Sen ne kadar incelersen incel,
o kalın duvarlı kalpler
yine de titreşmez senin iyiliğine.
Bir gül bırakırsın eşiğine,
o dikenleri görür.
Bir ışık yakarsın önüne,
o gölgesine söver.

Sen kanatlarını katlayıp susarsın,
yine de “gürültü” der sana.
Çünkü görmek istemeyene
güneş bile fazla parlaktır.
Duymak istemeyenin kulağında
melek sesi ... Devamını Gör

Hayatta bazı insanlar vardır; çok bağırmaz, çok konuşmaz ama duruşlarıyla yüreklerde fırtına gibi eserler. Onlar sessizliğin içindeki en derin gücü taşırlar. Tıpkı Aslı Öğretmenim gibi…
O, kimseye “ben buradayım” demez ama bir bakmışsın herkesin yükünü omuzlamış. Kendine değil, etrafına yas olur. Kimi zaman dertli bir omuz, kimi zaman şefkatli b... Devamını Gör

Hayatın karmaşasında, bazen kelimelerin yetmediği, cümlelerin anlamsızlaştığı anlar olur. İşte o zaman yanında durduğu, sessizce varlığıyla güç verdiği biri varsa, insan kendini şanslı hisseder. Aslı Öğretmenim, benim için böyle bir varlık oldu.
O sadece bir öğretmen değil, hayatımdaki en büyük destek, en güçlü dayanak oldu. Kimi zaman yol göste... Devamını Gör

Güneş doğmadan ismini fısıldıyor rüzgâr,
ben uyanmadan uyanıyor içimde özlemin.
Saate bakmıyor artık yüreğim,
çünkü sensiz her dakika
geri sayım gibi, eksiliş gibi, yarım bir nefes gibi.

Gecenin yarısında bile
ay ışığına değil, hayaline bakıyor gözlerim.
Uykuya değil, sana dalıyorum;
karanlık düşerken değil,
sen aklıma düşünce aydınlanıy... Devamını Gör

Bir yorgan vardı, kokusu eve benzer,
çocukluğum gibi sıcak, annem gibi sessiz.
Gece üşümesin diye örten bir çift el,
dünyanın tüm iyiliğini avuçlarında taşırdı sanki.

Sonra bir gün…
Aynı eller toprağın altında kaldı,
biz üşümeyelim diye titreyen kalp
soğuk bir sessizliğe bıraktı kendini.
Toprak ağırdı, yorgan hafif;
ikisi arasındaki fark... Devamını Gör

Hastaneden çıkacak diye umutla beklerken,
Koridorların beyazı bile umut kokuyordu o gün.
Kalbim, iyi haber duymaya ayarlı bir saat gibi,
Dakikaları dua ederek vuruyordu usul usul.

Sonra biri geldi…
Sözleri ağırdı, taşıyamadı dudaklarının titrek çizgisi.
“Başınız sağ olsun…” dedi,
Ve bir anda dünyamın rengi söndü.

O an kaç yıl yaşlandım ... Devamını Gör

Neden bu kadar acı veriyor dünyayı sevmek,
Her gülüşün arkasında bir fırtına saklıyken?
Kalbimi açtım, umut ekmek için sessiz topraklara,
Ama ellerim boş, gölgelerle dolu her köşe.

Sevgi dedikleri bir yel misali,
Bazen sıcak sarar, bazen yakar teni,
Ve insan, gözlerini kapatır dünyaya,
Ama acı, yine de düşer kalbin tam ortasına.

Çünkü s... Devamını Gör

Bir önyargı verin bana,
Dünyayı yeniden oynatayım.
Tahtasında adaletin titrediği,
Gölgesinde merhametin büyüdüğü bir sahne kurayım.

Her adımda kırılan kalplerin sesi,
Her nefeste unutulmuş düşlerin soluğu…
Oysa bir önyargı yeter,
Yeniden yazayım insanları,
Sevgiyle dokunulmuş yanlızlıklarını.

Gözlerimde adaletsizlikten doğan gökkuşakla... Devamını Gör

Söz, bir su gibi akar insandan insana,
Temizse hayat verir, kirliyse yakar yana yana.
Her kelime bir iz bırakır kalpte,
Ya merhem olur yaraya,
Ya da açar yeniden kanayan bir yarayı gizlice.

Küfre rica zulümdür…
Çünkü kirlenen dil, önce sahibini yaralar,
Sonra döner, duyana karanlık bir gölge salar.
Bir anlık öfke, bir ömürlük yük olur baz... Devamını Gör

Bir kadın, sessizliğin içinden doğan bir sükûnettir,
Söze ihtiyaç duymadan kalplere dokunan bir hikmettir.
İnce bir gülüşle acıları hafifleten,
Kimsenin göremediği yaraları fark eden bir rahmettir.

Gözleri, dünyanın unuttuğu iyilikleri saklar,
Kalbi, en sert taşlara bile merhametle bakar.
Duyarlılığı bir yük değil,
Kâinatın bütün seslerini... Devamını Gör

Bazı kitapların gözyaşıdır harfler,
Sessizce akar satır aralarından;
Bir çocuğun titreyen duası gibidir,
Okudukça içimize düşen bir yangından.

