Yeryüzüne çıkarılmak için hazır bekliyordu. Çok değerli ve kıymetliydi. çevresinde ona benzeyen yüzlercesi vardı. Diğerlerine nazaran daha keskin hatları onu farklı kılıyordu. kristalize parlaklığı ise göz kamaştırıyordu. Bir gün madencinin biri geldi yanıbaşına kadar. Kasketindeki fener tüm çevresini aydınlatıyordu. İşçinin uzun uğraşları sonucu i... Devamını Gör

Camdan ayakkabısının tekini merdivenlerde unutuyordu az kalsın. Arkasını döndü ve koşa koşa diğer tekini ayağına giydi. Faytonu henüz balkabağına dönüşmemişken bindi hızlıca. Ve kralın şatosundan uzaklaştı. Evine döndüğünde saat tam 12’yi vururken, önce balon kollu mavi tafta elbisesi sonra simli faytonu ve beyaz atları kayboldu bir anda. Camdan ay... Devamını Gör

Kişiliğiniz, içine kapatıldığınız bir hapishanedir.
Duvarlar soğuk, sessiz, acımasız.
Ve siz, kendi gölgenizin mahkûmusunuz,
Her nefeste zincirler daha da sıkılır omuzlarınıza.

Düşünceler demir parmaklık,
Hissettikleriniz ağır bir taş gibi göğsünüzde.
Özgürlük bir yalandır; fısıldar kulağınıza,
Ama asla dokunamazsınız, asla dokunamazsınız.... Devamını Gör

Hatalarım var benim. Mükemmel değilim. Kimse için kusursuz bir resim çizmeye mecalimde yok esasen. Yüzümü gizlemeye gerekte. Sevmediğim insanları seviyormuş gibi yapmak da, mutlu olmadığım zaman zorla sırıtmak da bana göre değil. Bir insana gül goncası gibi hemen açılmak istemem. Yoksa duygularım çırılçıplak kalmış gibi olur. Güvenmem de öyle kolay... Devamını Gör

Mert’in hayatı yıllardır aynı ritimde akıyordu. İşe gidip geliyor, eve dönüyor, akşamları sessizlikte kendini dinliyordu. Ama artık kalbinin içinde yeni bir merak vardı: “Acaba Zeynep gerçekten var mı? Eğer varsa, bir gün onunla karşılaşabilir miyim?” Bu düşünce ilk zamanlar onu korkutuyordu. Çünkü yüzünü hiç görmeden sevmişti. Ama zaman geçtikçe k... Devamını Gör

Mert sabah işe giderken kalabalığın arasına karıştı. İnsanlar telaşla yürüyordu, kahkahalar, konuşmalar, araba sesleri birbirine karışıyordu. Ama o bir anda kalabalığın içinde çok tanıdık bir fısıltı duydu. “Mert…” Ses o kadar gerçekti ki irkildi, arkasına döndü. Ama kimse yoktu. Sadece tanımadığı yüzler, aceleyle yürüyen yabancılar… Yine de kalbi ... Devamını Gör

Arnavut kaldırımlı taş sokakta tek başına, cılız ışığıyla sokağı aydınlatmaya çalışan bir sisli sokak lambası gibiyim. Sis, taşların arasından süzülüp lambanın titrek ışığını sarıyor; gölgeler sessiz bir melodi eşliğinde dans ediyor. Yalnızlık, sanki kendi bilincine sahipmiş gibi sokakta dolaşıyor. Kim bilir, belki de ben değilim sisli olan; belki ... Devamını Gör

Yavuz, defteri eline aldığında parmakları sayfalardaki yıpranmış kenarları usulca yokladı. Her satırın, Ahmet’in nefesinden, gözlerinden ve o günlerin gölgelerinden bir iz taşıdığını biliyordu. Masanın üzerindeki küçük lambayı açtı, odanın loşluğunda kaleminin ince ucu sayfaların üzerinde gezmeye başladı.
“Baban kelimeleri sıradan biri gibi yazmam... Devamını Gör

O kadar kalabalıktı ki, aslında nostalji yaşayalım derken ruhunu bozuyoruz sanki. Kendimle çeliştim.

Meselâ resim çekmezsen olmaz ama çekmende bu heybete saygısızlık.

Koy kendini kubbeli evlerin yerine, karşısında yeni yetme çocuklar sırıtarak fotoğraf çekiyor! saygıyla eğilmek ve se... Devamını Gör

İki gün önce, akşam ailecek yürüyüşe çıkalım dedik. Kız kardeşim henüz tam olarak evcilleşmemiş kedisini de tüm uyarılarımıza rağmen getirmek istedi. Hayvan henüz tasmayla yürümeye alışmadığı için kucağında gezdirdi. Yolun yarısında yoruldu ve bana uzattı. Ben kucağıma almak istemedim ve kedi kaçtı. Kardeşim ağlayıp bana bağırmaya başladı. Eve geçi... Devamını Gör

Küçük çocuk hayvanları çok severdi. Güneşli bir günde annesi ile yürürlerken yolda yavru bir kedi gördüler. Kedinin gözleri boncuk gibi yusyuvarlaktı. Tüyleri ise gri renginde yumuşacıktı. Annesini kaybetmişti. Çünkü miyavlarak sürekli ağlıyordu. O kadar çok ağlamıştı ki sesi kısılmıştı.

