İnsan kendine benzeyeni neden sever ki,
Belki kalbini kendi kalbinde bulduğu için.
Sen gülünce ben tamamlanıyorum sanki,
Susunca bile içimde senin sesin.

Bir bakışında tanıdım kendimi,
Bir dokunuşunda geçmişimi,
Ne garip, seninle her şey yeni ama
Her şey de bana çok tanıdık gibi.

Aynı yerden kırılmışız biz,
Aynı yerden umut etmişiz.
B... Devamını Gör

Ne diyor Nietszche; yaşamak için bir nedeni olan insan, her türlü nasıla katlanır ya da öldürmeyen şey insanı güçlendirir. Ama öldürmeyen şey insanı paramparça da eder. İnsan tutunmak ister bir söze bir saza, bir yaza bir bahara. İnsan vazgeçmek istemez. Çünkü bildiği başka bir dünya yok, varsa yoksa şu an varsa yoksa bu dünya. Nazi kamplarında ölü... Devamını Gör

Bir saat durur gözlerinde,
Bugünün sessizliğinde…
Ne zaman ki yarına akar,
İki saat olur, katlanır, çoğalır hatıralar.

Ellerimizde kum taneleri gibi,
Akıp giden zamanın farkında bile değiliz.
Bir anı sar, kıymetini bil,
Çünkü yarın, bugün kadar cömert olmayabilir.

Saatler yarışır, günler kaybolur,
Geceler uyanır geçmişin gölgesinde.
B... Devamını Gör

Bir zamanlar insanlık tarihinin beşiği olan topraklarda, bugün modern zamanların en karanlık trajedilerinden biri yaşanıyor. Gazze, yalnızca bir coğrafi parça değil; aynı zamanda direnişin, acının ve uluslararası diplomasinin çifte standartlarının bir simgesidir. Geçmiş ABD yönetimi tarafından sunulan 21 maddelik barış planı, savaşı sona erdirm... Devamını Gör

Ferruh Ağa oğlu gibi sevdiği Ertuğrul ve arkadaşlarının dün akşam yaptığı olayı duyunca pek keyiflendi ve hemen önünde bulunan kahvesinden bir yudum aldı sonra ahşap evin yeşilliklere açılan penceresinden uzaklara daldı..Ferruh Ağa Halime hatunla tanıştığında yirmi yaşındaydı ve askerliği Balkan dağlarında devam ediyordu ve kısa bir süre sonra D... Devamını Gör

Bir mısra daha yazsak belki düzelir,
Kırık cümleler toparlanır, gönül derinleşir.
Yarım kalan dualar tamam olur,
Kalemden akan sözler yaraları sarar.

Bir mısra daha yazsak belki susmaz gece,
Hüznün ortasında doğar yeni bir hece.
Kelimeler birbirine tutunur usulca,
Karanlık aydınlanır, yürek ferahlar.

Bir mısra daha yazsak belki sen geli... Devamını Gör

Dört kız, kristal ormandan çıktıktan sonra şehrin daha uzak, neredeyse unutulmuş bir bölgesine yöneldi. Burası, enerjinin yoğunluğu ve kristallerin şekliyle diğer bölgelerden farklıydı; kristal yapılar neredeyse tamamen organikti, bazıları devasa ağaçlar gibi gökyüzüne yükseliyor, dallarından düşen ışık damlaları yere çarptığında yankılanıyordu.
... Devamını Gör

Kızlar, kristal yollar boyunca ilerlerken, şehir merkezine doğru yükselen devasa bir kule fark ettiler. Kule, diğer binalardan farklı olarak tamamen ışık ve enerjiyle inşa edilmişti; üst kısmı bulutlara kadar uzanıyor, tabanı ise yerden yükselen enerji sütunlarıyla sarsılıyordu. Kristal şehir sakinleri kuleye yaklaşmıyor, etrafında bir tür sessiz... Devamını Gör

Kulenin duvarları paramparça olurken dört gölge suret, kızların karşısında belirdi. Her biri tıpkı onların yüzüydü ama gözleri simsiyah, ifadeleri soğuk ve acımasızdı.
Zeynep’in gölgesi öne çıktı. Gözleri öfkeyle yanıyor, dudakları alaycı bir gülümseme taşıyordu.
— Sen cesur olduğunu sanıyorsun, ama aslında öfkenin kölesisin. Her adımın intikam i... Devamını Gör

Kristalden yayılan ışık, gölgenin karanlığına çarpınca bütün salon bir anda sarsıldı. Duvarlardaki taşlar çatırdadı, tavandan damlalar düşmeye başladı. Dört kız sembollerini sıkıca kavramış, ellerinden çıkan ışığı birleştirmişti. Ama gölge, onların ışığına karşı koyarken, zihinlerine daha derin darbeler vuruyordu.
Zeynep’in gözlerinin önüne babası... Devamını Gör

Tapınaktaki ışık hüzmesinin içinde, dördü birbirine sıkıca tutunmuştu. Harita parçaları, defter ve taş, hepsi birlikte parlıyordu. Şeyma Nur, taş tablete dokunduğunda eski yazıtlar yavaşça okunaklı hâle geldi:
“Dört kalp birleşirse, hazinenin gerçek gücü açığa çıkar.”
Sefa Nur, derin bir nefes aldı:
— Yani… biz dört kişiyiz. Birleşmezsek kimse a... Devamını Gör

Yaşarken mutlu olmaya bak, derim sana
çünkü zamanın cebinde kum gibi akar,
gülüşler biriktir ki geceyi ısıtsınlar,
ve sessizlik geldiğinde yalnızlığın gölgesi hafif olsun.

