“Kanlı Ay” terimi, genellikle tam Ay tutulması sırasında Ay’ın kırmızımsı bir renge bürünmesini tanımlar. Bu olay, astronomik bir fenomendir ve doğa bilimleriyle açıklanabilir. Kanlı Ay, halk arasında kimi zaman kötü alamet, felaket habercisi veya önemli bir değişim işareti olarak yorumlansa da, modern bilim açısından tamamen doğal bir olaydır.

... Devamını Gör

Yüreğime bir karanfil saklıdır,
Sessiz, ama kanayan bir yara gibi.
Kimi zaman fırtınalar onu yıpratır,
Kimi zaman unutulmuş bir mezar gibi soluk durur.

Karanfilim kırmızı değil artık,
Kanla sulanmış, acıyla yoğrulmuş yaprakları var.
Her bir yaprak, geçmişin gölgelerini taşır,
Her bir dokunuş, yalnızlığın keskin bıçakları gibi saplanır.

... Devamını Gör

Mert’in hayatı yıllardır aynı ritimde akıyordu. İşe gidip geliyor, eve dönüyor, akşamları sessizlikte kendini dinliyordu. Ama artık kalbinin içinde yeni bir merak vardı: “Acaba Zeynep gerçekten var mı? Eğer varsa, bir gün onunla karşılaşabilir miyim?” Bu düşünce ilk zamanlar onu korkutuyordu. Çünkü yüzünü hiç görmeden sevmişti. Ama zaman geçtikçe k... Devamını Gör

Mert sabah işe giderken kalabalığın arasına karıştı. İnsanlar telaşla yürüyordu, kahkahalar, konuşmalar, araba sesleri birbirine karışıyordu. Ama o bir anda kalabalığın içinde çok tanıdık bir fısıltı duydu. “Mert…” Ses o kadar gerçekti ki irkildi, arkasına döndü. Ama kimse yoktu. Sadece tanımadığı yüzler, aceleyle yürüyen yabancılar… Yine de kalbi ... Devamını Gör

Gece yarısı şehrin üstüne çöken sessizlik, Eylül’ün zihninde yankılanan fırtınayı bastıramıyordu. Deniz çoktan uykuya dalmış, nefes alışları düzenli bir ritme girmişti. Ama Eylül, yatakta sırt üstü yatarken tavana kilitlenmiş gözlerle bekliyordu.
Bir şey eksikti. İbrahim’in yakalanması, yıllardır taşıdığı yükün hafiflemesine yetmemişti. İçinde hâl... Devamını Gör

Kasabanın merkezindeki olayların yankısı hâlâ sürüyordu. Eylül’ün ifşaları Aslanbey ailesini köşeye sıkıştırmıştı ama bu sadece sessiz bir fırtınanın habercisiydi. Kasaba halkı öfkeliydi, fakat kimse Aslanbeylerin kolay kolay yenileceğini düşünmüyordu. Onlar sadece zengin değildi, kasabanın tüm karanlık geçmişini ellerinde tutuyorlardı.
Eylül, g... Devamını Gör

Eylül, Şeref Dede’nin uyarısından sonra koşar adımlarla eve döndü. Yağmur, kasabanın sokaklarını çamura çevirmişti. Kalbi göğsünden çıkacak gibiydi; sanki görünmez bir el, nefesini kesiyordu. Kapıyı açarken anahtar deliğinden birinin gözleri ona bakıyormuş gibi hissetti. Kapıyı sertçe itti, içeri girdi. Her şey yerli yerindeydi… ama bir şey farklıy... Devamını Gör

Gece boyunca gözünü kırpmadı Eylül. Aynadaki parmak izleri, birisinin odasına girdiğinin kanıtı gibiydi. Ama kapılar kilitliydi, pencereler kapalıydı. “Biri bana oyun oynuyor,” diye fısıldadı kendi kendine.
Sabah olduğunda, babasının ölümünden kalan tek iz olan eski defteri eline aldı. Defterin ilk sayfasında garip bir cümle vardı:
“Göl, konuşurs... Devamını Gör

“MİSLİNA'YA: KIRMIZI KUŞUN KANATLARINDAKİ ŞİİR



(يا بُنَيَّتِي مِثْلَ النَّجْمَةِ فِي عَيْنَيَّ تَزْهو)
(وَيَا حَنِينِي الَّذِي فِي القَلْبِ يَغْنُو)
(أَنْتِ الرَّبِيعُ الَّذِي فِي رُوحِي يُزْهِرُ)
(وَأَنْتِ المَعْنَى الَّذِي فِي الدُّنْيَا يُخْتَبَرُ)
(كَبُرْتِ كَالْغُصْنِ صَارَ شَجَرَةً)
(جُذُورُكِ فِي الأَرْضِ صَارَتْ وَطَنًا)
(... Devamını Gör

Üniversitenin tarihi konferans salonunda, siyah cübbesi ve mor şalıyla Mislina sahneye çıkarken, salon alkışlarla sarsıldı. Gözlerim, onun duruşundaki o asaleti ararken -tıpkı senin düğünümüzdeki o vakur duruşun gibiydi- ellerim titredi.
Sahnedeki O An
Sunucu "Mislinanın adını, Arap Dili ve Edebiyatı birincisi!" diye anons ettiğinde, ... Devamını Gör