Küçük çocuk annesine bakıp;

Anneciğim bu küçük yavru k... Devamını Gör

Kimse bilmez,
sessiz savaşlarını insanın.
Gözlerinde bir bahar taşısan da,
içinde kış hüküm sürüyordur belki.

Gülümsemek,
bazen en büyük maskedir.
Ve kelimeler,
söylenemeyenlerin altında ezilir.
Çığlık atmak istersin,
ama sesin içinden bile duyulmaz.

Kendi içinde kaç kez düştün?
Kaç kez ellerinle kendini tutup kaldırdın?
Ve kaç kez,... Devamını Gör

İlk başlarda yadırgadığımız nasıl olur yahu! veya yok canım daha neler! dediğimiz herşey artık ne kadar sıradan geliyor değil mi? Üzülmekle uyuşmuşluk arası çift şeritli bir yolun ortasında kalmışız. Tıpkı ezilmemek için orta şeritte kalmış bir kedi yavrusu gibiyiz. Arabaların hızla gelip geçişini izler gibi izliyoruz tüm kötülükleri. Bazen de diz... Devamını Gör

Beni soracak olursan eğer,
yılın her gününe bin düğüm atılmış gibi günlerim.
'Bir düğümde benden olsun', diyenlerle doldu ipim.
Zararım yok kimseye, yuvarlanıp gidiyoruz işte.
Ziyan edilmiş yüreğimin, kaderiyle uğraşıyorum bugünlerde.
O baki geçer ama haddini aştı hayallerim.
Ne zaman yoklayacak olsam, elimde kalıyor her biri.
Biriktirdiğim ... Devamını Gör

Bazı yolları hak eden ile yürüdüm.

Bazı yolları haketmeyenle yürüdüm Herkes kendine yakışanı yaptı bu yolda

bile bile yürüdüm içim yana yana Bazıları iyi iz bıraktı bağzıları, da hiç kapanmayacak derin bir yara bıraktı

Ben o kadar zor günler geçirdimki Kimse benim yanımda arkamd durmadı benimle duranlarda yarı yolda bıraktı

Şimdi kimsem... Devamını Gör

Yazdıklarımı yaşadıklarım sanıyorlar çevremdeki herkes Oysa, ki ben bazen yaşamak istediklerimi, de yazıyorum.
Geç kaldıklarım gecikenlerim Gelemeyeceklerim gelseler bile beni bulamayacaklarım var benim
Bazen 90 yaşında bir ihtiyar Bazende 14 ne yeni girmiş bir delikanlı gibiyim
Ben işte böyle bir haldeyim.

"HERKES BİR GÜN TERKEDİLMİŞ B... Devamını Gör

Yeni bir yılı karşılıyoruz. Aslında seneler misafir gibidirler. Gelirler ve geçip giderler. Bizde de izleri kalır bizler bu izlere maneviyat yükler ve bohçamıza atarak yolumuza devam ederiz. Buna da geçmiş deniliyor. Zaman her daim misafirdir asla seninle kalmaz ve asla senin olmaz. Bu nedenle her yeni yıldan bir şeyler beklemek, her yeni ayın ilk ... Devamını Gör

Kıyısına saklanıyorum günlerin.
Yitip gitmelerini izliyorum sessizce.
Küçücük insani yanımla dev rüyalar kurmaya çalışıyorum.
Sokak kedilerini sahipleniyor,
Eve alamadıklarımı beslemeye çalışıyorum.
Bir köpükçük görünce şevkatle sevmeye çalışıyorum.
İnsan tarafım biraz hoyratlık peşinde koşunca,
Belkide bilmeden birilerini kırıyorum.
Lakin ... Devamını Gör

Baktım yine kendimle sohbetim derya deniz oluyor yazalım bakalım dedim :) Bildiğim ama yine de yaşayarak deneyimlemenin daha değerli olduğu bir ders daha ''İnsan haddinden fazla önemsediği her şeyin malubu oluyor .''
Yakın zamanda KPSS sonuçları açıklandı malumunuz:) Bu sınava ilk hazırlandığımda sanki hayatımın en önemli meselesiydi.Mesele ne o... Devamını Gör

Derdim var şu yangınında yüreğimin
Bir yanda ölün var şu yüreğimde
Bir yanda o köşe başında bekleyişin
Oysa ben gördüm ben yanarken terkedilişlerimi. . .

Ciltlenip kapansada
Seni yaşayışımın yangından şecere-i kitabımız
O yangına attım çaresizim
Hiç bir zaman unutamayışımın
Kor yangınına

Şimdi bana soruyorlar
Biri biliyor mu seni diy... Devamını Gör