Hayat bazen seçim hakkı vermez insana,
Ne kalemi sen tutarsın ne de satırı.
Yaşamak istediğin gibi değil,
Mecbur kaldığın gibi yazılır kaderin adı.

Bir yol çıkar önüne, tek yönlü,
Geri dönüşsüz tabelalarla dolu.
Kalbin başka bir yere bakarken
Ayakların zorunluluğa yürür, suskun.

Gülmek isterken dişlerini sıkarsın,
Gitmek isterken kalır... Devamını Gör

Halledemiyorum. Zamanla her şeyin geçeceğine inandırdım kendimi ve buna o kadar körü körüne inandım ki inancım beni ayakta tutmak yerine en derinden sarstı. İnancım beni iyileştirmek yerine içimdeki en sağlam yerleri söküp aldı. İçimde yıllardır sessizce duran dengeyi bozdu, götürdü bir çok şeyi. Denizleri götürdü mesela; çünkü onun dalgalarında sa... Devamını Gör

Aslı öğretmenim…
Babanızın vefat haberini duyduğumda kalbim öyle bir sıkıştı ki, sanki kendi acımı yeniden yaşamış gibi oldum. Başınız sağ olsun… Allah mekânını cennet eylesin, ruhu nurla dolsun inşallah. Bir insan baba acısını yaşayınca içindeki bir şey hiç iyileşmemek üzere eksiliyor. O yüzden sizin acınızı, hissettiğiniz o boşluğu, o sessiz çığ... Devamını Gör

Güneş doğmadan ismini fısıldıyor rüzgâr,
ben uyanmadan uyanıyor içimde özlemin.
Saate bakmıyor artık yüreğim,
çünkü sensiz her dakika
geri sayım gibi, eksiliş gibi, yarım bir nefes gibi.

Gecenin yarısında bile
ay ışığına değil, hayaline bakıyor gözlerim.
Uykuya değil, sana dalıyorum;
karanlık düşerken değil,
sen aklıma düşünce aydınlanıy... Devamını Gör

Biz ölüyoruz ey cân, duyan var mı bu hâli?
Bir nefeslik ömr içre, tükendi bütün mâli.
Rüzgâr gibi geçeriz, iz bırakmaz adımlar,
Zemherî bir gecede donar içten yadımlar.

Biz ölüyoruz, hem de gül yüzlü baharda,
Solsak da kimse bilmez, hicranla bu darda.
Âh ile başlar sözümüz, sükût ile biter,
Her gönül bir mezar taş, isimsiz, sessiz iter.

... Devamını Gör

İnsan, özlemlerinden dokunmuş bir varlıktır. Her birimiz memleket istiyoruz - sadece coğrafyadan ibaret olmayan, maneviyatın nefes aldığı, ilmin yol gösterdiği, saygının çiçeklendiği, sadakatin bağ oluşturduğu, adaletin gölgelendiği bir memleket. Peki bu ideal neden bu kadar uzakta hissediliyor? Belki de değişimin önce bireyin iç dünyasından başl... Devamını Gör

Yeryüzüne çıkarılmak için hazır bekliyordu. Çok değerli ve kıymetliydi. çevresinde ona benzeyen yüzlercesi vardı. Diğerlerine nazaran daha keskin hatları onu farklı kılıyordu. kristalize parlaklığı ise göz kamaştırıyordu. Bir gün madencinin biri geldi yanıbaşına kadar. Kasketindeki fener tüm çevresini aydınlatıyordu. İşçinin uzun uğraşları sonucu i... Devamını Gör

Kulenin duvarları paramparça olurken dört gölge suret, kızların karşısında belirdi. Her biri tıpkı onların yüzüydü ama gözleri simsiyah, ifadeleri soğuk ve acımasızdı.
Zeynep’in gölgesi öne çıktı. Gözleri öfkeyle yanıyor, dudakları alaycı bir gülümseme taşıyordu.
— Sen cesur olduğunu sanıyorsun, ama aslında öfkenin kölesisin. Her adımın intikam i... Devamını Gör

Tapınaktaki ışık hüzmesinin içinde, dördü birbirine sıkıca tutunmuştu. Harita parçaları, defter ve taş, hepsi birlikte parlıyordu. Şeyma Nur, taş tablete dokunduğunda eski yazıtlar yavaşça okunaklı hâle geldi:
“Dört kalp birleşirse, hazinenin gerçek gücü açığa çıkar.”
Sefa Nur, derin bir nefes aldı:
— Yani… biz dört kişiyiz. Birleşmezsek kimse a... Devamını Gör

Dört kız, küçüklükten beri ayrılmaz bir dostluğun halkalarıydı: Şeyma Nur , Beyza Nur , Sefa Nur ve Emine. Hepsi farklı karakterlere sahipti ama bu farklılıklar onları birbirine daha da sıkı bağlamıştı. Sefa Nur, grubun lideri gibiydi; gözü pek, biraz da asi ruhluydu. Şeyma Nur daha sakin, düşünceli, kitaplara sığınan bir yapısı vardı. Beyza Nur ... Devamını Gör

Kalbim,
şimdi onun şiirini yaz,
çünkü her atışında
onun adı gizli.