I. Kısım
4. Günün Akşamı

Işık, her zaman olduğu gibi tavanın içindeki çizgiden yanıp sönmeye başladı. Gündüzün sona erdiğini anlamak için saate gerek yoktu. Bu odada zaman, ışığın davranışıyla konuşurdu. Her akşam aynı yerde titreyerek başlardı geri çekilme; sanki düşünmekten vazgeçen bir z... Devamını Gör

Sessizlik kapladı tüm duvarlarımı ,
Usul usul izledim sigaramın dumanını .
Durduğum yerde kaldım.
Uzandım dokunmak istediklerime ,
Kulaklarımın duymak istediği sözlere,
İhtiyacım olduğunda hayır beklediğim ,
Küstah bedenlere.
Tutamadım .
Tutunamadım.
Nereye gideceğimi bilemedim,
Yada bildiklerimi unuttum .
Böylesi bir karanlığa daha önce... Devamını Gör

Zaman burada hâlâ yoktu.
Ama ışık vardı. Ve ışık değişiyordu.

Başta yalnızca bir titreşim gibiydi—masanın üzerindeki yapay kaynaktan sızan belirsiz bir soluk. Ama sonra fark ettim: her sabah aynı saatte uyanır gibi parlıyordu. Gri duvarlara düşen gölgeler bile tekrar eder gibiydi. Akşamları... Devamını Gör

Ağzım bal çalışmalarda tadı hiç gitmiyormuş gibi.
Raydan çıkmış trenin yerine oturan vagonları gibi.
Issız bir yolda ters dönmüş kaplumbağanın ilahi bir güçle yüzüne dönmesi gibi.
Adım başı verilen derslerin kırmızı kurdelalı diploması almışım da, kepimi havaya coşkuyla fırlatmışım gibi.
Küçük bir kız çocuğuyumuşum gibi. Hafif mahçup yanakları... Devamını Gör

Hayatın 'yaşa ve gör' diyerek öğrettikleri, okuyup altını çizdiklerimden daha fazla şu sıra.
Hayat toz pembe değil buz mavisi olduğunu altını çizdiklerim, bir sonraki cümlenin ehemmiyetini öğretti mesela. Yada herkesin kendim gibi olmadığını öğretirken bana, ben hep kötü karekterlerin iyi olabilceğinin altını çizmişim, okuduklarımın da.
O yapmaz,... Devamını Gör

Dudaklardan süzülen kelimeler kağıda döküldüğünde
Kışım bahara döndüğünde
Denizim durulduğunda
Dön gel badem gözlüm..
Gecelerim uykusuz
Kalbim acısız
Gülüşlerim sınırsız
Aşkım sonsuz
Dön gel badem gözlüm..
Gül kırmızı iken
Kalbim kıpır kıpırken
Ellerim ellerindeyken
Tekrar sevebilecekken
Dön gel badem gözlüm..

BEYZA ABAR
05... Devamını Gör

Neşe denilince akla gelen biriyim
Yüzümde gülücüklerin eksik olmadığı,
Kahkaha atmasını seven biriyim
Kıymet göstermeyi ,değerli hissettirmeyi seven biriyim
işte böyle biriyim…
Sevincimi paylaşmayı ,
Üzüntümü paylaşmayı ,değilde kağıda döken biriyim
Mutluluğumda mutlu etmesini
Mutsuzluğumda yalnız kalmayı bilirim
İşte böyle biriyim…
Ye... Devamını Gör

Hani gitmek istersin gidemezsin ya !!
Ben öyleyim işte.
Nereye adım atsam
Bir ayağım hep çukurda.
Sana ulaşmak istesem de yapamıyorum.
Kıvranıyorum dileniyorum ardım sıra.
Hayallere daldı gözlerim sıra dışı
Olmayacak hayalle.
Bir sen bir ben vardım.
Küçük bir maviliğin en derinlerinde.
Bağdaş kurmuş,
Birde ateş yakmış,
Elimizd... Devamını Gör

Beni yaralayan güzelliği yok et ya da hayatımı mahveden bedeni değiştir.

Uzunca baktın ardına fey
Ne istedin neden vazgeçtin
Narlanmayı diledin lakin bacakların titrerdi
Bu tehlikeli bir kombinasyon
Düşünen sensin, düşünmemeyi arzulayan
Kimsin sen bu ikilemde
Attığın her adım zarar verecek
Bölün ikiye.. Beni bölün ikiye.

Kemer m... Devamını Gör

Tripoliçe'nin arnavut kaldırımlı sokakları boyunca, eski binalar geçmiş dönemlerin sessiz nöbetçileri gibi duruyordu; yıpranmış cepheleri zamanın geçişine tanıklık ediyordu. Bu evlere uzaktan bakan sakin bir göletin parıldayan yüzeyinin altında, nilüferler meltemde hafifçe sallanıyordu; narin yaprakları, sarkan dalların arasından süzülen güneş ışığ... Devamını Gör