Taş duvarların dili vardır, susmaz,
Her gölgesinde bir efsane gizlidir.
Mardin, gök kubbenin altındaki sırdaş,
Toprağında tarih ve inanç izlidir.

Minareler göğe mızrak gibi yükselir,
Çan sesleri ezanla yan yana çağlar.
Bir duanın, bir şarkının kardeşidir,
Mardin’de gökyüzü herkese bağlar.

Mezopotamya’ya nazır taş konaklarda,
Her taş, b... Devamını Gör

Ey sevgili, seninle aynı kitapları okumak isterim,
Her harfinde ruhun ateşi,
Her satırında yüreğinin yankısı saklıdır.
Sayfalar düşerken avuçlarıma,
Gözlerim seni arar, kelimeler ise sustuğunda bile konuşur.

Sen oku, ben dinlerim,
Senin sessizliğinle nefes alırım.
Zaman susar, dünya çekilir önümüzden,
Ve biz, yalnızca ruhlarımızın fısıltı... Devamını Gör

çikolata kaplı çilekli marsmelovundan ayrılan yaldızlı bir çokomel kağıdı gibiyim. Biraz hüzünlüyüm bu yüzden .. ama bir yanım mutlu! bu kitap arasında ayraç misali saklanacağımı bildiğimden. ... Devamını Gör

Çayı yudumlarım yalnızlığın kıyısında,
Kitaplar açılır önümde, sessiz isyanın dilinde.
Eylül düşer yaprak gibi ruhuma,
Mavinin içine gömülürüm, denizin çağrısında.

Severim ben doğrudan, saf bir hiddetle,
Ve bilirim: adaletsizlerin dünyası bana uzak.
Her biri kendi çıkarına köle olmuş,
Her biri yalanın içinde boyun bükmüş.

Uzak dururum, ... Devamını Gör

Kitaplığım benim hazinem,
Sessiz bir saray, yumuşak gölgelerle örülmüş.
Her raf, bir zaman tüneli,
Her sayfa, saklı bir hazineye açılan kapı.

Tozlu ciltlerin arasında
Gizlenmiş yüzlerce hayat,
Binlerce duygu ve düşünce
Kendi sessiz krallığında yaşar.

Kalın ciltli romanlar,
Düşlerin ve fırtınaların bekçileri;
Şiirler, ruhumun aynası,
... Devamını Gör

Sessizce durur yan yana,
Ne kavga eder, ne söylenir.
Üzerinde bir iki satır,
Dünyadan kalan son haber.

Her taş fısıldar kulağa:
“Bir gün sen de uyuyacaksın burada.
Ne mal kalır, ne ihtişam,
Sadece iyilik yazılır adıma.”

Kimi der: “Çok genç göçtü,
Daha baharındayken ömrün.”
Kimi der: “Yıllarca yaşadı,
Ama yine de yetmedi günün.”

To... Devamını Gör

Mert’in hayatı yıllardır aynı ritimde akıyordu. İşe gidip geliyor, eve dönüyor, akşamları sessizlikte kendini dinliyordu. Ama artık kalbinin içinde yeni bir merak vardı: “Acaba Zeynep gerçekten var mı? Eğer varsa, bir gün onunla karşılaşabilir miyim?” Bu düşünce ilk zamanlar onu korkutuyordu. Çünkü yüzünü hiç görmeden sevmişti. Ama zaman geçtikçe k... Devamını Gör

Mert sabah işe giderken kalabalığın arasına karıştı. İnsanlar telaşla yürüyordu, kahkahalar, konuşmalar, araba sesleri birbirine karışıyordu. Ama o bir anda kalabalığın içinde çok tanıdık bir fısıltı duydu. “Mert…” Ses o kadar gerçekti ki irkildi, arkasına döndü. Ama kimse yoktu. Sadece tanımadığı yüzler, aceleyle yürüyen yabancılar… Yine de kalbi ... Devamını Gör

Mert bir gün defteri yanında taşıyordu. Çantasının içinde, kalbinin hemen yanı başında, bir emanet gibi saklıyordu. Gün boyu aklında sadece Zeynep’in yeni yazılarını okumak vardı. Ama iş yerinden eve dönerken kalabalık bir otobüste sıkışıklık arasında çantasının fermuarı hafifçe açıldı. Mert fark etmedi. Otobüsten indiğinde cebinde telefonunu, elin... Devamını Gör

Yağmur, şehrin kaldırımlarına ince ince düşüyordu. İnsanlar şemsiyelerinin altında hızla yürürken, bir sahafın önündeki masada eski bir defter ıslanıyordu.
Deniz, defteri görüp yerden aldı. Kapakta solmuş harflerle tek bir cümle yazıyordu:
“Beni bulan, kendi hikâyesini yazsın.”
O anda garip bir his kapladı içini. Defteri açtığında ilk sayfada ya... Devamını Gör

