"İnsanın doğduğu ev kaderidir" derler.Gerçektende öyle,hatta doğduğun ev sadece kaderin olmakla kalmıyor,tüm çocukluğun,gençliğin ,yetişkinliğin oluyor.Evlenip gitsen bile , bambaşka bir bir şehirde bambaşka bir hayat yaşayan bile o ev seni terk etmiyor hiç.Sen o evden çıksan bile o ev senden,hayatından çıkmıyor.İnsan kapıyı çarpıp çıktım... Devamını Gör

Kasaba halkı Aslanbeylerin tutuklanmasından sonra derin bir nefes aldı. Ancak Eylül için bu sadece bir zaferin başlangıcıydı. Babasının defterinde hâlâ açılmamış sayfalar vardı. Defterin ortasında eski bir belge buldu.
Belgede şu yazıyordu:
“Kasabanın kaybolan 12 kişisi…”
Eylül bu isimlere bakınca dondu kaldı. Hepsi son 30 yılda bir şekilde göl ... Devamını Gör

Fabrikanın önüne vardığında kapı zincirlerle kilitlenmişti. Eylül zinciri kırmak için taşlardan yardım aldı, elleri kan içinde kaldı ama kapıyı açmayı başardı. İçeri girdiğinde ağır bir barut kokusu vardı. Bodrumun köşelerinde patlayıcılar yerleştirilmişti.
Zamanlayıcıyı gördü: 10 dakika.
Eylül, kaseti ve Leyla’nın eşyalarını kurtarmak için önce ... Devamını Gör

Kasabanın merkezindeki olayların yankısı hâlâ sürüyordu. Eylül’ün ifşaları Aslanbey ailesini köşeye sıkıştırmıştı ama bu sadece sessiz bir fırtınanın habercisiydi. Kasaba halkı öfkeliydi, fakat kimse Aslanbeylerin kolay kolay yenileceğini düşünmüyordu. Onlar sadece zengin değildi, kasabanın tüm karanlık geçmişini ellerinde tutuyorlardı.
Eylül, g... Devamını Gör

Sabah güneşi kasabayı gri bir sis gibi kaplamıştı. Her şey olduğundan daha sessizdi. Sanki herkes bir şeyleri biliyor ama kimse konuşmaya cesaret edemiyordu. Eylül, ormanın derinliklerinden fabrikanın yıkık görüntüsüne bakarken içindeki öfke kabardı. Babasının ölümü bir kazayla açıklanamazdı. O adamlar, bu kasabanın gölgesinde büyüyen kirli bir geç... Devamını Gör

Eylül, fabrikanın paslı kapısından içeri adım attığında ağır bir çürüme kokusu burnunu yaktı. Zemin kırık camlarla ve paslanmış metal parçalarıyla kaplıydı. Duvarlarda siyaha dönmüş nem lekeleri, yılların terk edilmişliğini anlatıyordu. Ama en korkutucu olan, bu kadar eski ve ıssız bir yerde sanki biri nefes alıyormuş gibi bir uğultunun yankılanmas... Devamını Gör

Eylül sabah uyandığında gece gördüğü siyah camlı arabayı hatırladı. Kimdi bunlar? Babasının ölümünü örtbas edenler mi, yoksa Leyla’nın cinayetinin peşindeki kişiler mi? Cevabı bulmak için tek yol, babasının işaret ettiği tüneldi.
Çantasına fener, defter ve babasından kalan eski çakı bıçağını koydu. Yağmur tekrar başlamıştı. Gölün kuzey yakasına, h... Devamını Gör

Eylül, Şeref Dede’nin uyarısından sonra koşar adımlarla eve döndü. Yağmur, kasabanın sokaklarını çamura çevirmişti. Kalbi göğsünden çıkacak gibiydi; sanki görünmez bir el, nefesini kesiyordu. Kapıyı açarken anahtar deliğinden birinin gözleri ona bakıyormuş gibi hissetti. Kapıyı sertçe itti, içeri girdi. Her şey yerli yerindeydi… ama bir şey farklıy... Devamını Gör

Eylül, gölden aldığı fotoğrafı defalarca inceledi. Babasının gülümsemesi bu fotoğrafta farklıydı; gözlerinde bir huzur değil, bir sır saklıydı. Yanındaki kadın ise belli ki yıllar öncesinden kalma bir yüzdü, ama kimdi?
O gece uyumadı. İnternette o kasaba evini aramaya çalıştı, ama bulamadı. Fotoğraftaki evin penceresinde belirsiz bir gölge olduğun... Devamını Gör

Gece boyunca gözünü kırpmadı Eylül. Aynadaki parmak izleri, birisinin odasına girdiğinin kanıtı gibiydi. Ama kapılar kilitliydi, pencereler kapalıydı. “Biri bana oyun oynuyor,” diye fısıldadı kendi kendine.
Sabah olduğunda, babasının ölümünden kalan tek iz olan eski defteri eline aldı. Defterin ilk sayfasında garip bir cümle vardı:
“Göl, konuşurs... Devamını Gör

