Julian'ın, "Zenginlik, dünyevi mallarla ölçülen bir servet değildir. Asıl zenginlik, ruhun ihtişamını inşa etme cesaretine sahip olmaktır" sözü, yola çıkış noktamız olsun. Bu, tıpkı Santiago'nun hazine peşinde çıktığı yolculukta asıl hazinenin kendisindeki dönüşüm olduğunu keşfetmesi gibidir.

Siz de bir gün, belki de en meşgul olduğu... Devamını Gör

Düzen denilen bu çark, her gün biraz daha yozlaşıyor. Adaletin terazisi paslanmış, vicdanlar körelmiş, insanlık bir tüketim çarkının dişlileri arasında öğütülüp duruyor. Peki, bu kasvetli tablonun içinde bir umut ışığı doğar mı? Yozlaşmış düzenin karanlığı, fakirin kaynayan kazanının buharını bile söndürmeye yetmez mi?

Fakirin kazanı, sadece s... Devamını Gör

Sokağın dilinden anlayan herkes görüyor ki bu memlekette bir şeyler ters gidiyor. Eskiden "komşusu açken tok yatan bizden değildir" diyen bir millet, şimdi "bana dokunmayan yılan bin yaşasın" der oldu. Bu trajik dönüşüm, tesadüflerin bir sonucu değil; kasten ihmalin ve göz yumulan çürümüşlüğün acı faturasıdır.

Hatırlayın es... Devamını Gör

Bana gözlerini bıraksaydın,
Hiç olmazsa giderken…
Bir bakışın kalsaydı ardında,
Sözcüklere ihtiyaç duymadan anlardım seni.

Ellerin gitti,
Ama gözlerin de beraberinde götürdü beni.
Sessiz bir boşluk kaldı,
Ve ben, orada seni aradım her köşede.

Ne kelimeler yetti,
Ne zaman sildi izlerini.
Sadece bir bakış,
Sonsuz bir hatıra olurmuş meğ... Devamını Gör

Göz alıcı elbiseler, kusursuz görüntüler, zarif endamlar… Bir sergi salonundayız sanki. Dışarıya yansıyan her bir kare, bir sanat eseri titizliğinde düzenlenmiş, parlatılmış ve sunulmuş. Her yer, bir mükemmellik yalanının parlak ambalajıyla kaplı. Oysa bu ihtişamlı perdenin hemen arkasında, toplumun ruhunda kanayan, derin bir yara var. Bu, anlamı... Devamını Gör

Kulenin duvarları paramparça olurken dört gölge suret, kızların karşısında belirdi. Her biri tıpkı onların yüzüydü ama gözleri simsiyah, ifadeleri soğuk ve acımasızdı.
Zeynep’in gölgesi öne çıktı. Gözleri öfkeyle yanıyor, dudakları alaycı bir gülümseme taşıyordu.
— Sen cesur olduğunu sanıyorsun, ama aslında öfkenin kölesisin. Her adımın intikam i... Devamını Gör

İçimde, çağın gürültüsüne karışıp kaybolmayan kadim bir isyan yankılanıyor. Bu, sadece benim değil; kalbi hâlâ haya, edep ve ananenin asil sızıntısıyla atan herkesin çığlığıdır. Gözlerimizin önünde, adına "dijital çağ" dediğimiz o devasa sahne, toplumsal ruhumuzun ipliklerini çeken, ahlakımızın kumaşını lime lime eden bir çürümeyi ser... Devamını Gör

Tapınaktaki ışık hüzmesinin içinde, dördü birbirine sıkıca tutunmuştu. Harita parçaları, defter ve taş, hepsi birlikte parlıyordu. Şeyma Nur, taş tablete dokunduğunda eski yazıtlar yavaşça okunaklı hâle geldi:
“Dört kalp birleşirse, hazinenin gerçek gücü açığa çıkar.”
Sefa Nur, derin bir nefes aldı:
— Yani… biz dört kişiyiz. Birleşmezsek kimse a... Devamını Gör

Sağırlara şarkı söylüyoruz,
Duymazsanız da fark etmez,
Çünkü biz sessizliğe bile isyan ederiz.

Her nota bir tokat,
Her melodi kırık bir umut,
Yalnızca siz duymasanız da, dünya hissedecek.

Kulaklarınız sessiz olabilir,
Ama kalbinizin duvarlarını delip geçeceğiz,
Sözcüklerimiz birer mermi,
Melodimiz birer çığlık…

Söylediğimiz şarkılar... Devamını Gör

İyi bir arkadaşı olanın
Aynaya ihtiyacı yoktur.
Gözler seni ele verir,
Yalancı ışıklar değil.

Dünya seni küçümser,
Ama dostun, acı da olsa gerçeği gösterir.
Maskelerini söker atar,
Ve sen, onun karşısında
Her zaman tam, her zaman kendinsin.

Aynasız da görürsün kendini,
Ama dostsuz,
Kendin bile sana yalan olur.... Devamını Gör

İnsana ihtiyacım vardı,
Gözyaşımı paylaşacak değil,
Beni düşerken yakalayacak birine.