Yavuz, defteri eline aldığında parmakları sayfalardaki yıpranmış kenarları usulca yokladı. Her satırın, Ahmet’in nefesinden, gözlerinden ve o günlerin gölgelerinden bir iz taşıdığını biliyordu. Masanın üzerindeki küçük lambayı açtı, odanın loşluğunda kaleminin ince ucu sayfaların üzerinde gezmeye başladı.
“Baban kelimeleri sıradan biri gibi yazmam... Devamını Gör

Bazen fark ediyorum; çoğumuz yeni bir şeye başlamaktansa, bildiğimiz, tanıdığımız yerlere dönüyoruz. Boş vakitlerinde daha önce izlediği diziyi tekrar açanlar… Bitmiş bir filmi, defalarca izlemesine rağmen hâlâ keyif alanlar… Yıllar önce oynadığı oyunu yeniden yükleyenler… Hatta aynı kitabı te... Devamını Gör

Eylül pencerenin önünde, sabahın gri ışığında göle bakıyordu. Yıllardır peşinden sürüklediği karanlık, artık geride kalmıştı. İbrahim adalete teslim edilmişti. Babasının adı temize çıkarılmış, kasaba nihayet gerçeği öğrenmişti. Ve o, Deniz’le evlenmişti… Mutluluğu hak ettiğine kendini ilk kez bu kadar yakın hissediyordu.
Ama yine de kalbinin bir k... Devamını Gör

Kasabanın sokakları uzun zaman sonra ilk defa neşe doluydu. Eylül ve Deniz’in evlilik hazırlıkları tüm kasabayı sarmıştı. Baharın taze çiçekleri, gölün kenarında kurulan beyaz çadırları süslüyordu.
Ama Eylül, içindeki bir huzursuzluğu bir türlü susturamıyordu. “Baba… senin katilin hâlâ bilinmiyor. Bu düğün mutlu bir başlangıç mı, yoksa geçmişin ... Devamını Gör

Mağaranın nemli duvarları soğuk bir nefes gibi üzerlerine çöküyordu. Eylül, el fenerinin titrek ışığını duvarlarda gezdirdiğinde bir dizi kazınmış işaret fark etti.
“Deniz, bak… bu harfler sanki Leyla’nın adının baş harfleri.”
Deniz ona yaklaştı, parmağını duvarda gezdirdi. “Bu bir tür şifre gibi görünüyor. Belki baban bu şifreyi çözmeye çalışt... Devamını Gör

İstanbul’un gece sokakları yağmurla yıkanmış, kaldırım taşlarının arasından yükselen buğular, sanki şehrin gizlediği karanlık sırların nefesi gibiydi.
Eylül, sırtındaki çantada babasının kasetini ve defterini sıkıca taşıyordu. O defter artık onun için sadece bir hatıra değil, bir silah gibiydi. Babasının yarım bıraktığı savaşın canlı kanıtıydı.
... Devamını Gör

1) "Kayısı çekirdeğinde bir kabiliyet vardır. Bu kabiliyet iyi işlenirse o çekirdek bir kayısı ağacı olabilir. Fakat ne kadar çalışılırsa çalışılsın, kayısı çekirdeğini ceviz ağacı yapmak mümkün değildir.
Buna karşılık insan, irade-i cüz'iyesiyle kendisini her çeşit ağaç yapabiliyor.&... Devamını Gör

Bir zamanlar sadece içimde bir tutku, bir hayaldi yazmak… Şimdi geriye dönüp baktığımda dört kitaba hayat verdiğimi görmek hem gurur hem de şükür sebebi.
Yoruldum mu? Evet.
Vazgeçtim mi? Asla.
Çünkü kelimeler sustuğunda ben susuyordum. Yazmak, benim yolumdu.

Bu kitaplar  sadece cümleler... Devamını Gör

Bir zamanlar sadece içimde bir tutku, bir hayaldi yazmak… Şimdi geriye dönüp baktığımda dört kitaba hayat verdiğimi görmek hem gurur hem de şükür sebebi.
Yoruldum mu? Evet.
Vazgeçtim mi? Asla.
Çünkü kelimeler sustuğunda ben susuyordum. Yazmak, benim yolumdu.

Bu kitaplar  sadece cümleler... Devamını Gör

Bir zamanlar sadece içimde bir tutku, bir hayaldi yazmak… Şimdi geriye dönüp baktığımda dört kitaba hayat verdiğimi görmek hem gurur hem de şükür sebebi.
Yoruldum mu? Evet.
Vazgeçtim mi? Asla.
Çünkü kelimeler sustuğunda ben susuyordum. Yazmak, benim yolumdu.

Bu kitaplar  sadece cümleler... Devamını Gör