Çık gel uzaklardan,
ufkun ötesinden,
göğsünde dağların soğuğunu,
avucunda rüzgârın hatırasını taşıyarak...
Belki bir şiir oluruz,
zamana meydan okuyan,
yüzyıllar boyunca yankılanan,
taşlara kazınmış bir destan gibi.

Çık gel,
yollara diz çöksün gölgen,
gökler sana kapılarını açsın.
Ben beklerim,
karanlığın en derin yerinde,
ışığını gö... Devamını Gör

Bana yaşattığını yaşamadan sakın ölme!
Her ihaneti, her acıyı, her ihaneti iliklerine kadar hisset.
Diken üstünde yürüdün, yalanlarla beslendin,
Ama hâlâ gerçeğin yüzüne bakmaya cesaretin yok.

Acı, sana dost değil, öğretmendir;
Öfke, sana düşman değil, aynandır.
Kırılan kalbin her parçası bir harf yazar öyküne:
“Ben yaşadım, gördüm, kanadı... Devamını Gör

Sen, yıldızların arkasında gizlenen bir güneşsin,
Ve ben, sana bakarken evrenin sırlarını keşfederim.
Her nefesin, zamanı durduran bir melodi;
Her bakışın, galaksileri kıskandıran bir ışık.

Sen yaşamımın en yüce umudusun,
Kaderin bana fısıldadığı en güzel sır;
Rüzgarın savurduğu her yaprak,
Ve gökyüzüne yazılan her yıldız,
Sanki seni bana... Devamını Gör

Ben Hançepek,
Fiskaya sokaklarında doğdum,
Alipaşa taşlarında büyüdüm,
Anzele’nin rüzgârıyla nefes aldım,
Melik Ahmet’in soyundan geliyorum.

Ben sur çocuğuyum!
Kara taşların gölgesinde serpilmişim,
Binlerce yıllık tarihin nefesini ciğerlerime çektim,
Dicle’nin serinliğiyle ferahladım,
Hevsel’in yeşilinde kök saldım.

Ben Hançepek,
Her... Devamını Gör

Kara taşlarla örülmüş bir destandır Diyarbakır,
Her duvarında bin yılın yankısı,
Her surunda bir milletin nefesi gizli.

Güneş kavurur o taşları yazın,
Ama taşlar ateşe alışkın;
Çünkü nice yangınlardan,
Nice yıkımlardan geçerek dimdik kalmışlar.

O kara taşlar, yalnızca taş değildir,
Onlar bir şehrin alnındaki kara yazı,
Bir halkın göğe ... Devamını Gör

Ruhuma bir kefen bezi yeter,
Ne altınla, ne tahtla, ne de kanla örtmeyin beni.
Yeryüzü koca bir mezar zaten,
Benim payıma düşen,
Bir avuç toprak, bir parça beyaz bez.

Süs istemem,
Gösterişin kibrini yakar ateşim.
Dünyanın en ağır zincirleri bile
Kapanmış gözlerime dokunamaz artık.

Ruhuma bir kefen bezi yeter,
Çünkü beden dediğin,
Çür... Devamını Gör

Yazgı seni sağa sola sürükler,
Rüzgar gibi savurur, yolunu değiştirir.
Ama sen…
Kendi kanında yazılısın,
Kendi özünde, kırılmaz bir kaya gibi durursun.

Dünya ne kadar bastırırsa bassın,
Ne kadar çevirirse çevirsin seni,
Senin niteliğin ateşten, demirden, kılıç kadar serttir.
Teslimiyet yok, aldanmak yok, sadece kendi gerçeğin var.

Kade... Devamını Gör

Şanlıurfa 'yı bilirsiniz; nüfusumuz yoğundur. Bu sebeple zaman zaman hastanelerin yetersiz kaldığı görülebilmektedir. Ama yeni yapılan Şehir Hastanesi de tamamlanırsa bu sorun çözülecektir İnşallah. Lakin bu hafta vatanî görev için "Askerlik Muayenesi"neden geçmek üzere Mehmet Akif İnan Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne geldiğimde başımdan... Devamını Gör

Mezopotamya’nın bağrından doğdu,
Tarih onu ustaların ustası diye yazdı.
Demir onun elinde dile geldi,
Su onun aklıyla can buldu.

Gökyüzü yıldızlarını sayarken,
O yerin sırlarını çözüyordu.
Bir çark döndüğünde zaman dile gelir,
Bir fıskiye aktığında medeniyet yükselirdi.

Kuleler onun saatleriyle konuştu,
Mekanizmalar onun zekâsıyla coşt... Devamını Gör

Şiir ol sen,
Her mısrasında nefesim,
Her kelimede kalbimin atışı olsun.

Sayfa sayfa dokunayım sana,
Bir ömür tükenmesin satırların,
Her gece yeniden doğsun dizelerin.

Şiir ol sen,
Sessizliğimin en güzel sesi,
Gözlerime sığmayan kelimelerim ol.

