Rüzgâr, gölün yüzeyini keskin bir bıçak gibi yarıyordu. Gölün kuzeyi, kasabanın en ürkütücü bölgesiydi. Orası yıllardır kimsenin gitmeye cesaret edemediği, eski efsanelerle anılan bir yerdi. Eylül, babasının defterinde altı çizili olan o cümleyi tekrar okudu:
“Kuzeyde, dev çınarın altına bak.”
Sırtında çantası, elinde feneri ve defteriyle yola ... Devamını Gör

Sabah güneşi kasabayı gri bir sis gibi kaplamıştı. Her şey olduğundan daha sessizdi. Sanki herkes bir şeyleri biliyor ama kimse konuşmaya cesaret edemiyordu. Eylül, ormanın derinliklerinden fabrikanın yıkık görüntüsüne bakarken içindeki öfke kabardı. Babasının ölümü bir kazayla açıklanamazdı. O adamlar, bu kasabanın gölgesinde büyüyen kirli bir geç... Devamını Gör

Eylül, fabrikanın paslı kapısından içeri adım attığında ağır bir çürüme kokusu burnunu yaktı. Zemin kırık camlarla ve paslanmış metal parçalarıyla kaplıydı. Duvarlarda siyaha dönmüş nem lekeleri, yılların terk edilmişliğini anlatıyordu. Ama en korkutucu olan, bu kadar eski ve ıssız bir yerde sanki biri nefes alıyormuş gibi bir uğultunun yankılanmas... Devamını Gör

MİSLİNA'NIN VASİYETİ VE MİRASI

Üç Emanet

Emanet.. Nerede Saklı.. Açmanın Şartı

1. Mor Eşarp;

Annemin sandığında en dipte kokusu hala üzerinde İlk çocuğun doğduğunda gözyaşlarını dindirmek ve ona güç vermek için bağla Bilsin ki o eşarp nesiller boyu süren bir umudun yadigarıdır

2. Yarım Şiir;

Babamın yıpranmış defteri sayfa 47 ke... Devamını Gör

7. "GÖLGENİZ" DEĞİL, "IŞIĞINIZ" OLSUN

"Babam ölmeden önce: 'Gölgem olma, ışığım ol!'dedi.
Çocuğunuzu:
- Kendi hayallerinizin telafisi olarak yetiştirmeyin,
- Korkularınızdan korumak adına kanatlarını kırmayın.
Onun tuttuğu ışık, sizin karanlığınızı aydınlatabilir."



SON SÖZ:
"Anne-b... Devamını Gör

“MİSLİNA'YA: KIRMIZI KUŞUN KANATLARINDAKİ ŞİİR



(يا بُنَيَّتِي مِثْلَ النَّجْمَةِ فِي عَيْنَيَّ تَزْهو)
(وَيَا حَنِينِي الَّذِي فِي القَلْبِ يَغْنُو)
(أَنْتِ الرَّبِيعُ الَّذِي فِي رُوحِي يُزْهِرُ)
(وَأَنْتِ المَعْنَى الَّذِي فِي الدُّنْيَا يُخْتَبَرُ)
(كَبُرْتِ كَالْغُصْنِ صَارَ شَجَرَةً)
(جُذُورُكِ فِي الأَرْضِ صَارَتْ وَطَنًا)
(... Devamını Gör

Neckar nehrine bakarken,
Torunum Lina sordu:
"Oma, warum weinst du?(Büyükanne neden ağlıyorsun?)
Gözlerimde yansıyor:
- Serakib'in yıkık evleri
- İstanbul'un hüzünlü limanı
- Bükreş'in karlı parkları

Heidelberg Kalesi'nden
Düşen güneş ışığı,
Mezar taşlarımızı ısıtıyor.
Babamın kitabesinde yazar:
"Hier ruh... Devamını Gör

Salondaki kitaplığın en üst rafında, annemin çocukluk defteri duruyordu. Sayfaların kenarına düşmüş kuru bir zeytin yaprağı, Serakib'deki o unutulmaz günü fısıldıyordu. Lina defteri indirdiğinde, arasından babamın son mektubu düştü:
"Kızım,
Öldüğüm gün ağlama.
Çünkü ben senin her kahkahanda yeniden doğacağım."

Akşam Yıldızı... Devamını Gör

Ah, o defter... Babamın kokusunu taşıyan, yılların yorgunluğunu sırtlamış o eskimiş defter. Parmaklarım sayfaların üzerinde gezinirken, her bir kırışıklıkta, her bir soluk izde onunla yeniden buluştuğumu hissettim. Sanki zaman durmuş, ben babamın gençliğine, onun gizli dünyasına adım atmıştım.

Derken, o sayfa... Sayfa 73. Evet, burasıydı. Baba... Devamını Gör

Babamı annemin yanına defnederken, mezar taşına kazınan Arapça harfler güneşte parlıyordu:
"Burada biri hayatı, diğeri ölümü bekleyen iki âşık yatıyor. Ama ikisi de asla vazgeçmedi."

