3.1 – Sabahın Kaburgası

Sabah, bir çan sesiyle başlar.
06.00’yı gösterdiğinde, fanusun paslı merkez borusundan derin, tok bir metal sesi yayılır:
Tung.
Ne acele ettirir, ne uyandırır. Sadece hatırlatır.
Yeni bir gün. Yeni bir döngü. Aynı dar tünellerde, aynı paslı duvarlarla.

Işıklar birkaç dakika sonra yanar.
Tavan boyunca dizilmiş spir... Devamını Gör

Zaman burada hâlâ yoktu.
Ama ışık vardı. Ve ışık değişiyordu.

Başta yalnızca bir titreşim gibiydi—masanın üzerindeki yapay kaynaktan sızan belirsiz bir soluk. Ama sonra fark ettim: her sabah aynı saatte uyanır gibi parlıyordu. Gri duvarlara düşen gölgeler bile tekrar eder gibiydi. Akşamları ise o ışık, bir nefes gibi içeri çekiliyordu. Sönmüyor... Devamını Gör

Ne zor şey Nazlı olmak
Şu kocaman dünyada bir yere sığamamak
Doğduğun evin küçük bir parçası bile olamamak
Ve her şeye rağmen kalbini çocuk tutmak
Gözyaşları aniden akar
Kahkahası bir aleve bakar
Deliliği yapıştırırlar yakasına
Kulak dahi asmazlar konuşmalarına.
Suçu nedir Nazlının
Eli değdi mi Tanrının
Ne zaman biter çaresizliği
Ta... Devamını Gör

Küçük çocuk hayvanları çok severdi. Güneşli bir günde annesi ile yürürlerken yolda yavru bir kedi gördüler. Kedinin gözleri boncuk gibi yusyuvarlaktı. Tüyleri ise gri renginde yumuşacıktı. Annesini kaybetmişti. Çünkü miyavlarak sürekli ağlıyordu. O kadar çok ağlamıştı ki sesi kısılmıştı.

Küçük çocuk annesine bakıp;

Anneciğim bu küçük yavru k... Devamını Gör

"Kuvayı Milliye yalnız ben değilim. Kuvayı Milliye bütün milletindir. O ölmeyecektir." 
Şehit Hamdi Bey
Edremit Kaymakamı

Akşamın ilk saatlerinden itibaren Meyhaneler Sokağında yoğun bir kalabalık vardı.Sokak, gecenin koynunda yankılanan kahkahalar ve saz sesleriyle inliyordu. Sokağa ... Devamını Gör

Beyhude çabamla yakmış olduğum ateşi
Nicedir söndüren olmadı
Her kim iliştiyse bendime
Bedenimden ruhuma zayiat oldu
Her kim sevdiyse seviyi
Gözlerimin körlüğüne bulaştı
Karanlık bir kaderin Aydınlığındaydı Süveydam
Mahşeri cümbüşken hayatım
Kader iplikleri tevafukun hapsine tutunmuş
Dayanmış boynuma nasırlı ellerim
Kim sessiz bir çığlığı... Devamını Gör

Siyah önlük giyen çocuklardik biz
Biraz masum biraz haylaz...
Sacimizda beyaz kurdele
Birazda kahkül.
Mutluyduk doyasiya.
Güneşli gunlerde bahcelerde
Papatya ve menekse
Taçlar yapilirdi saçımıza
Ve mutluluk bedavaydi.
Topragin kokusu,yagmurun sesi
Ve ömrümüzün en guzel seneleri.... Devamını Gör

Zamanın elleri soğuk,
dokunduğu her şeyi eskiten,
her anıyı soluklaştıran bir rüzgâr gibi.
Bir gün, en sevdiğin ses bile
uzak bir yankıya dönüşecek.

Ne kadar kaçsan da,
peşinde sürükler geçmişi,
bazı anılar
hiçbir fotoğrafa sığmaz.
Bazı eksiklikler
hiçbir kelimeyle tamamlanmaz.

Bir zamanlar gülüşlerin vardı,
çocukken sakladığın o ma... Devamını Gör

Bazı akşamlar,
sessizlikten bir ses yükselir içimde.
Bir çocuk kahkahası,
yıllar öncesinden kalma bir dokunuş,
bir ses,
çoktan silindi sandığım bir hatıra gibi
süzülür zihnime.

Geçmiş gitmiyor,
sadece biraz daha derine saklanıyor.
Unuttum sandığın anılar,
bir şarkının arasında,
bir kokunun içinde,
bir sokak lambasının solgun ışığında
... Devamını Gör

Bir gün,
aynaya baktığında,
gözlerindeki çizgileri fark edersin.
Zaman,
sessizce dokunmuştur tenine,
hiç fark etmeden,
usul usul işlemiştir ruhuna.

Ve sorarsın kendine,
ne zaman büyüdüm ben?
Ne zaman geçip gitti çocukluğum,
hangi rüzgâr aldı hayallerimi?

Zaman susar,
çünkü onun cevabı yoktur.
O, sadece yürür,
arkasına bile bakmada... Devamını Gör

Bir zamanlar inandığın her şey,
şimdi birer gölgeye dönüştü mü?
İçindeki çocuk sustu mu,
yoksa büyüdükçe kayboldun mu?

