Aslı öğretmenim, Öğretmenler Gününüz kutlu olsun! Sizi tanıdığım günden beri dersler sadece bir bilgi aktarımı değil, aynı zamanda kalbimize dokunan, bizi büyüten bir yolculuk oldu. Sizin sabrınız, anlayışınız ve içtenliğiniz sayesinde hem dersleri sevdik hem de kendimize güvenmeyi öğrendik.
Siz sadece bir öğretmen değil, aynı zamanda yol göster... Devamını Gör

Aslı öğretmenim, biliyorum; bu satırlarımı okuyunca belki duygulanacaksınız, belki bana “Bu kadarını beklemezdim” diyerek hafifçe kızacaksınız, belki de gurur duyacaksınız… Bilmiyorum. Ama bir öğrenciden öğretmenine verilebilecek en özel ve anlamlı hediye belki de budur: Kalpten gelen, düşünülmüş, emek verilmiş bir satır, bir kelime, bir kitap…
... Devamını Gör

Aslı öğretmenim, ben kitap okumayı hiç sevmiyordum. Kitaplar bana uzak, sayfalar ise anlaşılmaz gelirdi. Fakat bir gün elimde bir kitap buldum ve okumaya başladım. O ilk sayfaları çevirdiğim an, farklı bir dünyanın kapıları aralandı ve kitaplar birdenbire bana yakın, arkadaş gibi oldu. Her sayfada yeni bir düşünce, yeni bir duygu, yeni bir hayal ... Devamını Gör

Aslı öğretmenim, siz her sınıfa girdiğinizde içimde tarifsiz bir mutluluk oluşuyordu. Sadece ders anlatmakla kalmayıp, bizlere bir yol gösterici, bir rehber, bazen de bir arkadaş gibi yaklaştınız. Sınıfa adım attığınız anda her şey değişiyor; dersleriniz öyle akıcı, öyle etkileyiciydi ki, zamanın nasıl geçtiğini fark edemezdik. Sizi dinlerken sadec... Devamını Gör

Aslı öğretmenim…
Babanızın vefat haberini duyduğumda kalbim öyle bir sıkıştı ki, sanki kendi acımı yeniden yaşamış gibi oldum. Başınız sağ olsun… Allah mekânını cennet eylesin, ruhu nurla dolsun inşallah. Bir insan baba acısını yaşayınca içindeki bir şey hiç iyileşmemek üzere eksiliyor. O yüzden sizin acınızı, hissettiğiniz o boşluğu, o sessiz çığ... Devamını Gör

Hayatın karmaşasında, bazen kelimelerin yetmediği, cümlelerin anlamsızlaştığı anlar olur. İşte o zaman yanında durduğu, sessizce varlığıyla güç verdiği biri varsa, insan kendini şanslı hisseder. Aslı Öğretmenim, benim için böyle bir varlık oldu.
O sadece bir öğretmen değil, hayatımdaki en büyük destek, en güçlü dayanak oldu. Kimi zaman yol göste... Devamını Gör

Bakmayı bilen bir göz,
Geceden gündüz çıkarır,
Karanlığın içinden yol bulur,
Suskun taşlardan söz duyar.

Bir damla yağmur iner,
O göz onunla konuşur;
“Düşmek de bir yolculuk,” der,
“Toprağa varmak, tamamlanmaktır.”

Rüzgâr eser, ağaç titrer,
Gören göz bunu anlar;
Titremek zayıflık değildir,
Köklerini daha sıkı sarılmaktır.

Her çatl... Devamını Gör

Metafizik, insan zihninin en cesur, en sınırsız atılımıdır. O, duvarları aşmak, görünmeyeni görmek, “niçin” sorusunu evrenin kapısına dayamak ihtirasıdır. Fakat garip bir tezattır ki, bu uçsuz bucaksız arayış, çoğu zaman zihnimizin en dar, en sıkı hücrelerinde kilitli kalır. Bu kilidi vuran, sorgulama cesaretimizi paslandıran şey ise çoğu zaman “... Devamını Gör

Julian'ın, "Zenginlik, dünyevi mallarla ölçülen bir servet değildir. Asıl zenginlik, ruhun ihtişamını inşa etme cesaretine sahip olmaktır" sözü, yola çıkış noktamız olsun. Bu, tıpkı Santiago'nun hazine peşinde çıktığı yolculukta asıl hazinenin kendisindeki dönüşüm olduğunu keşfetmesi gibidir.

