Bir ablam var,
adı kardeş değil ama öyle hissedilir.
Bir ablam var,
sessizliğime bile ses olur.
Bir ablam var,
yanımda değilse, içimdedir.
Bir ablam var,
dert gelince omuz olur.
Bir ablam var,
güldüğümde gözümde parıldar.
Bir ablam var,
ben onunla eksik değil, tam olurum...
Adı da Makbule KISAKÜREK TAŞDEMİR.
... Devamını Gör

Kardeşim değil ama öyle hissettiren canım ablam Seninle kurduğumuz bağ, kan bağı olmasa da yürekten,
Hayat bazen zorlaştığında bile, senin varlığını bilmek içimi rahatlatıyor. Yanımda olman, beni gerçekten anlayan birinin olduğunu bilmek büyük bir nimet. Seninle gülmek de, susmak da kıymetli. Ne olursa olsun, ben hep senin yanındayım. Sen benim öz... Devamını Gör

İlk bakışta gördüm seni. Aşık oldum o anda. Sardın ruhumun dört bir yanını. Tıpkı bir parfümün notası gibiydin. Bergamot hafif kalırdı teninin keskin kokusu karşısında. Gerdanını ilk içime çektiğimde anlamıştım vazgeçilmez olduğunu. Tazecik masumdun. Ön yargıları olmayan, içi saf iyilikle dolu. Gülen gözlerinin içinde aşk vardı. Sanki ağlayacakmı... Devamını Gör

3.1 – Sabahın Kaburgası

Sabah, bir çan sesiyle başlar.
06.00’yı gösterdiğinde, fanusun paslı merkez borusundan derin, tok bir metal sesi yayılır:
Tung.
Ne acele ettirir, ne uyandırır. Sadece hatırlatır.
Yeni bir gün. Yeni bir döngü. Aynı dar tünellerde, aynı paslı duvarlarla.

Işıklar birkaç dakika sonra yanar.
Tavan boyunca dizilmiş spir... Devamını Gör

Zaman burada hâlâ yoktu.
Ama ışık vardı. Ve ışık değişiyordu.

Başta yalnızca bir titreşim gibiydi—masanın üzerindeki yapay kaynaktan sızan belirsiz bir soluk. Ama sonra fark ettim: her sabah aynı saatte uyanır gibi parlıyordu. Gri duvarlara düşen gölgeler bile tekrar eder gibiydi. Akşamları ise o ışık, bir nefes gibi içeri çekiliyordu. Sönmüyor... Devamını Gör

Gözlerimi açtığımda, tavandan sarkan donuk bir ışığın, tam da masaya odaklandığını fark ettim. Işık… fazla beyaz, fazla yapaydı. Sanki gün ışığını taklit etmeye çalışan ama bir türlü beceremeyen eski bir teknoloji gibi. Odanın geri kalanı, gölgelerle bölünmüş gri duvarlarla çevriliydi. Işığın erişemediği yerler, bilerek karanlık bırakılmış gibiydi ... Devamını Gör

Küçük çocuk hayvanları çok severdi. Güneşli bir günde annesi ile yürürlerken yolda yavru bir kedi gördüler. Kedinin gözleri boncuk gibi yusyuvarlaktı. Tüyleri ise gri renginde yumuşacıktı. Annesini kaybetmişti. Çünkü miyavlarak sürekli ağlıyordu. O kadar çok ağlamıştı ki sesi kısılmıştı.

Küçük çocuk annesine bakıp;

Anneciğim bu küçük yavru k... Devamını Gör

Bazen öyle oluyor ki, saatlerce konuşasın geliyor. İçinde bağıran cümleler ruhunu sıkıştırdıkça yeter artık diyerek dışa vurasın kulaklarını sesinle tırmalayasın geliyor. İç huzursuzluk ayyuka çıktığında, içinde kelimeleri sığdıracak yer kalmadıkça kusarak yer açasın gerektiğini anlıyorsun. Tıpkı midende biriken fazlalıkları parmak basıp kusunca ra... Devamını Gör

Olduk olmadık zamanlarda doluyor gözlerim. Artık gücüm de yok bastırmaya. Ne için aktığını sorgulamayı da bıraktım. Sorduğum soruların cevapları da bende değil zaten. Biraz da böyle olsun , zaten başka türlüsü de içimden gelmiyor. Mutlu olmak, enerjik olmak; neticede güzel bir hayatım var , roller, sahneler, bitmeyen görevler… Şu satırları bile bir... Devamını Gör

Göğüs kafesim demirden olsa
Onu da eritirdi yüreğimin ateşi.
Varmıyor dilim sevdiğin şarkıları söylemeye.
Açıp bakmadığım fotoğraflar albümler;
Yalan anılar var yaramı dağlar diye.

Sen ki bir ayrılık türküsü sevdin ,
Ben hoşgeldinin bin bir türlüsünü ezberledim;
Bir gün birini söylerim ümidiyle.

