Kardeşim değil ama öyle hissettiren canım ablam Seninle kurduğumuz bağ, kan bağı olmasa da yürekten,
Hayat bazen zorlaştığında bile, senin varlığını bilmek içimi rahatlatıyor. Yanımda olman, beni gerçekten anlayan birinin olduğunu bilmek büyük bir nimet. Seninle gülmek de, susmak da kıymetli. Ne olursa olsun, ben hep senin yanındayım. Sen benim öz... Devamını Gör

Sen bir zamanlar bendin.
Şimdi ise kendimden çıkarıyorum seni.

Bugün göğsümün en kırılgan yerine taht kurmuş olan seni
yavaş yavaş, sessizce geri çağırıyorum oradan.

Senin adını söylediğimde
göğsümde bir yankı olurdu eskiden,
şimdi yalnızca sessizlik kalacak.
Çünkü artık orada yaşamayacaksın.

Seninle kurduğum bağın her telini
yavaşça... Devamını Gör

İlk bakışta gördüm seni. Aşık oldum o anda. Sardın ruhumun dört bir yanını. Tıpkı bir parfümün notası gibiydin. Bergamot hafif kalırdı teninin keskin kokusu karşısında. Gerdanını ilk içime çektiğimde anlamıştım vazgeçilmez olduğunu. Tazecik masumdun. Ön yargıları olmayan, içi saf iyilikle dolu. Gülen gözlerinin içinde aşk vardı. Sanki ağlayacakmı... Devamını Gör

gözlerim kan değil
meşkini damlatır
düşünüşümün düşüşlerinden akan
Şu hüzün dumanının her anı
Senin güzel gözlerine bakmış bakakalmış
Bu hüzün kurumuş kalbimin budaklarını baltalamış
Hiç bi güzele değişmemiştim bu bakışlarımı
ölüm müydü bu kadar güzel olan
gözünden akan yaşlar mıydı
dualarının güzelliği miydi
secdenin sahibinin makamınd... Devamını Gör

3.1 – Sabahın Kaburgası

Sabah, bir çan sesiyle başlar.
06.00’yı gösterdiğinde, fanusun paslı merkez borusundan derin, tok bir metal sesi yayılır:
Tung.
Ne acele ettirir, ne uyandırır. Sadece hatırlatır.
Yeni bir gün. Yeni bir döngü. Aynı dar tünellerde, aynı paslı duvarlarla.

Işıklar birkaç dakika sonra yanar.
Tavan boyunca dizilmiş spir... Devamını Gör

Acı siz görmezden gelince yok olan bir şey değil. Ya da o konuya itinayla girmeyince kapanan bir şey de değil. Acı hep orda. Yüzleşmek ve daha az can yaksın diye yüzeye çıkarmak gerekiyor sanki. Bu batan bir dikenin çıkarılmadığı sürece can yakmaya devam edip iltihap yapıp içten içe daha da can yakmasına benzer. Evet dikeni çıkarınca da acı bir sür... Devamını Gör

İki gün önce, akşam ailecek yürüyüşe çıkalım dedik. Kız kardeşim henüz tam olarak evcilleşmemiş kedisini de tüm uyarılarımıza rağmen getirmek istedi. Hayvan henüz tasmayla yürümeye alışmadığı için kucağında gezdirdi. Yolun yarısında yoruldu ve bana uzattı. Ben kucağıma almak istemedim ve kedi kaçtı. Kardeşim ağlayıp bana bağırmaya başladı. Eve geçi... Devamını Gör

Zaman burada hâlâ yoktu.
Ama ışık vardı. Ve ışık değişiyordu.

Başta yalnızca bir titreşim gibiydi—masanın üzerindeki yapay kaynaktan sızan belirsiz bir soluk. Ama sonra fark ettim: her sabah aynı saatte uyanır gibi parlıyordu. Gri duvarlara düşen gölgeler bile tekrar eder gibiydi. Akşamları ise o ışık, bir nefes gibi içeri çekiliyordu. Sönmüyor... Devamını Gör

Gözlerimi açtığımda, tavandan sarkan donuk bir ışığın, tam da masaya odaklandığını fark ettim. Işık… fazla beyaz, fazla yapaydı. Sanki gün ışığını taklit etmeye çalışan ama bir türlü beceremeyen eski bir teknoloji gibi. Odanın geri kalanı, gölgelerle bölünmüş gri duvarlarla çevriliydi. Işığın erişemediği yerler, bilerek karanlık bırakılmış gibiydi ... Devamını Gör

Olumlu olumsuz terazide eşit mi geldi, sen hangi tarafı seçiyorsan seçiminin ağırlığı yüklenir teraziye ve geçirir durumu bir sıfır öne. Yeter ki sen bu diyardan gitmeyi değil deveyi gütmeyi hedefle.
Olumlunun yükü teraziye ağırdır sana hafif. Olumsuzlukları ise sen taşırsın hamal gibi zihninde. Üstelik sadece bir düşünce değil de gerçek bir ağır... Devamını Gör

