Arnavut kaldırımlı taş sokakta tek başına, cılız ışığıyla sokağı aydınlatmaya çalışan bir sisli sokak lambası gibiyim. Sis, taşların arasından süzülüp lambanın titrek ışığını sarıyor; gölgeler sessiz bir melodi eşliğinde dans ediyor. Yalnızlık, sanki kendi bilincine sahipmiş gibi sokakta dolaşıyor. Kim bilir, belki de ben değilim sisli olan; belki ... Devamını Gör

SABAH

Öyle bir sabah gelecek, Soluklanıp durduğumuz şu gecenin sonunda. Bir ışık süzülecek ufuktan, Veren müjdeyi bitmeyen hüznün sonunda.

Zulmün çarkı döne döne, Kırılıp parçalanacak bir sabah vakti. Demirin,ateşin ve kinin yerine, Bir tomurcuk ışığın filizleneceği.

Karanlık çekip gidecek utana utana, Gölgeler silinip kaybolacak. Her bir ... Devamını Gör

Adım adım uzar yol, hiç bitmez,
Yanımda sen varsın, kalbim titrez.
Rüzgâr savurur saçlarını geceye,
Ben gözlerimde saklarım, gizlice.

Her taşın üstünde izimiz kalsın,
Her nefeste kalbim sana dalsın.
Yıldızlar gökyüzünde bize bakar,
Ay bile kıskanır aşkı, susarak.

Ellerin elimde, dünya durur,
Seninle yürümek ömre huzur.
Uzaklık nedir, ... Devamını Gör

Bir nokta düştü bomboş kâğıdın ortasına,
Bir çığlık gibiydi sessizliğin içinde.
Sonra bir çizgi, titrek, ısrarcı bir dalga,
Peşinden koştu kayıp bir cümlenin.

Kelime kelime düştüm ben de peşine,
Her harf bir çakıl taşı, dilimde acı.
Arayışın mürekkeple olan hesaplaşması,
Kâh zafer kâh hezeyan, bu kara sevda.

Bazen bir sızı, kâğıda s... Devamını Gör

“Ateşten insana serinlik gelir mi?”

Bu özlü söz, ilk bakışta basit bir soru gibi görünür; fakat aslında derin bir hayat dersini içinde barındırır. Ateş, doğası gereği yakar, hararet verir, serinlik değil sıcaklık üretir. Dolayısıyla ateşten serinlik beklemek, imkânsızı beklemek anlamına gelir.

İnsan ilişkilerine uyarladığımızda; bazı kişiler ... Devamını Gör

* Acıyı Toprağa Ek: Tıpkı zeytin çekirdeğinin sert kabuğunun kırılıp toprağa ekildiğinde bir gün şifa veren yağa dönüşmesi gibi, acılarını da toprağa ekmeyi öğrenmelisin. En derin yaralardan en güçlü kökler beslenir ve en güzel türküler en derin acılardan dökülür.
* Duygularını Saklama, Onları Dil Yap: İçindeki duyguları bir sandıkta saklama. ... Devamını Gör

Seninle ben çok mutluydum,
Gözlerin gözlerime değdiğinde dünya dururdu.
Her gülüşün içimde bir bahar açtırırdı,
Ve ben, sadece senin yanında, gerçekten yaşardım.

Seninle ben çok mutluydum,
El ele yürüdüğümüz sokaklar bile şarkı söylerdi.
Rüzgar hafif eser, güneş bizim için doğardı,
Ve zaman, bizim için yavaşlar, her an sonsuz olurdu.

Se... Devamını Gör

Gözlerindeki huzur…
Bir deniz gibi derin, sessiz ve sonsuz.
Baktıkça kaybolmak istiyorum,
Dalgalarda sürüklenen bir yaprak gibi.

O gözlerde zaman duruyor,
Dünya susuyor, rüzgar bile sessizleşiyor.
Her bakışın bir liman,
Ve ben orada demir atmak istiyorum,
Tüm yorgunluğumu bırakmak, senin huzurunda eriyip gitmek.

Gözlerindeki huzur…
Bi... Devamını Gör

Seninle seyahat ederken…
Zaman yavaşladı, dünya durdu bir an.
Yol boyunca ellerimiz birbirine kenetlendi,
Ve her adımda kalbim biraz daha sana yakınlaştı.

O an…
Güneş batarken ufukta,
Gökyüzü altın ve pembe tonlarına bürünürken,
Seninle gülüşümüz, rüzgarla dans etti,
Ve ben o anın içinde kayboldum,
Sadece sen ve ben…

Arabamız bir yol ... Devamını Gör

Seni seviyorum, Kadınım…
Her sabah güne seninle başlamak isterim,
Her gece yastığa başımı koyduğumda,
Düşlerimde bile seninle uyanmak isterim.

Seni seviyorum, Kadınım…
Gözlerindeki ışıkla karanlıklarımı aydınlatıyorsun,
Gülüşünle yorgun kalbimi sarıyorsun,
Ve ellerin, en güvenli limanım oluyor.

