Hayat, ince bir ip üstünde yürüyen gölge,
Bugün var, yarın yok.
Sevdiğin yüzlere bakarken düşün,
Bir gün o gözler kapanacak,
Ve senin elinden hiçbir şey gelmeyecek.

Ölümün saati yok;
Ne takvime bakar, ne saate.
Ne gençlik tanır, ne ihtiyarlık,
Ne zenginlik sorar, ne yoksulluk.
Kapıyı çalmadan gelir,
Ve yanında dönüşsüzlük taşır.

Bugü... Devamını Gör

Hasret…
Bir rüzgar gibi geçer içimden,
Duru bir deniz gibi kıpırdar gecemde.
Adını fısıldar her yıldız,
Ve gözlerim seni arar karanlıkta.

Hasret…
Kelimeler yetmez, saatler uzun,
Her dakika bir ömür gibi ağır gelir.
Ellerim dokunamaz, dudaklar susar,
Ama yüreğim hep sana koşar.

Hasret…
Bir gülüşün hayali, bir bakışın hayali,
Her anım... Devamını Gör

Yavuz, defteri eline aldığında parmakları sayfalardaki yıpranmış kenarları usulca yokladı. Her satırın, Ahmet’in nefesinden, gözlerinden ve o günlerin gölgelerinden bir iz taşıdığını biliyordu. Masanın üzerindeki küçük lambayı açtı, odanın loşluğunda kaleminin ince ucu sayfaların üzerinde gezmeye başladı.
“Baban kelimeleri sıradan biri gibi yazmam... Devamını Gör

Kasabanın merkezindeki olayların yankısı hâlâ sürüyordu. Eylül’ün ifşaları Aslanbey ailesini köşeye sıkıştırmıştı ama bu sadece sessiz bir fırtınanın habercisiydi. Kasaba halkı öfkeliydi, fakat kimse Aslanbeylerin kolay kolay yenileceğini düşünmüyordu. Onlar sadece zengin değildi, kasabanın tüm karanlık geçmişini ellerinde tutuyorlardı.
Eylül, g... Devamını Gör

Sabah güneşi kasabayı gri bir sis gibi kaplamıştı. Her şey olduğundan daha sessizdi. Sanki herkes bir şeyleri biliyor ama kimse konuşmaya cesaret edemiyordu. Eylül, ormanın derinliklerinden fabrikanın yıkık görüntüsüne bakarken içindeki öfke kabardı. Babasının ölümü bir kazayla açıklanamazdı. O adamlar, bu kasabanın gölgesinde büyüyen kirli bir geç... Devamını Gör

:SEHER'İN SON İBRETİ

(Hastane Koridorlarında Çaresizlik)

Seher'in sararan göz akları ve avuç içlerindeki turuncu lekeler ilk uyarıydı. "Karaciğer yetmezliği" tanısı konduğunda, "Tedavi olacaksın!" diye diretmiştim. Ama o, İdlib'deki o zeytin ağacının kökleri gibi direniyordu:
"Muhammed'im Rabb'im ne zaman çağı... Devamını Gör

Bazı insanlar para gibi değerlidir,
Ama sen servet gibisin ablacığım.
Varlığınla zenginleştirirsin içimi,
Her anın bir hazine, bir nimet,
Seninle doyurur insan kalbini.

Adını duymak bile içimi ısıtır,
Gözlerin ışık saçar karanlığa.
Seninle konuşmak,
Bir dua gibi iyi gelir ruhuma,
Senin sesinle güzelleşir gecelerim.

Yeri doldurulmazsın... Devamını Gör

Hayatta bazı insanlar vardır;
Onlara gözün kapalı güvenir, sırtını yaslarsın.
İşte sen, o sayılı insandan birisin benim için.
Seninle konuşurken hiçbir şeyi saklamam.
Senin yanında zayıf hissetmem,
Çünkü sen beni zayıflıklarımla da sevdin.
Seninle olmak, insanın kendini güvende hissetmesi gibi. Bu hayatta çok az şey bu kadar huzur verir insan... Devamını Gör

Bazı insanlar olur, hayatına tesadüf gibi girer ama zamanla fark edersin ki onlar senin kaderine ince ince işlenmişmiş aslında. Sen benim hayatıma öyle geldin abla... Sessizce, usulca ama bir o kadar da güçlü bir şekilde. Ne zaman eksilsem, ne zaman hayat omuzlarıma fazlasıyla yük bindirse, senin varlığın omuzlarımdaki ağırlığı hafifletti. Bazen bi... Devamını Gör

Eğer ben bir gün ölürsem…
Ağlama ablam.
Çünkü ben bu hayattan en çok seni severek gittim.
Seninle geçirdiğim her an, içime kazınmış bir huzurdu.
Varlığın, karanlık zamanlarımda ışığım oldu.
Yokluğunu hayal bile edemediğim bir hayatın içindeydim hep.
Gidersem bir gün, bil ki içimde kırgınlık yok.
Senin olduğun bir dünyada, ben kendimi hiç yal... Devamını Gör

