Kusura bakma, ben saklayamam
Sevgimi, nefretimi, içimdeki yangını.
Gözlerimden taşar her his, her kıvılcım
Sözlerim keskindir, tıpkı bıçak gibi.

Sana karşı olan aşkım, bir fırtına
Kapını çalar, duvarlarını deler,
Ama nefretim de aynı şiddetle
Yakar, yakar, geriye küller bırakır.

Ben gizli bir düş değilim,
Ben açık bir yara, kanayan bir... Devamını Gör

Yüz yirmi dört bin peygamber geldi insanlık için,
Gökte yıldız gibi parlayan,
Yeryüzünde fırtına gibi esen…
Ama hâlâ düzelmediler, hâlâ aynıydı insan.

Habil ve Kabil’den beri
Kan aktı toprağa,
Kıskançlık, öfke ve hırs
İnsanın damarlarında dolaştı.
Biri masumdu, biri kinle yanıyordu,
Ve tarihin ilk çığlığı
Bugün hâlâ yankılanıyor göklerd... Devamını Gör

Farklı limanlarda, ikimiz de sancıyla,
Senin rüzgârın başka bir kıyıya vururken,
Ben kendi fırtınamı içinde saklarken.
Her dalga, her köpük, ayrı bir hüzün taşıyor,
Ve senin sessiz çığlığın,
Benim gecelerime düşüyor.

Sana dokunamayan ellerim,
Sana bakamayan gözlerim,
Her bakışta biraz daha eksiliyor.
Ama sancı da bir köprü, fark etmeden ... Devamını Gör

Ahir zamanın gölgesinde yürür insan,
Her adımında yalnızlığın soğuk taşları çarpar.
Kendiyle aynı dili konuşan bir ruh arar,
Ama bulur mu, bilinmez…
Çünkü herkes kendi kabuğunda hapsolmuştur.

Düşünceler birbirine çarpar,
Ama hiçbir çarpışma yankı bırakmaz.
İnançlar kaybolur sessizlikte,
Ve sözler, gökyüzüne savrulmuş yapraklar gibi,
Hiçb... Devamını Gör

Her varoluş bir nefesle başlar,
Ve her nefeste bir sessizlik saklıdır.
Doğum, ilk çığlık, ilk ışık,
Ama gölgesiyle gelir ölümün haberi.

Bir tohum toprağa düştüğünde
Gözlerini açar güneşe,
Ama içinde saklıdır toprak,
Sonsuz bir sonun tohumu gibi.

Rüzgârın esintisinde bir yaprak titrer,
Ve bilmez ki her titreme,
Köklerinden kopuşun işar... Devamını Gör

Ruhuma bir kefen bezi yeter,
Ne altınla, ne tahtla, ne de kanla örtmeyin beni.
Yeryüzü koca bir mezar zaten,
Benim payıma düşen,
Bir avuç toprak, bir parça beyaz bez.

Süs istemem,
Gösterişin kibrini yakar ateşim.
Dünyanın en ağır zincirleri bile
Kapanmış gözlerime dokunamaz artık.

Ruhuma bir kefen bezi yeter,
Çünkü beden dediğin,
Çür... Devamını Gör

Şanlıurfa 'yı bilirsiniz; nüfusumuz yoğundur. Bu sebeple zaman zaman hastanelerin yetersiz kaldığı görülebilmektedir. Ama yeni yapılan Şehir Hastanesi de tamamlanırsa bu sorun çözülecektir İnşallah. Lakin bu hafta vatanî görev için "Askerlik Muayenesi"neden geçmek üzere Mehmet Akif İnan Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne geldiğimde başımdan... Devamını Gör

Gen aktarımı, yani ebeveynlerden çocuklara geçen genetik bilgiler, bireyin fiziksel ve zihinsel özelliklerini şekillendiren temel bir mekanizmadır. Her insan, anne ve babasından aldığı genlerle birlikte doğar; bu genler, zekâ, öğrenme kapasitesi, yaratıcılık ve problem çözme yeteneklerini de etkileyebilir.

Zeka, tamamen genetik bir miras değildi... Devamını Gör

Aynı göğün altında, aynı yolun izinde,
Adımlarımız birleşir, rüzgârın sessizliğinde.
Yol uzar, taşlar çoğalır, geceler ağırlaşır,
Ama dostluk yanındaysa hiçbir yük yarılmaz.

