Artık bitti, sustum demekle bitmedi işler,
Her sözün, her bakışın, sınırımı zorladı yıllar.
Ama bil, sabrım taşmadıysa da
Kırılırsa, bıçak gibi keser, yıkar, yakar.

Sen oyununu oynarken ben izledim sessizce,
Ama bil ki sessizliğim teslimiyet değil, bekleyişti.
Her adımın, her hileli tebessümün
Beni değil, kendi karanlığını gösterir.

Düş... Devamını Gör

Edep yahu…
Sokaklarda yürürken ayağına takılan taşları görürsün,
Ama bazen fark etmezsin, başkasının kalbini incittiğini.
Her sözün bir damla gibi düşer karşındakinin ruhuna,
Ve bazen bir damla bile sel olur, yıkar, boğar.

Edep yahu…
Susmasını bilmek, konuşmasını bilmekten büyüktür,
Kelimelerle örülen duvarlar vardır,
Bir yanlış söz, bir ... Devamını Gör

Adın dudaklarımdan düşerken, içimde bir volkan patlıyor.
Sen gittin… ve dünya yerinden oynamış gibi sarsıldı,
Ama en çok ben…
Kırık kemiklerimle, yanmış kalbimle ayakta durmaya çalışıyorum.

Her hatıran, bir hançer gibi saplanıyor ruhuma,
Ve ben, her saplanışta nefretimin ateşini körüklüyorum.
Senin yokluğun, beni yutacak bir boşluk değil,
... Devamını Gör

Beni anlayan sadece kaldırımlar mı?
Gece yarısı sessizliğinde adımlarımı dinleyen,
Yorgunluğumu taşıyan,
Gözyaşımı saklayan onlar mı?

İnsanlar sustu, yüzler döndü,
Ama kaldırımlar hep dinledi beni.
Her çatlağında yalnızlığımı gördüm,
Her taşında içimin kırıklarını.

Beni anlayan belki de kimse olmadı,
Bir tek soğuk kaldırımlar kucakladı... Devamını Gör

Bazen gitmek gerek uzaklara,
Rüzgârın peşinden, dalgaların çağrısına.
Yorulmuş yürek susar, sessizliğe sarılır,
Ve şehir ışıkları, bir hayal gibi uzaklaşır.

Bazen gitmek gerek kendini aramaya,
Kendi gölgesinle baş başa kalmaya.
Adımların bilinmez yollarda kaybolurken,
Her dönemeç bir sır, her yol bir masal fısıldar.

Bazen gitmek gerek, ... Devamını Gör

Önce kuş sesiyle geldin,
Sabahın en berrak anında,
Kalbime dokunan ince bir melodi gibi.
Gelişin, umutla açan bir tomurcuktu,
Dünyamı ışıkla dolduran bir bahar nefesi…

Sonra suyun akışı gibi gittin,
Sessiz, ama engel tanımaz bir hüzünle.
Ardında sadece iz bırakan bir serinlik,
Ve ellerimden kayıp giden
Bir hayalin kırıntıları kaldı.

B... Devamını Gör

Bir serin rüzgâr dokundu saçlarıma,
O an anladım; yaz bitti… sen de gittin.
Güneşin içimde bıraktığı sıcaklık,
Bir anda silindi,
Ve ben üşümeyi öğrendim.

Ardında ne büyük sözler,
Ne de vedalar kaldı…
Sadece kırılgan bir sessizlik,
Ve kalbimin içinde
Kırık bir yaprak hışırtısı.

Her gün, biraz daha soluyor renkler,
Biraz daha erken kar... Devamını Gör

Gen aktarımı, yani ebeveynlerden çocuklara geçen genetik bilgiler, bireyin fiziksel ve zihinsel özelliklerini şekillendiren temel bir mekanizmadır. Her insan, anne ve babasından aldığı genlerle birlikte doğar; bu genler, zekâ, öğrenme kapasitesi, yaratıcılık ve problem çözme yeteneklerini de etkileyebilir.

Zeka, tamamen genetik bir miras değildi... Devamını Gör

Çok yalnızsın, anlıyorum,
Canın sıkıldıkça çağırıyorsun beni.
Ama eski ben artık yok,
Gerçek ben, senin oyununda değil.

Gülüşlerim sahteydi bir zamanlar,
Artık her sözüm ateş gibi.
O eski maske düştü yerle,
Yanımda oyun yok, sadece gerçek var.

Zaman geçiyor, anılar kül oldu,
Sen hâlâ boşlukta savruluyorsun.
Ben kendi yolumu seçtim,
F... Devamını Gör

Hayat, ince bir ip üstünde yürüyen gölge,
Bugün var, yarın yok.
Sevdiğin yüzlere bakarken düşün,
Bir gün o gözler kapanacak,
Ve senin elinden hiçbir şey gelmeyecek.

Ölümün saati yok;
Ne takvime bakar, ne saate.
Ne gençlik tanır, ne ihtiyarlık,
Ne zenginlik sorar, ne yoksulluk.
Kapıyı çalmadan gelir,
Ve yanında dönüşsüzlük taşır.

