Her sabah aynı ritüelle başlıyor gün:
Alarm çalıyor, parmaklarımız uyku sersemi hâlde “ertele” tuşuna gidiyor.
O birkaç dakikalık boşlukta huzur var aslında — dünya henüz üzerimize çullanmadı.
Ama o tuşu bıraktığımız anda, koşu başlıyor: işe, okula, yetişmemiz gereken bir yere…
Kahvemiz soğ... Devamını Gör

Ağlamak;
Sessizliğin dili,
Kalbin gözyaşıdır.

Kimi zaman bir isyan,
Kimi zaman şükür,
Bazen de özlemin en çıplak hâlidir.

Ağlamak;
Gözlerden düşen su değil,
Ruhun yükünü hafifletme çabasıdır.

Ve insan,
En çok ağladığında
En gerçek hâline yaklaşır.... Devamını Gör

Sımsıkı sarıl sevdiklerine,
Her dokunuşta kalbini bırak onlara.
Çünkü saat yok ölümün bileğinde,
Ne bir çan çalar, ne bir fısıltı gelir haber.

Bir gülüşü erteleme,
Bir öpücüğü yarına bırakma.
Yarın belki gelmez, belki sessizce alır her şeyi;
Sevdiklerin varken doyasıya yaşa, yoksa bir gün
Sadece hatıralar kalır avuçlarında, soğuk ve sessi... Devamını Gör

Biraz kırgınım, biraz yorgunum,
Gözlerimde suskunluğun izleri var.
Sar beni, söz ağlamayacağım,
Sessizlikte bile kalbim sana sarar.

Rüzgar gibi geçip giden günlerin ardından
Bir damla huzur istiyor ruhum.
Yorulmuş ellerim, kırılmış düşlerim,
Senin sıcaklığında eriyor yorgunluğum.

Beni anlamak zor değil,
Sadece dur, dinle ve sar…
Dünya... Devamını Gör

Her şeyin çok ince çizgisindeyim,
Dünya ayaklarımın altında titrerken,
Zaman ince bir ip gibi gergin,
Ve ben, her an düşebileceğim bir yükseklikte sallanıyorum.

Hayatımda ilk defa,
Kendime ben bile bulaşmıyorum.
Eskiden dokunurdum hatalarıma, sevincime, acıma;
Şimdi ise bir sis gibi süzülüyor ellerim,
Ne tutabiliyorum, ne bırakabiliyorum.... Devamını Gör

Güzel olan her şeye biraz eksiğim,
Ve bu eksiklik, ruhumda yankılanan bir boşluk gibi.
Gözlerimde parlayan ışık, yarım,
Sözlerimde eksik kalan anlam, yarım…
Her tebessümün ardında bir gölge var,
Ve ben, o gölgenin içinde kendi yalnızlığımı buluyorum.

Sevinç gelir, ama hep geçici,
Mutluluk dokunur, ama tam değil,
Çünkü her güzelin ardında ... Devamını Gör

Dört kız, küçüklükten beri ayrılmaz bir dostluğun halkalarıydı: Şeyma Nur , Beyza Nur , Sefa Nur ve Emine. Hepsi farklı karakterlere sahipti ama bu farklılıklar onları birbirine daha da sıkı bağlamıştı. Sefa Nur, grubun lideri gibiydi; gözü pek, biraz da asi ruhluydu. Şeyma Nur daha sakin, düşünceli, kitaplara sığınan bir yapısı vardı. Beyza Nur ... Devamını Gör

Yüreğimin acısını duysaydın,
Belki de gelirdin sessiz bir fısıltıyla,
Rüzgârın uğultusunda kaybolan sözcükler gibi,
Sana ulaşmaya çalışan bir hayalle…

Gözlerimden süzülen her damla,
Bir şiir olurdu senin için,
Ama sen uzaklarda,
Gölgen bile uğramadan geçip giden…

Her gece yıldızlara soruyorum seni,
“Gelir mi?” diye,
Ay bile sustu, gec... Devamını Gör

Ferruh Ağa'nın büyük büyük dedesi XVIII. yüzyılın ortalarına kadar Edremit voyvodalığı yapan büyük hayırsever Mehmet Ağaydı. Ağa Camii ve hemen yanında bulunan hamam da onun adına yaptırılmıştı. Çok çalışkan olmasının yanında kimi zaman islerini yoluna koyabilmek için kaba güce başvurduğu da olurdu. Sert bir mizacı altında aslında müşfik bir insa... Devamını Gör

Gökyüzü ağlar, yeryüzü susar,
Her yağmur damlası bir sır taşır.
Düşen yaprak, faniliğin nişanı,
Her solan çiçek, "ölüm hakikat" der.

Mevsim yas…
Renkler kaybolur, dallar çıplak kalır,
Kuşlar göç eder, gök boşalır.
Oysa bilir gönül, her gidiş bir dönüş,
Her karanlık, doğan güneşin müjdesidir.

