Eylül pencerenin önünde, sabahın gri ışığında göle bakıyordu. Yıllardır peşinden sürüklediği karanlık, artık geride kalmıştı. İbrahim adalete teslim edilmişti. Babasının adı temize çıkarılmış, kasaba nihayet gerçeği öğrenmişti. Ve o, Deniz’le evlenmişti… Mutluluğu hak ettiğine kendini ilk kez bu kadar yakın hissediyordu.
Ama yine de kalbinin bir k... Devamını Gör

Kasabanın sokakları uzun zaman sonra ilk defa neşe doluydu. Eylül ve Deniz’in evlilik hazırlıkları tüm kasabayı sarmıştı. Baharın taze çiçekleri, gölün kenarında kurulan beyaz çadırları süslüyordu.
Ama Eylül, içindeki bir huzursuzluğu bir türlü susturamıyordu. “Baba… senin katilin hâlâ bilinmiyor. Bu düğün mutlu bir başlangıç mı, yoksa geçmişin ... Devamını Gör

İstanbul’un gece sokakları yağmurla yıkanmış, kaldırım taşlarının arasından yükselen buğular, sanki şehrin gizlediği karanlık sırların nefesi gibiydi.
Eylül, sırtındaki çantada babasının kasetini ve defterini sıkıca taşıyordu. O defter artık onun için sadece bir hatıra değil, bir silah gibiydi. Babasının yarım bıraktığı savaşın canlı kanıtıydı.
... Devamını Gör

Kasaba halkı Aslanbeylerin tutuklanmasından sonra derin bir nefes aldı. Ancak Eylül için bu sadece bir zaferin başlangıcıydı. Babasının defterinde hâlâ açılmamış sayfalar vardı. Defterin ortasında eski bir belge buldu.
Belgede şu yazıyordu:
“Kasabanın kaybolan 12 kişisi…”
Eylül bu isimlere bakınca dondu kaldı. Hepsi son 30 yılda bir şekilde göl ... Devamını Gör

Eylül, gölden aldığı fotoğrafı defalarca inceledi. Babasının gülümsemesi bu fotoğrafta farklıydı; gözlerinde bir huzur değil, bir sır saklıydı. Yanındaki kadın ise belli ki yıllar öncesinden kalma bir yüzdü, ama kimdi?
O gece uyumadı. İnternette o kasaba evini aramaya çalıştı, ama bulamadı. Fotoğraftaki evin penceresinde belirsiz bir gölge olduğun... Devamını Gör

Gözlerimi açtığımda, tavandan sarkan donuk bir ışığın, tam da masaya odaklandığını fark ettim. Işık… fazla beyaz, fazla yapaydı. Sanki gün ışığını taklit etmeye çalışan ama bir türlü beceremeyen eski bir teknoloji gibi. Odanın geri kalanı, gölgelerle bölünmüş gri duvarlarla çevriliydi. Işığın e... Devamını Gör

Bu yazıyı ne zaman okursun bilmiyorum ama şunu asla unutma,
seni tanıdığıma hiç pişman olmadı. O kadar olaya acıya rağmen zerre kadar pişman değilim. Varsın imkansızım ol ama yine de şunu unutma, ilerde bir gün aklına gelirsem eğer, beni her halimle, her kusuruma sadece karşılıksız sevdi diyebileceğin veya sevebildi mi dediğinde , bir gram ümit ve... Devamını Gör

Dara düştüm
Bir ağacın eteklerinde
Meyvelere bakıyor
Eteğinden istiyorum
Ne biliyim ağaçla kavga edicegim

Dermana bastım da dermana vardımda
Küstüm yare yar sanamayışımla
El etek öpmüş kalmışım o ağacın
Bilememiş ağaç anaç mış
Ben bi tek onun gökteki ağacına baktm
Bir meyve istedim
Yara üstüne yara eşek bulunmuş kaybedilip

Kervanı y... Devamını Gör

Kasabanın mümtaz şahsiyetlerinden biri olan Ferhat Ağa'nın oğlu Mehmed, balo akşamı kimliği belirsiz kişilerce ahırların köşesinde ölü olarak bulundu. Muhtemelen boğularak öldürülen bu gencin üzerine iliştirilen Rumca olduğu anlaşılan kanlı bir kağıt vardı. Kâğıtta Tripoliçe'nin merkezi ve köylerinde Türklere tehdit ve hakaretlere yer veriliyor v... Devamını Gör

Koron limanı ve kalesinde de Sinan Çavuş, Serhenk Kalender ve Dizdar Kemal Efendi ile ilgili bir ize rastlayamadık. Tripoliçe'ye dönmeden evvel Navarin’e de gidecektik ve son hazırlıklarımızı tamamlayıp Navarin’e doğru yola çıktık.