Bazı kitaplar, söyleyemediklerimizin mezarıdır,
Her kelime toprağa gömülmüş bir ah çeker.
Biz sustukça onlar konuşur,
Biz ağlamadıkça onlar hecelere sığınır, dökülür, söyler.

Bazı kitaplar yaradı... Devamını Gör

Kalbin ahlakına edep denir;
Çünkü insan en büyük imtihanını,
Kimsenin görmediği yerde verir.
Ve orada, karanlığın sessizliğinde
Kendi gölgesine bile hesap vermek zorundadır.

Edep…
Dilin söylemediğini, gönlün haykırışında aramaktır.
Bir bakışın bile yük taşıdığını bilip
Gözünü kirletmemektir kimsenin hakkıyla.
Zira kalp, incittiği her can... Devamını Gör

Bir bakış dokunur, yürekte yankı olur,
Bir kelime iner, yılların yükünü alır.
Bazen bir insan, başka bir insanın
Zehirle dolu kalbini, bir gül gibi açtırır.

Dert dediğin, içte kabaran kara deniz,
Bir el uzanır, fırtına diner, sessiz.
Ne ilaç, ne zaman...
Bir insan, bir insana iyi gelir bazen, gizlisinden gizli.

Gözyaşı kurur bir omzun s... Devamını Gör

Sessizliğin içinde yankılanan bir soru var,
Birbirimize bakarken sanki zamanı ölçüyoruz.
Kalplerimiz aynı anda çarpıyor belki hâlâ,
Ama farklı acılarla ölüyoruz, biliyor musun?

İkimizin de ölmesine ne kadar var,
Bir gülüş kadar mı, bir ihanet kadar mı?
Bir dua eksikliği mi ayıracak bizi,
Yoksa çoktan öldük de farkında değil miyiz?

Bir z... Devamını Gör

Belki severler,
Bir bakışa ömür adar gibi,
Bir gülüşe dünya sanar gibi,
Ama benim gibi yanamazlar sessizce,
Benim gibi ölmeden ölmezler gizlice.

Belki beklerler,
Ama bir duanın ortasında değil,
Bir suskun gecenin kıyısında değil,
Benim bekleyişim, Allah’a içli bir yakarıştı,
Onlarınki vakit geçsin diyedir belki.

Belki özlerler,
Ama h... Devamını Gör

Bir yüz, bin maske taşır olmuş zaman,
Gülüşler sahte, kalpler yalan.
Selamın ardında gizli bir hançer,
Dostluk dedikleri çıkarla boyan.

Sözler süslü, niyet kirli,
İyilik diye sunulan menfaatin dili.
Gözyaşları bile hesaplı artık,
Merhamet bile bir gösteri.

Riyakârlık…
Ne büyük bir çukur insanda,
Ne derin bir karanlık vicdanda.
İnsa... Devamını Gör

Baktığım, dokunduğum, tattığım en çokta hissettiğim her şey de onu buluyorum. Bu istemsizce oluyor. Sanki kendimi şartlandırmışım gibi görünse de öyle değil. Mesela saat’e bakıyorum kaçı kaç geçiyor diye, pili bozulmuş buluyorum. Ayrıldığımız günün saatinde duruyor hâlâ. Bana hediye ettiği peluş kalpli yastığımla uyuyorum desem de yalan! Ben hâlâ ... Devamını Gör

Bir sabah daha doğdu, ben yine eksildim,
Aynaya baktım, gözlerimden gece sızdı.
Bir umut aradım, toprak gibi kuruydu içim,
Ne sevinç tuttu elimden, ne de bir yıldız ışığıydı.

Kırılmış dualar gibiyim,
Bir yarım cümlede kaldı bütün hayatım.
Tanrı’ya bile sitem etmeye korkuyorum artık,
Çünkü o da biliyor; ben çoktan pes ettim.

Yaşamak dedi... Devamını Gör

Yıkılsın altın varaklı tahtlarınız! Bu bir lanet değil, bir gerçeklik çağrısıdır. Alemi İslam kan ağlarken, Filistin'de çocuklar enkaz altında can verirken, Sudan'da kardeş kardeşi boğazlarken, siz bu manzarayı lüks makam odalarınızın klimasıyla serinleyerek seyrediyorsunuz. Süslü laflar söyleyen dilleriniz, diplomatik nezaketin arkasına saklanmı... Devamını Gör

Düzen denilen bu çark, her gün biraz daha yozlaşıyor. Adaletin terazisi paslanmış, vicdanlar körelmiş, insanlık bir tüketim çarkının dişlileri arasında öğütülüp duruyor. Peki, bu kasvetli tablonun içinde bir umut ışığı doğar mı? Yozlaşmış düzenin karanlığı, fakirin kaynayan kazanının buharını bile söndürmeye yetmez mi?

Fakirin kazanı, sadece s... Devamını Gör