Ben kimim diye sordum kendi kendime,
Yollarımı aradım karanlık içinde.
Ama sen vardın, yanımda, sessiz ve güçlü,
Anne yarısısın, hayatıma dokunan bir ışık gibi.

Sınadım kendimi, düştüm, kalktım yine,
Ama senin sevgin vardı arkamda, engin, derin.
Yorgunluğumda, yalnızlığımda hep yanımda,
Bir abla değil, bir hayat rehberi oldun bana.

... Devamını Gör

Hayat, bazen sert rüzgarlarla gelir,
Ama sen bana gösterdin, nasıl ayakta kalınır.
Düşmekten korkma, kalkmasını bilmek asıl erdem,
Senin sözlerinle öğrendim bunu her daim.

Sabırla ördün bana yaşamın anlamını,
Zorluklarda bile buldum sende güç kaynağımı.
Öğrettin ki, gerçek cesaret korkularla yüzleşmek,
Ve her yara, sonunda bir bilgeli... Devamını Gör

Makbule ablam, hayat denen bu karmaşada en büyük şanslarımdan biri. Onun varlığı, zorlukların üstesinden gelmek için bana güç veriyor. Yanında olduğumda, dünyadaki bütün sıkıntılar hafifliyor, sanki yüreğim huzura kavuşuyor. Her ne yaşanırsa yaşansın, onun samimi sevgisi ve desteği, en karanlık günlerimi bile aydınlatıyor.
O sadece bir abla değil,... Devamını Gör

“Her ışık, bir gölgeyi doğurur. Ve Pharos, önce gözle görülmeyeni aydınlattı. Sonra yalnızca kendini.”

4.1. Kutsal Başlangıç — Fenerin Doğuşu

Zamanın henüz kırılmadığı, dünyanın göğe dönük alnıyla ilk nefesini aldığı çağlarda, Pharos yükseldi.
Bu yalnızca bir yapı değildi. Bu bir karar,... Devamını Gör

3.1 – Sabahın Kaburgası

Sabah, bir çan sesiyle başlar.
06.00’yı gösterdiğinde, fanusun paslı merkez borusundan derin, tok bir metal sesi yayılır:
Tung.
Ne acele ettirir, ne uyandırır. Sadece hatırlatır.
Yeni bir gün. Yeni bir döngü. Aynı dar tünellerde, aynı paslı duvarlarla.

Işıklar ... Devamını Gör

Bir mektup gibi kaldım ellerinde,
ne okunmuş, ne de atılmış.
Zamanın sararttığı satırlarda,
kendime bile yabancı bir cümleyim artık.

Kaç gece içimde sustum,
kaç sabah kendime uyanmadım,
kimse bilmedi.
Çünkü anlatmadım,
çünkü anlatsam da anlamazlardı.

Gözlerim bir liman,
ama hiçbir gemi demir atmıyor artık.
İçimde eski şarkılar çalıyo... Devamını Gör

Bazen o kadar yorulursun ki,
gökyüzü bile ağırlık yapar omuzlarına.
Güneş doğsa da karanlık kalır içinde,
ve insanlar sana baktığında,
hiçbir şey olmamış gibi görünmeni ister.

Ama sen bilirsin,
her gülümsemenin altında bir savaş gizlidir.
Her sessizliğin ardında bir çığlık yankılanır.
Ve her güçlü insan,
bir zamanlar en çok yaralanmış ol... Devamını Gör

*Gel tut ellerimden, bırakma olur mu?
Soran olursa yolunu kaybetmiş dersin.
Gözlerinde hayat buldu gözlerim.
Sözlerinde, ömür buldu şiirlerim.
Yüreğim, Yüreğinde buldu sevgiyi.
Yolun, yolum oldu yalan dünyada.
Bir seni sevdim, bir de gözlerini.
Ne kadar boşmuş, senden önce hayat.
Sen gelince, mutluluk doldu kalbim.
Bir kahve içelim, seninl... Devamını Gör

Beni soracak olursan eğer,
yılın her gününe bin düğüm atılmış gibi günlerim.
'Bir düğümde benden olsun', diyenlerle doldu ipim.
Zararım yok kimseye, yuvarlanıp gidiyoruz işte.
Ziyan edilmiş yüreğimin, kaderiyle uğraşıyorum bugünlerde.
O baki geçer ama haddini aştı hayallerim.
Ne zaman yoklayacak olsam, elimde kalıyor her biri.
Biriktirdiğim ... Devamını Gör

Kuş olup uçasım

Dev olup kucaklayasım geliyor herbir yuregi...