Anneciğimi Rabbine uğurlayalı henüz 1,5 ay olmuştu. O aralar kalbim çok mahzun olduğundan ve kendimi Rabbime daha yakın hissettiğimden çok ulvi şeyler yaşıyordum.
Her zaman olduğu gibi o gün de arkadaşımla anneciğimi konuşup ağlaştık. Ardından, ikimizin de mustarip olduğu bir konu üzerinde... Devamını Gör

İki gün önce, akşam ailecek yürüyüşe çıkalım dedik. Kız kardeşim henüz tam olarak evcilleşmemiş kedisini de tüm uyarılarımıza rağmen getirmek istedi. Hayvan henüz tasmayla yürümeye alışmadığı için kucağında gezdirdi. Yolun yarısında yoruldu ve bana uzattı. Ben kucağıma almak istemedim ve kedi kaçtı. Kardeşim ağlayıp bana bağırmaya başladı. Eve geçi... Devamını Gör

Zaman,
sana hiç dokunmadan
sürekli değiştirir her şeyi.
Bir sabah,
aynaya baktığında
gördüğün kişi
bir yabancı gibi olur.

Geçmişin izleri
gözlerinde kaybolur,
hatıraların seni terk eder,
geriye kalan sadece
bir hafıza boşluğu.
Ama bir köşede,
bir gülüş,
bir anı,
bir his hala kaybolmamıştır,
derinlerde, bir yerlerde.

Zamanla her... Devamını Gör

Bazı yaralar görünmez,
dokunmadan bile acıtır.
Bazı geceler geçmez,
zaman, içindeki boşlukta
kaybolur gider.

Kendini kaç kez bıraktın rüzgâra?
Kaç kez geçmişin gölgesinde
ufalanan bir taş gibi
sessizce düştün?

Ama bak,
yeryüzü kırılan her şeyi
yeniden kabul ediyor.
Rüzgâr, dağılan yaprakları
bir araya getiriyor.
Ve deniz, en büyük... Devamını Gör

Her şey seninle alakalı, sen varsan birileri var. Var eden de sensin, üstünü çizen de. Bugün milat günü, senin ölüm günün. Mezarını bile tutmayacağım içimde. Zaten hep ölüydün, kurumuş çiçeğe, baharlar sunamazdım ki. Özür dilerim kendimden, senden. Ama bir yandan kırgın ve kızgınım sana. Bedduamı bağışla. Bana yaşattığını yaşa. Yapa yalnız kalışlar... Devamını Gör

*Gel tut ellerimden, bırakma olur mu?
Soran olursa yolunu kaybetmiş dersin.
Gözlerinde hayat buldu gözlerim.
Sözlerinde, ömür buldu şiirlerim.
Yüreğim, Yüreğinde buldu sevgiyi.
Yolun, yolum oldu yalan dünyada.
Bir seni sevdim, bir de gözlerini.
Ne kadar boşmuş, senden önce hayat.
Sen gelince, mutluluk doldu kalbim.
Bir kahve içelim, seninl... Devamını Gör

Rumların Mora’da 1821’de isyanını, Hıristiyan-Müslüman çatışması şeklinde algılayan Avrupa kamuoyu asilere maddî ve manevî yardımda bulundu.Nihayet İbrahim Paşa, Mora’nın büyük bir kısmında Türk hâkimiyetini tekrar tesis etti. Ancak Rusya, İngiltere ve Fransa 4 Nisan 1826 Petersburg Protokolü ve 6 Temmuz 1827 Londra Antlaşması’yla bağımsız Yunanis... Devamını Gör

Kimi ele tutunur,
kimi güne.
Kimi olana tutunur,
kimi olmayacak bir hayale.
Kimi yaşama tutunur,
kimi hiç yaşayamadığına.
Kime ufacık bir umuda tutunur,
kimi boyunca umutsuzluğuna.
Kimin tutunduğu kendinedir,
kimin ki sana, bana, ona.
Kimi salıverecekmiş gibi tutunur,
kimi hiç bırakmayacak gibi.
Kimi marifetmiş gibi, tutunur,
kimi tutu... Devamını Gör

Tavşan dağa küsmüş , dağın haberi yok.
Ben tavşan misali dağıma küsmüşüm.
Onca heybetiyle bir yamacına da beni sığdıramamış.
Uzaktan bakınca çok yakınmış
Yürüyüp yolunda ölürmüşüm
Bilemezdim varamazmışım.
Zirvesi puslu , eteği nazlı .
Diyorlar ki bir dağa hasretimden yanamazmışım..



... Devamını Gör

Bir anda gelebilecek mutluluklara pekte hazır değiliz,  sevgisizlik ekilmiş daha çocukken yüreğimize.  Hak etmeyenler bu hayatta hak etmedikleri gibi yaşarken,  bizim çektiğimiz bu acılar ve hüzün neden?
Geceleri gün boyu onu düşünerek uyuyorum belki rüyamda görürüm diye,  yedi senedir karşılıklı bir merhabamiz bile yok.  Çok kadında onun gülüşü... Devamını Gör