Bugü... Devamını Gör

Sessizce durur yan yana,
Ne kavga eder, ne söylenir.
Üzerinde bir iki satır,
Dünyadan kalan son haber.

Her taş fısıldar kulağa:
“Bir gün sen de uyuyacaksın burada.
Ne mal kalır, ne ihtişam,
Sadece iyilik yazılır adıma.”

Kimi der: “Çok genç göçtü,
Daha baharındayken ömrün.”
Kimi der: “Yıllarca yaşadı,
Ama yine de yetmedi günün.”

To... Devamını Gör

Saa bakınca keyfim geli,
Yüreğim oynar, dilim gülüşünle titrer.
Gözlerin de bi’ hal var,
Diyarbakır güneşi gibi içimi ısıti.

Gel yanımda dur, bi’ iki söz söyle,
Derman olur her derdime, her tasama.
Sana bakınca dünya durur gibi,
Bi’ anlığına unuturum bütün gamı, kederi.

Ah be, seninle her yer cennet olur,
Sadece gülüşünle, sadece bakış... Devamını Gör

Bugün benim doğum günüm,
Evet, yine yalnızım belki…
Ama biliyorum, bu yalnızlık
Yarına açılan sessiz bir kapı sadece.

Pastamda mum olmasa da,
İçimde yanıyor koca bir ışık.
Kimse duymasa bile
Ben kendime “iyi ki varsın” diyebiliyorum artık.

Yaralarım bana güç kattı,
Sessizliklerim bana sabrı öğretti.
Bugün yine yeni bir yıl başlıyor
V... Devamını Gör

Mert’in hayatı yıllardır aynı ritimde akıyordu. İşe gidip geliyor, eve dönüyor, akşamları sessizlikte kendini dinliyordu. Ama artık kalbinin içinde yeni bir merak vardı: “Acaba Zeynep gerçekten var mı? Eğer varsa, bir gün onunla karşılaşabilir miyim?” Bu düşünce ilk zamanlar onu korkutuyordu. Çünkü yüzünü hiç görmeden sevmişti. Ama zaman geçtikçe k... Devamını Gör

Mert sabah işe giderken kalabalığın arasına karıştı. İnsanlar telaşla yürüyordu, kahkahalar, konuşmalar, araba sesleri birbirine karışıyordu. Ama o bir anda kalabalığın içinde çok tanıdık bir fısıltı duydu. “Mert…” Ses o kadar gerçekti ki irkildi, arkasına döndü. Ama kimse yoktu. Sadece tanımadığı yüzler, aceleyle yürüyen yabancılar… Yine de kalbi ... Devamını Gör

Mert bir gün defteri yanında taşıyordu. Çantasının içinde, kalbinin hemen yanı başında, bir emanet gibi saklıyordu. Gün boyu aklında sadece Zeynep’in yeni yazılarını okumak vardı. Ama iş yerinden eve dönerken kalabalık bir otobüste sıkışıklık arasında çantasının fermuarı hafifçe açıldı. Mert fark etmedi. Otobüsten indiğinde cebinde telefonunu, elin... Devamını Gör

Yağmur, şehrin kaldırımlarına ince ince düşüyordu. İnsanlar şemsiyelerinin altında hızla yürürken, bir sahafın önündeki masada eski bir defter ıslanıyordu.
Deniz, defteri görüp yerden aldı. Kapakta solmuş harflerle tek bir cümle yazıyordu:
“Beni bulan, kendi hikâyesini yazsın.”
O anda garip bir his kapladı içini. Defteri açtığında ilk sayfada ya... Devamını Gör

Mesele hiç bir zaman evlilik olmadı şahsım adına. Mesele dengine rast gitmek, başka birinde kendine rastlamak. Öbür türlüsü ziyan. Ama şunu da gördüm; en güzeli de olsa zor olan kendin gibi bir gönülle geçinmek… Çünkü en az sen kadar kırılgan, büyüyememiş ve yaralı… Hele bir de senin kırılganlıklarını anlamayıp neyi neden yaptığını çözemediyse geçm... Devamını Gör

Çocukların yaşadığı sorunlar, yetişkinlerin gözünde çoğu zaman önemsiz gibi görünebilir. Çünkü biz, kendi hayatımızdaki büyük sıkıntılara kıyasla onların derdini basit zannedebiliriz. Oysa bir çocuk için küçük görünen bir olay, onun dünyasında çok büyük bir fırtınaya dönüşebilir.

Yetişkinlerin tecrübeleri vardır, ama çocukların dünyası henüz yen... Devamını Gör

SABAH

Öyle bir sabah gelecek, Soluklanıp durduğumuz şu gecenin sonunda. Bir ışık süzülecek ufuktan, Veren müjdeyi bitmeyen hüznün sonunda.

Zulmün çarkı döne döne, Kırılıp parçalanacak bir sabah vakti. Demirin,ateşin ve kinin yerine, Bir tomurcuk ışığın filizleneceği.

Karanlık çekip gidecek utana utana, Gölgeler silinip kaybolacak. Her bir ... Devamını Gör