Gözlerim gördüğü her rüyada
onun suretine uyanır,
ellerim dokunmadığı boşlukta
onun sıcaklığını arar.

Kalbim,
sevdanla büyürken
aşkınla yanmayı öğrendim.
Bir kıvılcım değdi içime,
ve sen ateş oldun,
sönmez bir yangın gibi.

Şimdi her hece,
onun nefesinden alınmış... Devamını Gör

Ey sevgili, seninle aynı kitapları okumak isterim,
Her harfinde ruhun ateşi,
Her satırında yüreğinin yankısı saklıdır.
Sayfalar düşerken avuçlarıma,
Gözlerim seni arar, kelimeler ise sustuğunda bile konuşur.

Sen oku, ben dinlerim,
Senin sessizliğinle nefes alırım.
Zaman susar, dünya çekilir önümüzden,
Ve biz, yalnızca ruhlarımızın fısıltı... Devamını Gör

Her gece sigaranın dumanında yanıyorum.
Parmaklarım sararmış, ellerim titrek,
Ama içimdeki yangın sönmüyor,
Her nefeste biraz daha derinleşiyor.

Duman, sessiz bir tanık gibi sarıyor bedenimi,
Ve ben, külün soğukluğunda kendi kendime küfrediyorum.
Kimse bilmiyor, kimse görmüyor,
Ama her tiryaki nefeste,
Bir parçam daha kayboluyor karanlığa... Devamını Gör

Kimileri başlarına sürdükleri karanlıkla oturur,
Ve dünya onların içinde yok olur.
Gölgelerle konuşur, haykırır sessizce,
Ama duvarlar sadece kendilerini korur.

Karanlık, dost gibi sarar bedenlerini,
Ama her nefeste biraz daha çürütür ruhlarını.
Gülünç maskeler takarlar gündüzleri,
Gece geldiğinde ise kendi korkularıyla dans ederler.

Ki... Devamını Gör

Alevin üstüne yürüdün, korkusuz,
Kül olmayı göze aldın, sınır tanımazsın.
Dünya seni yaksa da yetmez,
Ateşten yanan, başka ateş ister, doymayan bir can…

Sana uzanan eller yanar,
Gözlerindeki kıvılcım onları deler geçer,
Sevgi dediklerin seni boğamaz,
Tatmin yok, teslimiyet yok, yalnızca yıkım var.

Her yanış bir çığlık,
Her soluk bir me... Devamını Gör

Ateşin düştü yüreğime,
Kül olmadım, yanmayı seçtim.
Adın geçti mi dilime,
Dünyaya kafa tutmayı seçtim.

Deli kız…
Sevdam kan gibi damarımda,
Çekemezsin, sökemezsin,
Ben seni ölsem de bırakmam yarım

Karanlık geceler üstüme çöker,
Senin adın yıldırım gibi çakar.
Seni sevmek korku değil,
Seni sevmek ölüme kafa tutmak kadar.

Sana deliy... Devamını Gör

Mert sabah işe giderken kalabalığın arasına karıştı. İnsanlar telaşla yürüyordu, kahkahalar, konuşmalar, araba sesleri birbirine karışıyordu. Ama o bir anda kalabalığın içinde çok tanıdık bir fısıltı duydu. “Mert…” Ses o kadar gerçekti ki irkildi, arkasına döndü. Ama kimse yoktu. Sadece tanımadığı yüzler, aceleyle yürüyen yabancılar… Yine de kalbi ... Devamını Gör

Mert bir gün defteri yanında taşıyordu. Çantasının içinde, kalbinin hemen yanı başında, bir emanet gibi saklıyordu. Gün boyu aklında sadece Zeynep’in yeni yazılarını okumak vardı. Ama iş yerinden eve dönerken kalabalık bir otobüste sıkışıklık arasında çantasının fermuarı hafifçe açıldı. Mert fark etmedi. Otobüsten indiğinde cebinde telefonunu, elin... Devamını Gör

Seni seviyorum, Kadınım…
Her sabah güne seninle başlamak isterim,
Her gece yastığa başımı koyduğumda,
Düşlerimde bile seninle uyanmak isterim.

Seni seviyorum, Kadınım…
Gözlerindeki ışıkla karanlıklarımı aydınlatıyorsun,
Gülüşünle yorgun kalbimi sarıyorsun,
Ve ellerin, en güvenli limanım oluyor.

Seni seviyorum, Kadınım…
Her sözünde, her... Devamını Gör

Yavuz, defteri eline aldığında parmakları sayfalardaki yıpranmış kenarları usulca yokladı. Her satırın, Ahmet’in nefesinden, gözlerinden ve o günlerin gölgelerinden bir iz taşıdığını biliyordu. Masanın üzerindeki küçük lambayı açtı, odanın loşluğunda kaleminin ince ucu sayfaların üzerinde gezmeye başladı.
“Baban kelimeleri sıradan biri gibi yazmam... Devamını Gör