Yazıldıkça çoğalan,
Okundukça canlanan,
Unutuldukça daha da özlenen…

Şiir ol sen,
Ben... Devamını Gör

Bir serin rüzgâr dokundu saçlarıma,
O an anladım; yaz bitti… sen de gittin.
Güneşin içimde bıraktığı sıcaklık,
Bir anda silindi,
Ve ben üşümeyi öğrendim.

Ardında ne büyük sözler,
Ne de vedalar kaldı…
Sadece kırılgan bir sessizlik,
Ve kalbimin içinde
Kırık bir yaprak hışırtısı.

Her gün, biraz daha soluyor renkler,
Biraz daha erken kar... Devamını Gör

Sessizce durur yan yana,
Ne kavga eder, ne söylenir.
Üzerinde bir iki satır,
Dünyadan kalan son haber.

Her taş fısıldar kulağa:
“Bir gün sen de uyuyacaksın burada.
Ne mal kalır, ne ihtişam,
Sadece iyilik yazılır adıma.”

Kimi der: “Çok genç göçtü,
Daha baharındayken ömrün.”
Kimi der: “Yıllarca yaşadı,
Ama yine de yetmedi günün.”

To... Devamını Gör

Mert’in hayatı yıllardır aynı ritimde akıyordu. İşe gidip geliyor, eve dönüyor, akşamları sessizlikte kendini dinliyordu. Ama artık kalbinin içinde yeni bir merak vardı: “Acaba Zeynep gerçekten var mı? Eğer varsa, bir gün onunla karşılaşabilir miyim?” Bu düşünce ilk zamanlar onu korkutuyordu. Çünkü yüzünü hiç görmeden sevmişti. Ama zaman geçtikçe k... Devamını Gör

Mert sabah işe giderken kalabalığın arasına karıştı. İnsanlar telaşla yürüyordu, kahkahalar, konuşmalar, araba sesleri birbirine karışıyordu. Ama o bir anda kalabalığın içinde çok tanıdık bir fısıltı duydu. “Mert…” Ses o kadar gerçekti ki irkildi, arkasına döndü. Ama kimse yoktu. Sadece tanımadığı yüzler, aceleyle yürüyen yabancılar… Yine de kalbi ... Devamını Gör

Mert bir gün defteri yanında taşıyordu. Çantasının içinde, kalbinin hemen yanı başında, bir emanet gibi saklıyordu. Gün boyu aklında sadece Zeynep’in yeni yazılarını okumak vardı. Ama iş yerinden eve dönerken kalabalık bir otobüste sıkışıklık arasında çantasının fermuarı hafifçe açıldı. Mert fark etmedi. Otobüsten indiğinde cebinde telefonunu, elin... Devamını Gör

Yağmur, şehrin kaldırımlarına ince ince düşüyordu. İnsanlar şemsiyelerinin altında hızla yürürken, bir sahafın önündeki masada eski bir defter ıslanıyordu.
Deniz, defteri görüp yerden aldı. Kapakta solmuş harflerle tek bir cümle yazıyordu:
“Beni bulan, kendi hikâyesini yazsın.”
O anda garip bir his kapladı içini. Defteri açtığında ilk sayfada ya... Devamını Gör

Seninle baktım en derin gökyüzüne,
Yıldızlar bile sanki bize gülümsedi.
Birlikte attığımız her adımda,
Kalbim, sana ait olduğunu hissetti.

Yağmurda ıslandık, üşümedik hiç,
Çünkü ellerin vardı elimde sımsıcak.
Sessizlikte konuştuk, gözler yetti,
Her bakışın kalbime bin defa dokunacak.

Birlikte yazdık aşkın en güzel şiirini,
Gizlice dinl... Devamını Gör

Bir nokta düştü bomboş kâğıdın ortasına,
Bir çığlık gibiydi sessizliğin içinde.
Sonra bir çizgi, titrek, ısrarcı bir dalga,
Peşinden koştu kayıp bir cümlenin.

Kelime kelime düştüm ben de peşine,
Her harf bir çakıl taşı, dilimde acı.
Arayışın mürekkeple olan hesaplaşması,
Kâh zafer kâh hezeyan, bu kara sevda.

Bazen bir sızı, kâğıda s... Devamını Gör

* Acıyı Toprağa Ek: Tıpkı zeytin çekirdeğinin sert kabuğunun kırılıp toprağa ekildiğinde bir gün şifa veren yağa dönüşmesi gibi, acılarını da toprağa ekmeyi öğrenmelisin. En derin yaralardan en güçlü kökler beslenir ve en güzel türküler en derin acılardan dökülür.
* Duygularını Saklama, Onları Dil Yap: İçindeki duyguları bir sandıkta saklama. ... Devamını Gör

Toplumumuzda en çok gözden kaçan hususlardan biri, kişilerin sahip oldukları nimetlerin farkında olmamasıdır. Oysa her şahıs, hayatın küçük ya da büyük armağanlarını takdir etmeyi bilmelidir. Ne yazık ki, bazı insanlar aynı davranışlarını mütemadiyen tekrar ederek, hem kendilerini hem de çevresindekileri yıpratmaktadır.

Eleştirim şudur ki; bir ş... Devamını Gör