Siz de bir gün, belki de en meşgul olduğu... Devamını Gör

Ferruh Ağa oğlu gibi sevdiği Ertuğrul ve arkadaşlarının dün akşam yaptığı olayı duyunca pek keyiflendi ve hemen önünde bulunan kahvesinden bir yudum aldı sonra ahşap evin yeşilliklere açılan penceresinden uzaklara daldı..Ferruh Ağa Halime hatunla tanıştığında yirmi yaşındaydı ve askerliği Balkan dağlarında devam ediyordu ve kısa bir süre sonra D... Devamını Gör

Kulenin duvarları paramparça olurken dört gölge suret, kızların karşısında belirdi. Her biri tıpkı onların yüzüydü ama gözleri simsiyah, ifadeleri soğuk ve acımasızdı.
Zeynep’in gölgesi öne çıktı. Gözleri öfkeyle yanıyor, dudakları alaycı bir gülümseme taşıyordu.
— Sen cesur olduğunu sanıyorsun, ama aslında öfkenin kölesisin. Her adımın intikam i... Devamını Gör

Tapınaktaki ışık hüzmesinin içinde, dördü birbirine sıkıca tutunmuştu. Harita parçaları, defter ve taş, hepsi birlikte parlıyordu. Şeyma Nur, taş tablete dokunduğunda eski yazıtlar yavaşça okunaklı hâle geldi:
“Dört kalp birleşirse, hazinenin gerçek gücü açığa çıkar.”
Sefa Nur, derin bir nefes aldı:
— Yani… biz dört kişiyiz. Birleşmezsek kimse a... Devamını Gör

Dört kız, küçüklükten beri ayrılmaz bir dostluğun halkalarıydı: Şeyma Nur , Beyza Nur , Sefa Nur ve Emine. Hepsi farklı karakterlere sahipti ama bu farklılıklar onları birbirine daha da sıkı bağlamıştı. Sefa Nur, grubun lideri gibiydi; gözü pek, biraz da asi ruhluydu. Şeyma Nur daha sakin, düşünceli, kitaplara sığınan bir yapısı vardı. Beyza Nur ... Devamını Gör

İnsanlar gider, terk edişleri kalır daima,
Bir gölge gibi sürüklenir arkamızdan.
Kapılar kapanır, ayak sesleri susar,
Ama kalpte açılan boşluk hiç susmaz.

Bir bakışın, bir gülüşün izi,
Terk edişten sonra bile yaşamaya devam eder.
Gözlerin kapanır belki, ama hatıralar,
Zihnin içinde yankılanan bir şarkı gibi sürer.

İnsanlar gider, sözler... Devamını Gör

Aslında unutmak kolaydı,
Zamanın durduğu bir nehirde,
Gözlerimde biriken yıldız tozları olmasa,
Kalbim her hatırayı bir dağın zirvesine taşımasa,
Rüzgar senin adını gök kubbeye fısıldamasaydı…

Aslında unutmak kolaydı,
Geceyle gündüz birbirine karışmasa,
Ay, seni ararken boş bir göğe bakmasa,
Ve yıldızlar, senin gülüşünle parlamasa…

Ama... Devamını Gör

Seninle seyahat ederken…
Zaman yavaşladı, dünya durdu bir an.
Yol boyunca ellerimiz birbirine kenetlendi,
Ve her adımda kalbim biraz daha sana yakınlaştı.

O an…
Güneş batarken ufukta,
Gökyüzü altın ve pembe tonlarına bürünürken,
Seninle gülüşümüz, rüzgarla dans etti,
Ve ben o anın içinde kayboldum,
Sadece sen ve ben…

Arabamız bir yol ... Devamını Gör

Gözlerinde kaybolmak…
Zaman bir an durur, nefesler tutulur.
Dünya geride kalır,
Sadece sen ve ben,
Ve kalbimin ritmi, senin bakışınla eşleşir.

Bir bakışın yeter,
Bin kelime anlamsız kalır.
Her fısıltın ruhuma işler,
Ve ben istemsizce sana çekilirim,
O derinlikte kaybolmak isterim.

Gözlerinde kaybolmak,
Bir denize düşmek gibi derin ve... Devamını Gör

Bazen fark ediyorum; çoğumuz yeni bir şeye başlamaktansa, bildiğimiz, tanıdığımız yerlere dönüyoruz. Boş vakitlerinde daha önce izlediği diziyi tekrar açanlar… Bitmiş bir filmi, defalarca izlemesine rağmen hâlâ keyif alanlar… Yıllar önce oynadığı oyunu yeniden yükleyenler… Hatta aynı kitabı te... Devamını Gör

Gecenin karanlığı, kasabanın üzerine ağır bir örtü gibi serilmişti. Sessizlik derindi ama huzurlu değildi; bir fısıltı gibi kulağa çarpan geçmişin izleri hâlâ yankılanıyordu Eylül’ün içinde. Evlenmişti, yeni bir hayata başlamıştı ama içinde taşıdığı boşluk, hiçbir yüzüğün tamamlayamayacağı kadar büyüktü.
O gece Deniz uyurken, Eylül verandaya çıktı... Devamını Gör

Eylül pencerenin önünde, sabahın gri ışığında göle bakıyordu. Yıllardır peşinden sürüklediği karanlık, artık geride kalmıştı. İbrahim adalete teslim edilmişti. Babasının adı temize çıkarılmış, kasaba nihayet gerçeği öğrenmişti. Ve o, Deniz’le evlenmişti… Mutluluğu hak ettiğine kendini ilk kez bu kadar yakın hissediyordu.
Ama yine de kalbinin bir k... Devamını Gör