... Devamını Gör

Bir zamanlar
gözlerimde parlayan hayaller,
şimdi toprak olmuş,
düşlerimden savrulmuş rüzgarla
yerle bir.

Kırık bir aynada,
kendimi görmek istedim.
Ama her kırık,
bana biraz daha yabancıydı.
Bütün o parçalar
bir araya gelmeye çalıştı,
ama hiçbir zaman
tam olmadı.

Bazen kaybolur hayaller,
gözlerimizin önünden,
fakat her kaybolan şe... Devamını Gör

Bir an var,
dönüp bakınca geçip gitmiş.
Yavaşça, sessizce,
gözlerimizin önünden kaybolan bir gölge gibi.
Ama o an,
hiç olmadı mı sence?
Her bir an,
bir ömür boyu yaşayacakmış gibi
derin izler bırakmaz mı?

Bir an var,
korkmadan sevebildiğimiz.
İçindeki boşluğu hissedebilirsin,
ama o boşlukta
her şey birikir.
Anıların en ağır olanı,
... Devamını Gör

Bazen,
derin bir sessizlik içinde kayboluruz,
zihnimiz hüzünle sarhoş,
ruhumuz ise uçsuz bucaksız bir okyanus gibi.
Her dalga,
bir hatıra taşır,
her okyanus,
kaybolmuş bir benlik.

Sonsuz derinliklere daldıkça,
kaybolan şeyin biz olduğumuzu fark ederiz.
Bir zamanlar tüm renklerle dolu olan dünyamız,
şimdi gri ve solgun.
Ama belki de,
... Devamını Gör

Zaman,
sabahın ilk ışıkları gibi
yavaşça yol alır.
Bir adım,
sonraki adımı takip eder,
ama hiç kimse
bu yolun sonunu bilmez.
Bazen bir an,
bütün bir ömrü kapsar,
gölgelerle sarılırken ruhumuz,
geçip giden her saniye
bir hatıra olur.

Zamanın ardında
kaybolan biziz,
her bir anı,
bir parça eksik bırakır.
Sonsuzluğa doğru
gittikçe ya... Devamını Gör