1) GÜZELLİĞİN

"Güzelliğin on para etmez
Bu bendeki aşk olmasa
Eğlenecek yer bulaman
Gönlümdeki köşk olmasa..."



2) ANLATAMAM DERDİMİ DERTSİZ İNSANA

"Anlatamam derdimi dertsiz insana
Derd çekmeyen dert kıymetin bilemez
Derdim bana derman imiş bilmedim
Hiçbir ... Devamını Gör

• Benim hiç tahammül edemediğim kimseler, saat kullanmayan kimselerdir; çünkü bu tip insanlar zamanın farkında olmazlar. Her işimizde, zamana verdiğimiz değer ve duyduğumuz saygıdır başarıyı ya da başarısızlığı belirleyen.



• İnsanlar tek kitabın bile bir insanın hayatını değiştirmeye... Devamını Gör

Kelebekler uçuyor baktığın yerde
Bin nefes uzuyor ömrüm
Kervan bu, bilmediği yollara düşer mi?
Bin hasret uzuyor ömrüm
Sızlıyor sesim hatırlatırken o günü
Uymuyor bedenime hiçbir kan
Çaresizliğe inan!
Bir vaha bu ten, çölde cennet olmayı bekleyen
Nasip olur muydu bir damlan..
... Devamını Gör

Bölüm: Kanla Yazılan Uyarı

Gölün altındaki mahzenden çıkarken Eylül ve Deniz’in üstüne bir ağırlık çökmüştü. O kemiklerin görüntüsü, geceleri rüyalarında bile onları rahatsız edecekti.
Kasabaya vardıklarında meydanın ortasında kanla yazılmış bir mesaj buldular:
“Bu sadece başlangıç, Eylül.”
Eylül’ün elleri titredi. “Yusuf… hâlâ içeride olamaz... Devamını Gör

Kasaba meydanında tuhaf bir sessizlik vardı. Eylül’ün yürüyüşü, taş döşeli yollarda yankılanıyordu. Babasının defteri çantasında, Leyla’nın kolyesi boynundaydı. Kendi kendine mırıldandı:
“Bu sırlarla artık geri dönüş yok. Babamı susturdular ama beni asla susturamayacaklar.”
Tam o sırada, kasabanın en büyük çanı çalmaya başladı. Çan sesi, gökyüz... Devamını Gör

Bir zamanlar sadece içimde bir tutku, bir hayaldi yazmak… Şimdi geriye dönüp baktığımda dört kitaba hayat verdiğimi görmek hem gurur hem de şükür sebebi.
Yoruldum mu? Evet.
Vazgeçtim mi? Asla.
Çünkü kelimeler sustuğunda ben susuyordum. Yazmak, benim yolumdu.

Bu kitaplar  sadece cümleler... Devamını Gör

Bir zamanlar sadece içimde bir tutku, bir hayaldi yazmak… Şimdi geriye dönüp baktığımda dört kitaba hayat verdiğimi görmek hem gurur hem de şükür sebebi.
Yoruldum mu? Evet.
Vazgeçtim mi? Asla.
Çünkü kelimeler sustuğunda ben susuyordum. Yazmak, benim yolumdu.

Bu kitaplar  sadece cümleler... Devamını Gör

Bir zamanlar sadece içimde bir tutku, bir hayaldi yazmak… Şimdi geriye dönüp baktığımda dört kitaba hayat verdiğimi görmek hem gurur hem de şükür sebebi.
Yoruldum mu? Evet.
Vazgeçtim mi? Asla.
Çünkü kelimeler sustuğunda ben susuyordum. Yazmak, benim yolumdu.

Bu kitaplar  sadece cümleler... Devamını Gör

Rüzgâr, gölün yüzeyini keskin bir bıçak gibi yarıyordu. Gölün kuzeyi, kasabanın en ürkütücü bölgesiydi. Orası yıllardır kimsenin gitmeye cesaret edemediği, eski efsanelerle anılan bir yerdi. Eylül, babasının defterinde altı çizili olan o cümleyi tekrar okudu:
“Kuzeyde, dev çınarın altına bak.”
Sırtında çantası, elinde feneri ve defteriyle yola ... Devamını Gör

Sabah güneşi kasabayı gri bir sis gibi kaplamıştı. Her şey olduğundan daha sessizdi. Sanki herkes bir şeyleri biliyor ama kimse konuşmaya cesaret edemiyordu. Eylül, ormanın derinliklerinden fabrikanın yıkık görüntüsüne bakarken içindeki öfke kabardı. Babasının ölümü bir kazayla açıklanamazdı. O adamlar, bu kasabanın gölgesinde büyüyen kirli bir geç... Devamını Gör