Sayfaları kırışmamış altı çizilmemiş olan kitapları sevmem. Hikayesi içine, Sayfaların kokusu ise, ellerine sinecek bir kere. Bazen salondaki koltuğun üstünde bazen ise yatağın içinde kalacak o kitap. Gezecek tüm evi içindeki kahramanlarıyla birlikte. Sen onu okurken o da seni izleyecek. Farkında olmadan birbirinizi sahiplenecek bağlacaksınız. ... Devamını Gör

Affedemedimm..
Sensiz geçen ömrümü,
Senden geçemeyen gönlümü,
Bir yokluğunu, bir hiç varlığını
Affedemedim.
Gecelerce yandığımı
Bilee bile yaptığını,
Son sözünü,
Son bakışını;
Hep yarım bırakışını affedemedim.
Başlayıp bitirmediğini,
Bana değmeyen nefesini,
Kör bıçak gibi her nefesimi,
Seni dileyen nefsimi!
Bir de beni sevmeyişini af... Devamını Gör

Ne zor şey Nazlı olmak
Şu kocaman dünyada bir yere sığamamak
Doğduğun evin küçük bir parçası bile olamamak
Ve her şeye rağmen kalbini çocuk tutmak
Gözyaşları aniden akar
Kahkahası bir aleve bakar
Deliliği yapıştırırlar yakasına
Kulak dahi asmazlar konuşmalarına.
Suçu nedir Nazlının
Eli değdi mi Tanrının
Ne zaman biter çaresizliği
Ta... Devamını Gör

Yaşadığım yalnızlığı bir gün unuturum belki ancak bu hissiyat beni benden öyle alıyor ki. Delirmemek için verdiğim çaba, intihar etmemek için uydurduğum bahaneler, geceleri geceleri biliyor musun Anne, başladı yine düşünce cinleri içimde, dün gece bağırdım anne öyle çok korktum ki uyumaya çalıştım, uyumazsam kafayı yerim anne. Kaç yaşına geldim kor... Devamını Gör

Küçük çocuk hayvanları çok severdi. Güneşli bir günde annesi ile yürürlerken yolda yavru bir kedi gördüler. Kedinin gözleri boncuk gibi yusyuvarlaktı. Tüyleri ise gri renginde yumuşacıktı. Annesini kaybetmişti. Çünkü miyavlarak sürekli ağlıyordu. O kadar çok ağlamıştı ki sesi kısılmıştı.

Küçük çocuk annesine bakıp;

Anneciğim bu küçük yavru k... Devamını Gör

Saygıdeğer abilerim ablalarım; bu görecek olduğunuz güzel insan, sadece yaradılışı gereği değil, aynı zamanda vicdanı ile de gayet güzel bir insan. Örnek bir eş, örnek bir baba, örnek bir hayvansever ve örnek bir vatansever. Vee karşınızda; Kıvanç Tatlıtuğ…!... Devamını Gör

Bazen öyle oluyor ki, saatlerce konuşasın geliyor. İçinde bağıran cümleler ruhunu sıkıştırdıkça yeter artık diyerek dışa vurasın kulaklarını sesinle tırmalayasın geliyor. İç huzursuzluk ayyuka çıktığında, içinde kelimeleri sığdıracak yer kalmadıkça kusarak yer açasın gerektiğini anlıyorsun. Tıpkı midende biriken fazlalıkları parmak basıp kusunca ra... Devamını Gör

Ben hayata devam etmekte bu kadar zorlanırken , olduramazken sen nasıl böyle dolu dizgin koşabiliyorsun? Hiç mi için acımadı ? ... Devamını Gör

"Kuvayı Milliye yalnız ben değilim. Kuvayı Milliye bütün milletindir. O ölmeyecektir." 
Şehit Hamdi Bey
Edremit Kaymakamı

Akşamın ilk saatlerinden itibaren Meyhaneler Sokağında yoğun bir kalabalık vardı.Sokak, gecenin koynunda yankılanan kahkahalar ve saz sesleriyle inliyordu. Sokağa ... Devamını Gör

Beyhude çabamla yakmış olduğum ateşi
Nicedir söndüren olmadı
Her kim iliştiyse bendime
Bedenimden ruhuma zayiat oldu
Her kim sevdiyse seviyi
Gözlerimin körlüğüne bulaştı
Karanlık bir kaderin Aydınlığındaydı Süveydam
Mahşeri cümbüşken hayatım
Kader iplikleri tevafukun hapsine tutunmuş
Dayanmış boynuma nasırlı ellerim
Kim sessiz bir çığlığı... Devamını Gör