Rüzgârlar koparken omuzlarımda,
Ve dünya titrerken ayaklarımın altında,
O, dimdik duracak yanımda;
Kökleri toprağa sağlam,
Yüreği ateşle dövülmüş,
Ve bakışlarıyla karanlığı delen biri.

Fırtınalar üzerime çökerken,
O, sağlam bir kale gibi duracak.
Ne... Devamını Gör

Onun o mucizeli suskunluğu,
sanki kalbimin üstüne örtülmüş
bir sır perdesiydi.
Ne kadar sustuysa,
o kadar sevdim onu.
Çünkü biliyordum,
suskunluğu bile bana aitti.

Aramızda kristal bir duvar yükseldi,
ama o duvar şeffaf bir aşktı aslında.
Her bakışında kalbimi gördüm,
her sessizliğinde kendimi duydum.
Sanki kelimeler yetersiz kalmıştı,... Devamını Gör

Beni görmeye çalışmana gerek yok,
Sırf beğenilmek için solumam havayı.
Onu etkilemek gibi bir derdim yok,
Çünkü zaten oldum, tamamlandım, dimdik ayaktayım.

Her bakışım bir meydan okuma,
Her sessizliğim bir isyan.
Kelimelerimi süslemem,
Aynalara ihtiyacım yok, yansıtmaya gerek yok!

Olduğum halimle yeterince etkileyiciyim,
Kimsenin onayı... Devamını Gör

Mert’in hayatı yıllardır aynı ritimde akıyordu. İşe gidip geliyor, eve dönüyor, akşamları sessizlikte kendini dinliyordu. Ama artık kalbinin içinde yeni bir merak vardı: “Acaba Zeynep gerçekten var mı? Eğer varsa, bir gün onunla karşılaşabilir miyim?” Bu düşünce ilk zamanlar onu korkutuyordu. Çünkü yüzünü hiç görmeden sevmişti. Ama zaman geçtikçe k... Devamını Gör

Mert bir gün defteri yanında taşıyordu. Çantasının içinde, kalbinin hemen yanı başında, bir emanet gibi saklıyordu. Gün boyu aklında sadece Zeynep’in yeni yazılarını okumak vardı. Ama iş yerinden eve dönerken kalabalık bir otobüste sıkışıklık arasında çantasının fermuarı hafifçe açıldı. Mert fark etmedi. Otobüsten indiğinde cebinde telefonunu, elin... Devamını Gör

Gece yarısı şehrin üstüne çöken sessizlik, Eylül’ün zihninde yankılanan fırtınayı bastıramıyordu. Deniz çoktan uykuya dalmış, nefes alışları düzenli bir ritme girmişti. Ama Eylül, yatakta sırt üstü yatarken tavana kilitlenmiş gözlerle bekliyordu.
Bir şey eksikti. İbrahim’in yakalanması, yıllardır taşıdığı yükün hafiflemesine yetmemişti. İçinde hâl... Devamını Gör

Gecenin karanlığı, kasabanın üzerine ağır bir örtü gibi serilmişti. Sessizlik derindi ama huzurlu değildi; bir fısıltı gibi kulağa çarpan geçmişin izleri hâlâ yankılanıyordu Eylül’ün içinde. Evlenmişti, yeni bir hayata başlamıştı ama içinde taşıdığı boşluk, hiçbir yüzüğün tamamlayamayacağı kadar büyüktü.
O gece Deniz uyurken, Eylül verandaya çıktı... Devamını Gör

Bu topraklarda, aynı güneşe bakıp farklı hayaller kuran iki insan var: Biri tarlasında alın teriyle ekmeğini kazanan Mehmet Abi, diğeri şehrin gürültüsünden uzak, yeşilliklerin içinde kendini bulan Erdem Bey. Onları ayıran mesafeler değil, birbirlerinin dünyasına girmekten duydukları korku. Oysa her ikisinin de yüreğinde aynı özlem var: Barış i... Devamını Gör

Gecenin ilerleyen saatlerinde, Eylül yalnız kalmak için göl kıyısına indi. Sessizliğin içindeki dalga sesleri onu çocukluğuna götürüyordu. Yüzünü suya çevirdi, babasının son yürüyüşünü, son bakışını düşündü. Elindeki eski haritaya baktı; bu harita, babasının sakladığı bir not defterinde bulunmuştu. Haritada kasabanın altında yıllar önce yapılmış gi... Devamını Gör

يا سَهَرَ العُمُرِ..
(Ey ömrümün Seher'i..)

كَيْفَ أَقُولُ لِلرِّيحِ..
أَنَّكِ رَحَلْتِ؟
وَالعُيُونُ تَنْتَظِرُ..
ضَوْءَكِ فِي المَطَرِ..

"يَا زَمَنًا قَاسِيًا"..
هَذِهِ الأَحْضَانُ..
تَحْتَضِنُ الظِّلَالَ..
وَالأَوْجَاعُ تَمْلَأُ الأَسْقُفَ!

فِي كُتُبِ اللُّغَةِ..
أَجِدُ حُرُوفَكِ..
تَبْكِي مَعِي... Devamını Gör