Zaman akar,
biz fark etmeden,
bir anıdan diğerine sürükler bizi.
Bir gün uyandığında,
bazı hayallerinin çoktan solduğunu fark edersin.
Ve bazı yolların,
daha yürümeye başlamadan tükendiğini.

İnsan değişir,
ama bazı ... Devamını Gör

Bazı sokaklardan geçerken,
tanıdık bir koku gelir burnuna.
Hatırlarsın…
Belki bir çocukluk günü,
belki yarım kalmış bir gülüş,
belki de ismini bile unuttuğun bir yüz.

Zaman akar,
ama bazı anılar,
hep aynı köşede bekler.
Dönüp bakarsın,
değişmiştir her şey,
ama içindeki o eksiklik,
yine de yerinde durur.

Bazı sesler fısıldar rüzgârl... Devamını Gör

Bazı şeyler sessizce kaybolur,
ardında hiçbir iz bırakmadan.
Bir dostun sesi,
bir sevdanın kokusu,
ya da çocukken inandığın mucizeler...

Bir sabah uyanırsın,
ve fark edersin ki
içindeki bazı duygular
çoktan unutulmuş.
Kimse bilmez,
kimse fark etmez,
ama sen,
bir şeylerin eksildiğini hissedersin.

İşte o zaman,
insan en çok kendini ... Devamını Gör

Bazı geceler,
eski bir fotoğraf gibi düşüyor aklıma.
Solgun,
ama hala canlı.

Bir ses duyuyorum uzaktan,
bir koku geliyor burnuma.
Çocukluğumun geçtiği sokak mı bu?
Yoksa sadece hatıralarımın sesi mi?

Bazı şeyler geri gelmez,
bazı insanlar da…
Ne kadar çağırsan da isimlerini,
sessizlikten başka bir cevap alamazsın.

Ve anladım ki,
... Devamını Gör

Bir pencere kenarında oturuyorum,
karşımdaki sokak tanıdık,
ama yıllar onu da değiştirmiş.
Eskiden ayak izlerim vardı burada,
şimdi sadece rüzgâr dolaşıyor.

Ne zaman büyüdüm?
Ne zaman çocukluğumu kaybettim?
Bir anıyı hatırlamaya çalışıyorum,
ama yüzler bulanık,
sesler artık uzak.

Geçmiş, bazen bir gölge gibi peşimde.
Ne kadar hızlı y... Devamını Gör

Zaman,
bir rüzgâr gibi geçip gider.
Ne tutabilirsin onu,
ne de ona yetişebilirsin.
Elimden kayıp giden her an,
bir daha geri dönmez.

Bir sabah uyandığımda,
aynadaki yüzüm bana yabancı gelir.
Zaman, izlerini bırakmış,
gözlerimin kenarına,
ellerimin çizgilerine…
Ama içimde hâlâ
aynı çocuk var.

Bir adım atıyorum,
ardımda bir iz bırak... Devamını Gör

Zaman,
avuçlarımın arasından kayan
ince bir kum tanesi gibi.
Ne kadar sıkı tutsam da,
her saniye biraz daha eksiliyorum.

Bir sabah uyanıyorum,
çocukluğumdan bir iz kalmamış.
Bir akşam dalıyorum,
gençliğim rüzgâr gibi geçmiş.
Ne zaman büyüdüm?
Ne zaman unuttum gülüşlerimi?

Dün sandığım şey,
meğer yıllar önceymiş.
Yarın dediğim şey,
... Devamını Gör

Bir zamanlar gökyüzüne bakarken,
bulutların ardında bir dünya hayal ederdim.
Orada her şey olması gerektiği gibiydi,
kimse incinmez,
kimse yarım kalmazdı.

Ama büyüdükçe anladım,
bazı düşler gerçeğe sığmaz.
Ne kadar sarılsan da,
bazı insanlar gitmek için vardır.
Ne kadar inanırsan inan,
bazı yollar çıkmaz sokaktır.

İçimde hâlâ bir çoc... Devamını Gör

Tencerenin(beynin) içine bolca korku serpmişler
Yasaklar ve kurallar da tat versin diye baharat misali atılmış içine
Şüphe ve sorgulama kaynama noktasına ulaşmadan buharlaşmış.
Farkında mısın bu çoğumuzun çocukluk yemeği!
Dayak misali soframıza, kalbimize sunulan.
Dökme zamanı gelmedi mi!

Ali ERTAŞ(Ellerin Ne Renkti Tanrım) kitabının yaza... Devamını Gör

Zaman değişti, biz değiştik, her şey değişti.
Eskiye olan özlemler ise aynı oranda arttı. Keşke geriye dönsek falan filan. Yakınmalar tavan. 90’ların en best zamanlar olduğunu 2025 yılında anlamak Y kuşağı için hiç de zor değil. Tam o, arada kalmışlık hissini en çok onlar bilir. Gelişmişlikle gelenekselciliğin tüm normları üzerlerinde denendi çü... Devamını Gör