Kaç satır zamanı boylamış
Kaç şiir gizlenmiş yüreğimde
Hangi kelimedir seni durduran gönlüm
Yine mi meçhule adandın.
Kaç yerimden gömülmüşüm bilinmez
Paramparça oluşumun bir ehemmiyeti de yok zaten
Günü geçmiş cümlelerimin
Nice yıllarını kutlar oldum.
Bu buhran nedendir
Nedir tesellisi
Kimdedir telafisi
Arşınlanmış yolun yarımlığı
Han... Devamını Gör

Eylül, fabrikanın paslı kapısından içeri adım attığında ağır bir çürüme kokusu burnunu yaktı. Zemin kırık camlarla ve paslanmış metal parçalarıyla kaplıydı. Duvarlarda siyaha dönmüş nem lekeleri, yılların terk edilmişliğini anlatıyordu. Ama en korkutucu olan, bu kadar eski ve ıssız bir yerde sanki biri nefes alıyormuş gibi bir uğultunun yankılanmas... Devamını Gör

Eylül, dalış tüpünü takıp gölün karanlık sularına daldığında, ilk anda vücudu buz gibi suyun keskinliğiyle ürperdi. Fenerin ışığı bulanık suyu zorla yarıyor, her şey sisli bir rüya gibi görünüyordu. Sanki göl, ona adım adım yaklaşan görünmez ellerle sarılıyor, “Geri dön,” diye fısıldıyordu.
Derinlere indikçe etraf sessizleşti. Suyun uğultusu dışın... Devamını Gör

Eylül sabah uyandığında gece gördüğü siyah camlı arabayı hatırladı. Kimdi bunlar? Babasının ölümünü örtbas edenler mi, yoksa Leyla’nın cinayetinin peşindeki kişiler mi? Cevabı bulmak için tek yol, babasının işaret ettiği tüneldi.
Çantasına fener, defter ve babasından kalan eski çakı bıçağını koydu. Yağmur tekrar başlamıştı. Gölün kuzey yakasına, h... Devamını Gör

Eylül, Şeref Dede’nin uyarısından sonra koşar adımlarla eve döndü. Yağmur, kasabanın sokaklarını çamura çevirmişti. Kalbi göğsünden çıkacak gibiydi; sanki görünmez bir el, nefesini kesiyordu. Kapıyı açarken anahtar deliğinden birinin gözleri ona bakıyormuş gibi hissetti. Kapıyı sertçe itti, içeri girdi. Her şey yerli yerindeydi… ama bir şey farklıy... Devamını Gör

MİSLİNA'NIN VASİYETİ VE MİRASI

Üç Emanet

Emanet.. Nerede Saklı.. Açmanın Şartı

1. Mor Eşarp;

Annemin sandığında en dipte kokusu hala üzerinde İlk çocuğun doğduğunda gözyaşlarını dindirmek ve ona güç vermek için bağla Bilsin ki o eşarp nesiller boyu süren bir umudun yadigarıdır

2. Yarım Şiir;

Babamın yıpranmış defteri sayfa 47 ke... Devamını Gör

- MİSLİNA'NIN VASİYETİ: YAŞAM RİTÜELLERİ VE ŞİFACI MİRASLAR

I. Her Doğum Gününüzde: Bir Ritüel
Bu ritüel, size babasızlığın derin boşluğunu sarıp sarmalayan bir sarılış gibi gelecek. Yalnızlığınızı hafifletecek, her doğum gününüzü bir anma ve yeniden doğuş anına dönüştürecek.

* Bir zeytin çekirdeğini taşla kırın: Tıpkı hayatın bizi zaman... Devamını Gör

(Torunum Elias'a ve Tüm Kırılmış Kalplere Vasiyetim)

NECKAR KIYISINDAKİ SON GÜN BATIMI

"Elias'ım, Heidelberg'de Neckar'ın sularına bakıyorum. Suyun rengi, dedenin gözlerindeki hüzne benziyor. Sana bıraktığım ne altın ne de mülktür. Sana mirasım, bir çekirdeğin kırılma cesaretidir. Kırıldığında bile yeniden filizlenme umududur. Bu, yaşamı... Devamını Gör

Galata Köprüsü'nde
Balık ekmek yerken ağladık.
Vapur düdükleri
Memleket hasretini çalıyor
Körfezin kulaklarında!

Bir bavul dolusu hayal:
- Yanık kahve kokulu ev kirası
- Mislina'nın ilk dişi
- Katlanmamış mektuplar...
Hepsi bir sandıkta çürüyor
Sirkeci'deki emanetçide.

Geceleri Taksim yokuşunda
Kayıp ruhlar gezin... Devamını Gör

"
(Mislina'nın Kaleminden, Şiir Mirası)



I. SERAKİB'İN TOZLU YOLLARINDA
(Babamın Şiirleri)

1. "Seher Vakti Kırılan Dallar"
```
Evimizin avlusunda bir zeytin dalı kırıldı dün,
Bilmem ki hangi rüzgârın hışmına uğradı?
Ninem dedi ki: "Dallar kırılır ama kökler kalır toprakta"
Ben ise baktım kırık yerind... Devamını Gör