Kevser'in kızı Elif, ellerine sarılmış bir zambakla geldi:
"Büyükbaba bana her doğum günümde bu çiçeği gönderirdi. 'Annene benziyor' derdi.&... Devamını Gör

Zamanın Saçlardaki Sırrı
Mislina 13 yaşına bastığında, o gün ayna karşısında ıslak saçlarını tararken nefesim kesildi. Kestane renkli dalgalar, banyo penceresinden süzülen sabah ışığını yakalayışıyla parlıyordu… Tıpkı Serakib'te, o ilk buluşmamızda, İdlib'in güneşi senin saçlarına vurup onları altın rengi bir tül gibi aydınlattığında hissettiğim... Devamını Gör

Sınıfa girdiğimde, tahtaya yazdığım ilk kelime "حُب" (aşk) oldu. Ellerim titriyordu. Öğrencilerim - çoğu Romen, birkaçı Ortadoğulu - meraklı gözlerle bana bakıyorlardı. "Bu kelime, Türkçede 'sevgi' demek," dedim sesim kısılarak. İçimden ekledim: Seher'in dilinde "ölümsüz" demek...

Ders sırasında pencereden süzüle... Devamını Gör

:SEHER'İN SON İBRETİ

(Hastane Koridorlarında Çaresizlik)

Seher'in sararan göz akları ve avuç içlerindeki turuncu lekeler ilk uyarıydı. "Karaciğer yetmezliği" tanısı konduğunda, "Tedavi olacaksın!" diye diretmiştim. Ama o, İdlib'deki o zeytin ağacının kökleri gibi direniyordu:
"Muhammed'im Rabb'im ne zaman çağı... Devamını Gör

Senin varlığın, kalbimde bir bahar,
Her sabah güneş gibi doğar umutlar.
Yorgun düşsem de seninle güç bulurum,
Anne yarısı, sevginle sarar yürek,
Gözlerimde ışık, ellerimde sıcaklık.

Kelimeler yetmez anlatmaya seni,
Bir bakışınla dağlar aşılır gibi.
Yanımda olman, en büyük hediyem,
Anne yarısı, hayatın en güzel yanı,
Sensiz bir dünya eksi... Devamını Gör

Sessiz bir melodi gibi, kalbimde çalar,
Senin sevginle hayatım yeniden doğar.
Karanlıkta yolumu aydınlatan ışık,
Anne yarısımsın, en güzel sırdaşım.
Her zaman yanımda, içimde saklı kalan.

Gözlerin umutla dolu, sevgiyle bakar,
Dünyanın yükünü omuzlarımda taşır.
Bir yudum huzur, bir damla şefkatle,
Seninle hayatın anlamı tamamlanır.
Anne y... Devamını Gör

Ne zaman düşsem, elimden tuttun,
Karanlıkta ışık oldun sessizce.
Bir bakışınla dinlenirdi yüreğim,
Seninle tamamlandım ablam,
Sen benim en derin nefesimsin.

Derdimi dinleyen tek kalptin,
Yargılamadan sarıldın içime.
Ne zaman yok olsam kendimde,
Sen yeniden buldun beni,
Anne gibi, kardeş gibi sessizce.

İyiliğinle büyüdüm ben aslında,
... Devamını Gör

Kırılmışsam, sen sararsın içimi,
Bir kelimenle geçer ağrılarım.
Her şey karanlık görünürken bana,
Senin bir gülüşün yeter
Tüm gökyüzünü güneşe çevirmeye.

Ben ağlarken gizli gizli,
Sen hissedersin uzaklardan bile.
Kalbimden geçenleri sen duyarsın,
Çünkü senin sevgin,
İçgüdü değil, yürekle örülüdür.

Bir omuz verdin her ihtiyacımda,
Ne ... Devamını Gör

Sen gülünce güneş açar sanki,
Odayı değil, ruhları aydınlatırsın.
Her şey yolundaymış gibi davranırsın,
Ama bilirim, o neşenin ardında
Gizlediğin nice fırtına vardır.

Kimse bilmez içinin sancısını,
Sen sadece güldüğünle kalırsın.
Oysa bir damla gözyaşın yeter,
Bütün dünyamı altüst etmeye,
Senin hüznün, benim acım olur.

Güçlü görünürsü... Devamını Gör

Kimi zaman gölge oldun sırtıma,
Güneş çekilince üşümedim ben.
Bir sözünle dağıldı fırtına,
Yüreğine sığındım, senden gelen.
Anne yarısıydın, suskun ama gerçekten.

Zaman aktı, yollar değişti belki,
Yüzlerde maskeler, gönüller yorgun.
Sen bir limandın, sarsılmayan dengi,
Dünya karmaşık, sen yine dingin.
Sesinle sakinleşti her boğun... Devamını Gör

Gökyüzüne açılan kanatların altında,
Umutlar yeşerir sessizce kalbimde.
Her düşüşte yeniden kalkarım seninle,
Senin sevginle bulurum güç, huzur,
Anne yarısı, hayatımın ışığı.

Adımlarım bazen tereddüt dolu olsa da,
Senin sabrınla yolumu bulurum.
Gözlerindeki sevgi, en büyük rehberim,
Karanlıkta parlayan bir meşale gibi,
Canım abla... Devamını Gör