Büyük büyük gemiler ayrıldı limandan
Bü... Devamını Gör

Defalarca geçtiğim yollarda hep aynı tümseklere takılıyorum. Sessizce hallederim sandım başta beceremedim. Anlatınca geçecek sandım; belki eksildi, bir hayli basitleşti ama geçen bir şey yok sanki. Susunca kapanır sanıyorum ama yok bu böyle bir şey de değil sanki. Kalabalığa karışınca uyuşuyor, belki biraz erteleniyor da ama hep boğazımın ortasında... Devamını Gör

Bazen, gözlerimdeki bulutlar
gökleri griye boyar.
Bir anlık düşüş yeter,
yerle göğün arasında kaybolmak için.

Kelimeler boğulmuş,
sessizlikse deniz kadar derin.
Bir adım geri gitmek,
görmediğimiz gerçeklere açılan bir kapıdır belki de.

Bütün yaralar, zamanla kaybolur derler.
Ama bir yara var ki,
içimizdeki gökyüzüne karışan bir yıldız... Devamını Gör

Bir zamanlar kaldığım o yerde,
gözlerimde bir bulanıklık vardı,
belki de zamanın içinde kaybolmuştu.
Sesler hala yankı yapar kulaklarımda,
ama adımlarım sanki başka bir dünyada.

Bir zamanlar aldığım her nefes,
bir anlam taşıyordu,
her an, her anı yaşamak istiyordum.
Ama şimdi,
bütün hatıralar birer rüzgar gibi geçip giderken,
sadece hüz... Devamını Gör

Bir anlık sessizlikte kaybolurum,
zamanın geçişiyle anlam bulurum.
Kelimeler sarar her köşeyi,
ama hiçbirinin gücü yoktur.

Bir bakışta kaybolan yıllar,
bir gülüşte silinen duvarlar…
İçimde bir boşluk var,
belki de seni bekliyorum.

Her şey geçip gider,
ama bazen geçmişin izleri,
geleceğe düşer,
silinmesi zor bir hatıra gibi.

Beni k... Devamını Gör

Bazen susarsın,
kelimeler ağır gelir diline.
Anlatamazsın,
çünkü anlamayacaklarını bilirsin.
Sessizliğin içinde büyürsün,
fısıldadıkların rüzgâra karışır,
ve bir tek gece duyar seni.

Bir pencere kenarında,
yağmurun ritmine kapılırsın.
Her damla,
kendi içindeki fırtınadan izler taşır.
Birikir, süzülür, kaybolur…
Tıpkı içinde tuttuğun
... Devamını Gör

Zamanın gölgesinde,
her şey yavaşça erir.
Bir anı gibi,
parmak uçlarımda kaybolan her şey.
Bir bakış, bir gülüş,
hepsi birer fırtına gibi geçer.
Ve biz,
her geçişte biraz daha kayboluruz.

Bir yudum su içmek gibi
gerçekleri yudumlamak,
zihnimizde dans eden hayallerin
gözlerimize sızması gibi.
Ama ne zaman,
gözlerimiz gerçeklerle yüzle... Devamını Gör

Bir düş gibi geçer zaman,
gözlerimizde saklı kalan bir anı.
Bir bakış, bir gülüş,
belki de hiç yaşanmamış bir anı
gibi gelir bazen.

Ve biz, o düşü ararken,
her adımda biraz daha kayboluruz.
Zamanı ve mekanı unuturuz,
sadece anıların derinliklerinde
kaybolan bir silüet gibi.

Her şey silik,
her şey bulanık.
Yalnızca kalp atışlarımız,
... Devamını Gör

Yalnızlık,
bir rüzgar gibi gelir bazen.
Hissedilmez önce,
ama sonra birden,
her bir hücrende
yavaşça, sessizce dolaşır.

Sonsuzluğa adanmış bir bekleyiştir o,
gözlerinde kaybolan bir umut.
Yavaşça, ağır ağır içini sarar.
Gülümsemeler,
şarkılar,
hatıralar…
her şey birer yansıma olur o an.

Bir bakış,
bir dokunuş,
bir anı kalır geriy... Devamını Gör

Bir zamanlar,
her şey tamdı,
her şey yerli yerindeydi.
Ama zaman,
gözlerimin önünde kırdı her şeyi,
bütün o umutlar,
bütün o hayaller,
sanki bir aynanın parçası gibi
bölündü, kayboldu.

Bir parça gülüş,
bir parça gözyaşı kaldı geriye,
ama ne kadar tutunmaya çalışsam da,
hiçbir şey eski hâline dönmedi.
Kırık bir aynada
yansıyan sadece... Devamını Gör

Bir zamanlar
gözlerimde parlayan hayaller,
şimdi toprak olmuş,
düşlerimden savrulmuş rüzgarla
yerle bir.

Kırık bir aynada,
kendimi görmek istedim.
Ama her kırık,
bana biraz daha yabancıydı.
Bütün o parçalar
bir araya gelmeye çalıştı,
ama hiçbir zaman
tam olmadı.

Bazen kaybolur hayaller,
gözlerimizin önünden,
fakat her kaybolan şe... Devamını Gör