Mora yarımadasının güneybatısında hilâl biçiminde bir koyun güney ve batıdan korunan kayalık iki burnu arasında yer... Devamını Gör

Resmi evrakları güç bela aldıktan sonra yolculuğumuz Koron'a doğru devam etti. Esma hatun at üzerinde uzun süre yolculuk yaptığı için iyi bir binici gibi atı kontrol edebiliyordu. Vadileri, bayırları ve teperi aşıyorken Modon' çoktan ardımızda bırakmıştık. Öğle ezanı, sanki Moralı Beşir Ağa Camii imamı İmameddin Çelebi o eşsiz sesinden duyuluyord... Devamını Gör

"Eski Grekler artık yoktur. Solon, Sokrates ve Dimosthenis'in yerini kör cehalet almıştır. Atina'nın makul yasalarının yerini barbarlık almıştır... Grekler, basın aracılığıyla yabancılara vermekte oldukları çekici sözleri yerine getirmiyorlar".
Prusyalı bir subay



Çete liderinin elinde yer alan evraklar ve burada yazılan bilgiler... Devamını Gör

"Haydi haydi uyanın"

Asiye duyduğu ses ile zorla gözlerini açarken, bu sesin kime ait olduğunu çok iyi biliyordu.

Saate baktığın da daha altı olması için yelkovan akrebi kovalıyordu. Sessizce ayağa kalkan Asiye kapıyı açarak merdivenlerde bağıran Pusat'ın yanına gitti.

Mesafesini koruyarak, "Günaydın Pusat bey afedersiniz... Devamını Gör

Navarin, Mora yarımadasının güneybatısında hilâl biçiminde bir koyun güney ve batıdan korunan kayalık iki burnu arasında yer alır. İki kalesi ve körfez önündeki Sphakteria (Çamlıca) adası ile çevrili olduğundan denizciler için eski çağlardan beri güvenli bir liman teşkil etmiştir.

Osmanlı kaynaklarında Navarin ismi önceleri Anavarin veya Avarin... Devamını Gör

“... Nihayet büyük pederim Sultan Mahmud Hân-ı merhûm devletimizin birkaç asırdan beri uğradığı inhitat ve tedennînin başlıca illet-i gāiyyesi olan nizamsızlık ve ondan neşet eden yeniçeri gāilesini ortadan kaldırıp cism-i devlet ve milleti rahnedâr eylemiş olan fesad ve ihtilâl dikenlerini ayıklamış ve Avrupa medeniyyet-i hâzırasının en evvel mül... Devamını Gör

Ali Derviş Ağa'nın bütün emlakları eşi Eleni hanıma kalmayacağını öğrenen kasaba eşrafı büyük bir memnuniyet duyuyordu. Kulağı delik bazı kişiler Eleni hanımın gizliden gizliye isyancılara para ve silah yardımında bulunduğunu Osmanlı zaptiyelerine çok önceleri haber vermişlerdi. Hatta öğleki merhum Ali Derviş Ağa'nın çok sevdiği atlarından beşinin,... Devamını Gör

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرّحِيمِ
يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَٓافَّةًۖ وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِۜ اِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُب۪ينٌ ﴿٢٠٨﴾
{208} Ey iman edenler! Hep birlikte ve bütün varlığınızla İslâm’ın barış ve huzur iklimine girin. Şeytanın adımları ardınca gitmeyin; çünkü o, size apaçık bir düşma... Devamını Gör

Bir şehir efsanesi. Durmak bilmeyen zaman, sürekli aksiyonlu geçen saatler, yoğun, uzun ve yorucu. Yorucu olması nasıl anlatılabilir ki? İnsanların çoğu bir iş yapmadan yoruluyor. Bir yerden bir yere giderken yoruluyor. Fiziken yorulmayı geçtim, ruhen daralıyor, bunalıyor insan, beyin olarak yoruluyor. Kapalı mekânlarda geçiyor zaten bilmem kaç sen... Devamını Gör

1 yıl sonra...

Nehir ve Asil kafalarını uzatmış beşiklerinde mışıl mışıl uyuyan kardeşlerine bakıyorlardı.

Nehir elini uzatıp usulca kardeşinin yanağını okşadı.

"Abi onları benden daha mı çok seveceksin?" annesinden aldığı koyu kahve gözlerini abisine çevirdi.

"Asla nazlı kedi, asla." Gülerek kardeşine sardı kolların... Devamını Gör

"Gonca yüzüğüne bakmayı bırak artık aradan bir ay geçti." Diyerek gittikçe daha çok büyüyen karnını okşadı Su.

Doğum yaklaşıyor heyecanı git gide de artıyordu.

"Ne yapayım Su! Evleniyorum yakında." Gülerek yanağını Su'nun karnına yasladı.

"Ben de doğuruyorum her an karnıma mı bakıyorum ha?"

"Tamam did... Devamını Gör