Bir parça güneş kapının eşiğine konuk olsun,
çay fincanında geçmişin acısı çözünsün yavaşça;
sevdiğin bir şarkıyı tekrar tekrar söyle,
ellerinle dokunamadığın anıları ka... Devamını Gör

Hangi yara birdenbire iyileşmiştir,
Sana dokunmadan geçmiş zamanın elleri mi?
Acı, sessiz bir nehir gibi akar içimizde,
Ve izleri kalır, gözden silinse bile.

Zaman mı merhem oldu, yoksa unutuş mu?
Yara hep orada, hatıraların kıyısında bekler,
Bir gülüş, bir söz, bir bakış…
Ve ansızın açılan eski kapılar gibi,
Kalp tekrar sızlar, yine öğre... Devamını Gör

İçimde filizlenen bir hüzün var,
Kökleri derinlere inen sessiz bir ağaç gibi.
Her dalında geçmişin hatıraları,
Her yaprağında solgun bir gülüş saklı.

Gökyüzü bazen bakar üstüme,
Bulutlar ağırlaşır, yağmur olur iner.
Benim gözlerimde de öyle bir ağırlık,
Taşır da kimseye dökemez.

Sevincin toprağına ekilmek istedim,
Ama kader, hüzün tohu... Devamını Gör

Ben genç yaşta mezara girmiş biri gibiyim,
Zamanın ellerinde eriyip giden bir gölgeyim.
Bütün hayatım çoktan yaşanıp bitti,
Gülümsemelerim bile geçmişin tozunda kayboldu.

Dostlar birer birer uzaklaştı gözlerimden,
Sevinçlerim sessiz bir hüzne dönüştü gecelerimde.
Rüyalarım, ulaşamadığım birer hayal gemisi,
Ve ben, sahipsiz bir limanda bekl... Devamını Gör

Kimse tanıdığın gibi kalmıyor,
Bir bakıyorsun gülüyor, içi sıcacık,
Bir bakıyorsun susuyor, gözlerinde buz gibi donukluk.
Zamanın elleri öyle bir değiştiriyor ki insanı,
Sanki varlığın, kendi geçmişini unutuyor.

Dün dost sandığın, bugün yabancı bir yüz,
Sıcaklığı yerini soğukluğa bırakıyor,
Ve sen anlamaya çalışıyorsun,
Nerede kayboldu o ... Devamını Gör

Yıllar sonra çaldı telefon,
ne beklediğim bir ses, ne de unuttuğum bir düş,
sadece içimde eski bir yarayı kanatan bir çınlama,
“Sen misin?” dedi kadın,
dudakları titreyen bir sır,
gözleri kapalı, kalbi geçmişin kapısında.

Adam sustu,
boğazında düğümlenen kelimeler vardı,
yutkunmakla yanılmak arasında kaldı.
“Yanlış numara” dedi usulca,
... Devamını Gör

Dicle’nin serin sularında
Binlerce tarih akıyor sessizce,
Taş taş üstüne düşerken zamanın
Anlatır On Gözlü Köprü, sabırla ve gizlice.

Her göz bir hatıra, her kemer bir efsane,
Asırlar boyu baktı aşkı, savaşı, barışı;
Ay ışığı vurduğunda taşlarına
Diyarbekir fısıldar geçmişi,
Ve göğe yükselir bir dua gibi.

Ayak bastığın her taşın altınd... Devamını Gör

Gözlerimin içindeki bir devletsin sen,
Binaları yıkılmayan, ama ruhları sarsan,
Her sokağında ayrı bir devrim var,
Ve her devrim, bir öfke tufanı gibi doğar.

Senin caddelerinde silah yok,
Ama fikirler patlıyor,
Sessizlik bile isyanın yankısıyla çınlıyor,
Ve sokak lambaları, geceyi aydınlatmak için değil,
Özgürlük marşını alevlendirmek içi... Devamını Gör

Sana olan aşkım bir sercenin gözyaşı kadar,
Sessiz, narin, derin… Kimse bilmez tadını.
Her damlasında özlem saklı, her zerresinde sen,
Gözlerin düşer aklıma, yüreğim titrer adını anarken.

Gülüm, bir rüzgar gibi geçersin ruhumun içinden,
Bazen fırtına, bazen ince bir meltem.
Sensiz geçen anlar, boş bir yaprağın sallanışı gibi,
Ama her anımd... Devamını Gör