Omzu düşen babanın omzuna dayanmak, Gözünün yaşını avuçlarında toplayan annenin Dizlerinde uyumak, Elini kalbinin üzerine vura vura ağıt yakanların ellerine sarılmak, Süt kokulu yavrulari göğsümde uyutmak, Çocukların, aileleri ile kurduğu bin hayalin birini bile yaşayamayacakların... Devamını Gör

Sadakatinden eminsem uğruna yanmayacağım ateş olamaz.... Devamını Gör

Hayatın 'yaşa ve gör' diyerek öğrettikleri, okuyup altını çizdiklerimden daha fazla şu sıra.
Hayat toz pembe değil buz mavisi olduğunu altını çizdiklerim, bir sonraki cümlenin ehemmiyetini öğretti mesela. Yada herkesin kendim gibi olmadığını öğretirken bana, ben hep kötü karekterlerin iyi olabilceğinin altını çizmişim, okuduklarımın da.
O yapmaz,... Devamını Gör

İçimden uzakta bahçeler var.
Dinleyemediğim şarkıları rüzgarın elinden dinlemek gibi.
Gözyaşlarını kurutacağını bildiği hâlde,
Ağlayan ağaçlar var.
Ağaç kavuğunda yaşayan bir can var.
Canından can isteyen bir kul...
Bir â'ma var.

Görmemesi, başka bir yere bakma tenezzülü göstermediğinden.
İçinden içine döndüğünden.
Şimdi söyleyin!
Gönlü... Devamını Gör

Nâzenin yüzlü nevruz çiçeği!
Bilir misin,
Seni en çok çocuklar bekler avuçlarıyla.
En çok onlar görmek ister seni.

Nâzenin yüzlü nevruz çiçeği!
Bilir misin,
Senin ismin geçer ocak başlarında.
Yanakları al al olan bir bûse çocuklarda.

Nâzenin yüzlü nevruz çiçeği!
Bilir misin,
Senin güzelliğinden övgü dolu sözler alırlar.
Babaları kızl... Devamını Gör

Her insanın mutlaka birine faydası olmuştur . Diyerek söze başlamak istiyorum . Yapılan iyilikleri ,kötülükleri ,faydaları ,zararları hiç bir zaman unutmuyor .herkesin canı yandığı mutlu olduğu bir an olur hiç unutmuyorum bir gün en sevdiğim arkadaşım ,dostum dediğim insan yapma dediğim şeyleri yaptı hep alttan aldım artık işin boyutu alttan almay... Devamını Gör

Yorgunluğun dili yok.
Hatıralar ne unutuyor, nede unutmana izin veriyor.
Bitmişlikler ile silinmiyor geçmiş zaman.
Yarım kalan yanlarına dönüp duruyor işte insan.
Kimisi haketmediği bir kandırılmak ile boğuşuyor.
Kimi ise sahtelerin arasında yanmaya devam ediyor.
Bitmek bilmiyor hayatın yorgunluğu.
Acı dolu olsa da yeni bir gün her zaman doğ... Devamını Gör

“Yunanlar bir grup köpek sürüsünden oluşuyor. Yunanistan bazılarının
düşündüğü gibi değil. Yunan insanlığın en çirkin yüzü, en aşağılık köle...”
Gabriel Vauthier


Mora Valisi Dramalı Mahmud Paşa'ya gerek Mora’da gerekse diğer şehirlerde genel bir isyan hareketine dair çok sayıda ihbar geliyordu. Bazıları asılsız ihbar sarılıp gereken önem v... Devamını Gör

Navarin'den Tripoliçe'ye dönüş yolculuğumuz sarp yamaçların koynundan ıssız patikalara, viran olmuş hanlardan suyu çalınmış değirmene kadar onlarca gelişme gözümün önünden gitmiyordu. Acıktığımız ve atların bir hayli yorulduğu göz önüne alındığı düşünüldüğünde bir mola hasıl oldu. Dinleyeceğimiz yer gürül gürül buz gibi suların aktığı bir dere ken... Devamını Gör

Sabah olduğunda Esma hatun ile birlikte iskeleye gidip gece yanan geminin akıbetini yakından görünce facianın boyutu daha iyi anlaşılıyordu. Yanan gemiden geriye su üzerinde yüzen kömür parçalarından başka bir şey kalmamıştı. Kapudan paşanın donanmada tersane kethüdâsı yardımcısı Selim Paşa, tersanede ise bizzat bulunmadığı zamanlarda tersane ağas... Devamını Gör

Ali Derviş Ağa'nın bütün emlakları eşi Eleni hanıma kalmayacağını öğrenen kasaba eşrafı büyük bir memnuniyet duyuyordu. Kulağı delik bazı kişiler Eleni hanımın gizliden gizliye isyancılara para ve silah yardımında bulunduğunu Osmanlı zaptiyelerine çok önceleri haber vermişlerdi. Hatta öğleki merhum Ali Derviş Ağa'nın çok sevdiği atlarından beşinin,... Devamını Gör