Bir ekmek bölüşülür, bir yudum su paylaşılır,
Gözlerde umut parlar, dertler hafif sayılır.
Ne fırtına ne karanlık, ne de dikenli dağlar,
Dostlukla yürünürse yol, kısal... Devamını Gör

Mert’in hayatı yıllardır aynı ritimde akıyordu. İşe gidip geliyor, eve dönüyor, akşamları sessizlikte kendini dinliyordu. Ama artık kalbinin içinde yeni bir merak vardı: “Acaba Zeynep gerçekten var mı? Eğer varsa, bir gün onunla karşılaşabilir miyim?” Bu düşünce ilk zamanlar onu korkutuyordu. Çünkü yüzünü hiç görmeden sevmişti. Ama zaman geçtikçe k... Devamını Gör

Mert sabah işe giderken kalabalığın arasına karıştı. İnsanlar telaşla yürüyordu, kahkahalar, konuşmalar, araba sesleri birbirine karışıyordu. Ama o bir anda kalabalığın içinde çok tanıdık bir fısıltı duydu. “Mert…” Ses o kadar gerçekti ki irkildi, arkasına döndü. Ama kimse yoktu. Sadece tanımadığı yüzler, aceleyle yürüyen yabancılar… Yine de kalbi ... Devamını Gör

Mert bir gün defteri yanında taşıyordu. Çantasının içinde, kalbinin hemen yanı başında, bir emanet gibi saklıyordu. Gün boyu aklında sadece Zeynep’in yeni yazılarını okumak vardı. Ama iş yerinden eve dönerken kalabalık bir otobüste sıkışıklık arasında çantasının fermuarı hafifçe açıldı. Mert fark etmedi. Otobüsten indiğinde cebinde telefonunu, elin... Devamını Gör

Yağmur, şehrin kaldırımlarına ince ince düşüyordu. İnsanlar şemsiyelerinin altında hızla yürürken, bir sahafın önündeki masada eski bir defter ıslanıyordu.
Deniz, defteri görüp yerden aldı. Kapakta solmuş harflerle tek bir cümle yazıyordu:
“Beni bulan, kendi hikâyesini yazsın.”
O anda garip bir his kapladı içini. Defteri açtığında ilk sayfada ya... Devamını Gör

Toplumumuzda en çok gözden kaçan hususlardan biri, kişilerin sahip oldukları nimetlerin farkında olmamasıdır. Oysa her şahıs, hayatın küçük ya da büyük armağanlarını takdir etmeyi bilmelidir. Ne yazık ki, bazı insanlar aynı davranışlarını mütemadiyen tekrar ederek, hem kendilerini hem de çevresindekileri yıpratmaktadır.

Eleştirim şudur ki; bir ş... Devamını Gör

Yavuz, defteri eline aldığında parmakları sayfalardaki yıpranmış kenarları usulca yokladı. Her satırın, Ahmet’in nefesinden, gözlerinden ve o günlerin gölgelerinden bir iz taşıdığını biliyordu. Masanın üzerindeki küçük lambayı açtı, odanın loşluğunda kaleminin ince ucu sayfaların üzerinde gezmeye başladı.
“Baban kelimeleri sıradan biri gibi yazmam... Devamını Gör

Gece yarısı şehrin üstüne çöken sessizlik, Eylül’ün zihninde yankılanan fırtınayı bastıramıyordu. Deniz çoktan uykuya dalmış, nefes alışları düzenli bir ritme girmişti. Ama Eylül, yatakta sırt üstü yatarken tavana kilitlenmiş gözlerle bekliyordu.
Bir şey eksikti. İbrahim’in yakalanması, yıllardır taşıdığı yükün hafiflemesine yetmemişti. İçinde hâl... Devamını Gör

Bazen fark ediyorum; çoğumuz yeni bir şeye başlamaktansa, bildiğimiz, tanıdığımız yerlere dönüyoruz. Boş vakitlerinde daha önce izlediği diziyi tekrar açanlar… Bitmiş bir filmi, defalarca izlemesine rağmen hâlâ keyif alanlar… Yıllar önce oynadığı oyunu yeniden yükleyenler… Hatta aynı kitabı te... Devamını Gör

Gecenin karanlığı, kasabanın üzerine ağır bir örtü gibi serilmişti. Sessizlik derindi ama huzurlu değildi; bir fısıltı gibi kulağa çarpan geçmişin izleri hâlâ yankılanıyordu Eylül’ün içinde. Evlenmişti, yeni bir hayata başlamıştı ama içinde taşıdığı boşluk, hiçbir yüzüğün tamamlayamayacağı kadar büyüktü.
O gece Deniz uyurken, Eylül verandaya çıktı... Devamını Gör

Bu topraklarda, aynı güneşe bakıp farklı hayaller kuran iki insan var: Biri tarlasında alın teriyle ekmeğini kazanan Mehmet Abi, diğeri şehrin gürültüsünden uzak, yeşilliklerin içinde kendini bulan Erdem Bey. Onları ayıran mesafeler değil, birbirlerinin dünyasına girmekten duydukları korku. Oysa her ikisinin de yüreğinde aynı özlem var: Barış i... Devamını Gör

Gecenin ilerleyen saatlerinde, Eylül yalnız kalmak için göl kıyısına indi. Sessizliğin içindeki dalga sesleri onu çocukluğuna götürüyordu. Yüzünü suya çevirdi, babasının son yürüyüşünü, son bakışını düşündü. Elindeki eski haritaya baktı; bu harita, babasının sakladığı bir not defterinde bulunmuştu. Haritada kasabanın altında yıllar önce yapılmış gi... Devamını Gör