Hakikatin aynasıdır mevsimler;
Ba... Devamını Gör

İffet artık modası geçmiş bir erdemdir diyorsun,
Senin ağzında eriyen bu söz,
Bir çürük dişin kokusu gibidir.
Erdemi küçümseyen toplumun
Mezarı çoktan kazılmıştır.

Bugün vitrinlerde beden satılır,
Onur ise mezata çıkarılmıştır.
Kendi bedenini özgürlük sananlar,
Aslında pazarlık masasında köleleşmiştir.
İffetsiz bir toplum,
Diri diri çür... Devamını Gör

Bir telaşım var, içimde deli dolu,
Koşsam yetişemem, dursam boğulurum.
Kalbim darbuka misali çalıyor,
Her adımda dünyayı sarsar sanıyorum.

Bir telaşım var, gözlerimde şimşek,
Rüzgâr saçlarımda, ruhum çırılçıplak.
Kaldırımlara basıp yıldızları arıyorum,
Geceyi gündüz, gündüzü masal yapıyorum.

Bir telaşım var, kahkaham göğe fırlıyor,
Der... Devamını Gör

Hayat çok kısa,
Ne kadar zaman kaldı elimizde, bilmiyoruz.
Göz açıp kapayıncaya dek geçiyor yıllar,
Ve biz hâlâ örüyoruz o soğuk duvarları.

Neden bu kadar korkuyoruz birbirimizden?
Kendi kalbimizi bile hapsettik,
Sözlerimizi taş duvarların ardına gizledik,
Sevgiye açılan kapıları kilitledik.

Bir zamanlar açık olan ellerimiz,
Şimdi titr... Devamını Gör

Kaç gece unutulmaya çalışıldın,
Kaç sabah tekrar hatırlandın, haberin yok…
Sessizlik içinde kaybolan sözlerin,
Ruhumun karanlık odalarında yankı buluyor.

Gözlerim kapalı, düşlerim yorgun,
Her anı bir gölge gibi geçip gidiyor.
Kalbim, kırık dökük duvarlar arasında,
Sana dair izleri arıyor hâlâ, usanmadan.

Rüzgârın sesi bile seni fısıldıy... Devamını Gör

Hatalarım var benim. Mükemmel değilim. Kimse için kusursuz bir resim çizmeye mecalimde yok esasen. Yüzümü gizlemeye gerekte. Sevmediğim insanları seviyormuş gibi yapmak da, mutlu olmadığım zaman zorla sırıtmak da bana göre değil. Bir insana gül goncası gibi hemen açılmak istemem. Yoksa duygularım çırılçıplak kalmış gibi olur. Güvenmem de öyle kolay... Devamını Gör

Sevmek…
Bir ateşin içine çıplak adımlarla yürümek gibi,
Kendi derinliğini kaybettiğin an,
Başkasının gözlerinde var olmaya çalışmak.

Kalbinin her atışı, onun nefesine bağlı,
Ama kendi özün bir köşede sessizce kanıyor.
Sevmek, bazen bir hırs, bazen bir esaret,
Kendi ellerinle ördüğün bir kafeste yaşamak.

Geceler uzar, yıldızlar bile sess... Devamını Gör

Hayat, ince bir ip üstünde yürüyen gölge,
Bugün var, yarın yok.
Sevdiğin yüzlere bakarken düşün,
Bir gün o gözler kapanacak,
Ve senin elinden hiçbir şey gelmeyecek.

Ölümün saati yok;
Ne takvime bakar, ne saate.
Ne gençlik tanır, ne ihtiyarlık,
Ne zenginlik sorar, ne yoksulluk.
Kapıyı çalmadan gelir,
Ve yanında dönüşsüzlük taşır.

Bugü... Devamını Gör

Mert’in hayatı yıllardır aynı ritimde akıyordu. İşe gidip geliyor, eve dönüyor, akşamları sessizlikte kendini dinliyordu. Ama artık kalbinin içinde yeni bir merak vardı: “Acaba Zeynep gerçekten var mı? Eğer varsa, bir gün onunla karşılaşabilir miyim?” Bu düşünce ilk zamanlar onu korkutuyordu. Çünkü yüzünü hiç görmeden sevmişti. Ama zaman geçtikçe k... Devamını Gör

Mert sabah işe giderken kalabalığın arasına karıştı. İnsanlar telaşla yürüyordu, kahkahalar, konuşmalar, araba sesleri birbirine karışıyordu. Ama o bir anda kalabalığın içinde çok tanıdık bir fısıltı duydu. “Mert…” Ses o kadar gerçekti ki irkildi, arkasına döndü. Ama kimse yoktu. Sadece tanımadığı yüzler, aceleyle yürüyen yabancılar… Yine de kalbi ... Devamını Gör

Mert bir gün defteri yanında taşıyordu. Çantasının içinde, kalbinin hemen yanı başında, bir emanet gibi saklıyordu. Gün boyu aklında sadece Zeynep’in yeni yazılarını okumak vardı. Ama iş yerinden eve dönerken kalabalık bir otobüste sıkışıklık arasında çantasının fermuarı hafifçe açıldı. Mert fark etmedi. Otobüsten indiğinde cebinde telefonunu, elin... Devamını Gör