MİSLİNA'NIN VASİYETİ VE MİRASI

Üç Emanet

Emanet.. Nerede Saklı.. Açmanın Şartı

1. Mor Eşarp;

Annemin sandığında en dipte kokusu hala üzerinde İlk çocuğun doğduğunda gözyaşlarını dindirmek ve ona güç vermek için bağla Bilsin ki o eşarp nesiller boyu süren bir umudun yadigarıdır

2. Yarım Şiir;

Babamın yıpranmış defteri sayfa 47 ke... Devamını Gör

"Mislina'm,

- Dil öğren: Her dil, yeni bir dünya demektir. Annenin Arapça ninnileri seni hayata bağladı.
- Toprak taşı: Gittiğin her yere memleket toprağı serp. Köksüz ağaç devrilir.
- Gözyaşını saklama:Ağlayamayan erkek değil, insan olamamış demektir."


"Bil ki:
1. Mezarlıklar ölülerin değil, unutanların ses... Devamını Gör

TOZLU SAYFALARDAKİ MİRAS

Zeytin Kokulu Yolculuk

Uçak penceresine yapışmış Mislina'nın parmak izleri, buğulanan camda bir haritayı andırıyordu. "Baba, işte annemin oynadığı topraklar mı?"diye fısıldadı. Aşağıda, senin çocukluğunun geçtiği zeytin bahçeleri -artık yarısı yanmış, yarısı direniyordu. Valizimizdeki tek özel eşya: Senin ün... Devamını Gör

Zamanın Saçlardaki Sırrı
Mislina 13 yaşına bastığında, o gün ayna karşısında ıslak saçlarını tararken nefesim kesildi. Kestane renkli dalgalar, banyo penceresinden süzülen sabah ışığını yakalayışıyla parlıyordu… Tıpkı Serakib'te, o ilk buluşmamızda, İdlib'in güneşi senin saçlarına vurup onları altın rengi bir tül gibi aydınlattığında hissettiğim... Devamını Gör

Anne yarısı gibi güçlü ve dimdik,
Her zorluğa karşı koyan bir yürek var sende.
Sessizce sarar, sarmalar yıpranmış ruhu,
Kendi içinde bulur en derin cesareti,
Anne yarısı, güçle dolu kalbin.

Anne yarısı gibi sıcak ve gerçek,
Dünyanın soğuk yüzüne karşı durur.
Gözlerindeki umut hiç solmaz,
Birlikte aşarız karanlık yolları,
Anne yarısı, ışı... Devamını Gör

Sen gülünce güneş açar sanki,
Odayı değil, ruhları aydınlatırsın.
Her şey yolundaymış gibi davranırsın,
Ama bilirim, o neşenin ardında
Gizlediğin nice fırtına vardır.

Kimse bilmez içinin sancısını,
Sen sadece güldüğünle kalırsın.
Oysa bir damla gözyaşın yeter,
Bütün dünyamı altüst etmeye,
Senin hüznün, benim acım olur.

Güçlü görünürsü... Devamını Gör

Karanlıkta ışığım oldun sen,
Adını andım en zor gecemde.
Bir nefes gibi, umut gibi doğdun,
Kalbimin kıyısında senin izlerin,
Varlığın bir dua gibi çöktü yüreğime.

Kırıldığım anlarda bile susmadın,
Sevgiyle örttün sessizliğimi.
Ne zaman yorulsam hayattan biraz,
Bir gülüşün yetti ayağa kalkmaya,
Seninle güç buldu her düşüm, her hayalim.

... Devamını Gör

Kırılmaz bir kale gibi durursun,
Fırtınalar, engeller yıldırmaz seni.
Yaralarına rağmen dimdik ayaktasın,
Sessiz güçle yola devam eden kadın,
Anne yarısı, hayatımın kahramanı.

Gözlerinde azim, yüreğinde cesaret,
Zorluklar seni yıldırmaz, güçlendirir.
Her düşüşte yeniden kalkmayı bilir,
Kendi yolunu çizen özgür bir ruhsun,
Canım a... Devamını Gör

Eğer bir gün olur da yollar ayrılırsa,
Bil ki kalbimde hep senin izlerin kalacak.
Birlikte yürüdüğümüz o yollar,
Benim en kıymetli anılarım olacak.

Bir daha görüşemesek bile bir yerde,
Dualarımda hep sen olacaksın.
Adını her anışımda gözüm dolacak belki,
Ama gülümseyerek hatırlayacağım seni.

Eğer bir gün yalnız kalırsan,
İçinden... Devamını Gör

Sığındığım Liman, Dönmekten Utanmadığım Yersin
Bazı insanlar vardır, varlığıyla hayatın gidişatını değiştirir. Ne yüksek sesle konuşur ne de göze çarpan cümleler kurar. Ama sessizce yanında durur, en çok ihtiyacın olduğunda fark ettirmeden tutar elinden. İşte sen, benim için o insan oldun.
Kimi zaman hayatın yükü omuzlarıma çökerken, senin bir ba... Devamını Gör