Seni seviyorum, Kadınım…
Her sözünde, her... Devamını Gör

O, gözleri çok güzel bir kadın…
Baktıkça kaybolduğum,
Her bakışı ruhuma dokunan,
Kalbimi sessizce fetheden bir ışık gibi.

O gözleri…
Denizlerin derinliği, gökyüzünün sonsuzluğu,
Bir an baktım mı, zaman durur, dünya susar.
Her parıltısı bir sır fısıldar,
Ve ben istemsizce orada kaybolurum.

O, gözleri çok güzel bir kadın…
Gülüşü güneşin... Devamını Gör

Gözlerinde kaybolmak…
Zaman bir an durur, nefesler tutulur.
Dünya geride kalır,
Sadece sen ve ben,
Ve kalbimin ritmi, senin bakışınla eşleşir.

Bir bakışın yeter,
Bin kelime anlamsız kalır.
Her fısıltın ruhuma işler,
Ve ben istemsizce sana çekilirim,
O derinlikte kaybolmak isterim.

Gözlerinde kaybolmak,
Bir denize düşmek gibi derin ve... Devamını Gör

Ben en son ne zaman doğdum,ne zaman varoldum,ne zaman nefes aldım,ne zaman seçildim,ne zaman ilgi gördüm,ne zaman güldüm,ne zaman ağladım,ben şu an neredeyim,kiminle ne yapıyorum?
Hiç bir sorunun cevabı yok gibi ,ben yok gibiyim.Hiç nefes almamış hiç var olmamış gibiyim.O kadar çok yok sayılmış ki duygularım ben artık kaybolmuşum.Sahi böyle değild... Devamını Gör

Yavuz, defteri eline aldığında parmakları sayfalardaki yıpranmış kenarları usulca yokladı. Her satırın, Ahmet’in nefesinden, gözlerinden ve o günlerin gölgelerinden bir iz taşıdığını biliyordu. Masanın üzerindeki küçük lambayı açtı, odanın loşluğunda kaleminin ince ucu sayfaların üzerinde gezmeye başladı.
“Baban kelimeleri sıradan biri gibi yazmam... Devamını Gör

Çok haksızlık yaptı. Herkese herşeye. Kendisine sunulan hayat standartlarını hafife alıyor beğenmiyordu. Çünkü kendisinin daha iyisine layık olduğunu biliyordu. Bu yüzden çaldı çırptı. Bir gece de karılarla kızlarla ezdi paraları. Haram yemek artık koymuyordu. Tıpkı fakirliğin koymadığı gibi. Yüzünde astardan eser yoktu. Önce Ateşli meyve tabakları... Devamını Gör

Ponçik kurabiye

Bezelere ayrılan ve yan yana duran küçük hamur taneleri bir tepsiye dizilmişti. Minik elli tombul parmaklı şefin, kendilerine şekil vermesini heyecanla bekliyorlardı.

Minik şef hafif unladığı tombul elleriyle sonunda tepsiye yaklaştı.
Bezelerden birincisinin adını ponçik, ikincisinin adını topçik, üçüncüsünün adını pofud... Devamını Gör

Gece yarısı şehrin üstüne çöken sessizlik, Eylül’ün zihninde yankılanan fırtınayı bastıramıyordu. Deniz çoktan uykuya dalmış, nefes alışları düzenli bir ritme girmişti. Ama Eylül, yatakta sırt üstü yatarken tavana kilitlenmiş gözlerle bekliyordu.
Bir şey eksikti. İbrahim’in yakalanması, yıllardır taşıdığı yükün hafiflemesine yetmemişti. İçinde hâl... Devamını Gör

Bazen fark ediyorum; çoğumuz yeni bir şeye başlamaktansa, bildiğimiz, tanıdığımız yerlere dönüyoruz. Boş vakitlerinde daha önce izlediği diziyi tekrar açanlar… Bitmiş bir filmi, defalarca izlemesine rağmen hâlâ keyif alanlar… Yıllar önce oynadığı oyunu yeniden yükleyenler… Hatta aynı kitabı te... Devamını Gör

Gecenin karanlığı, kasabanın üzerine ağır bir örtü gibi serilmişti. Sessizlik derindi ama huzurlu değildi; bir fısıltı gibi kulağa çarpan geçmişin izleri hâlâ yankılanıyordu Eylül’ün içinde. Evlenmişti, yeni bir hayata başlamıştı ama içinde taşıdığı boşluk, hiçbir yüzüğün tamamlayamayacağı kadar büyüktü.
O gece Deniz uyurken, Eylül verandaya çıktı... Devamını Gör

Gecenin ilerleyen saatlerinde, Eylül yalnız kalmak için göl kıyısına indi. Sessizliğin içindeki dalga sesleri onu çocukluğuna götürüyordu. Yüzünü suya çevirdi, babasının son yürüyüşünü, son bakışını düşündü. Elindeki eski haritaya baktı; bu harita, babasının sakladığı bir not defterinde bulunmuştu. Haritada kasabanın altında yıllar önce yapılmış gi... Devamını Gör