Hayatı kahkahalarıma sığdırmışlığım çoktur. Ruhum büyüyememiş bir çocuktur benim. Ama fazla kırılgan bir kalbim ve unutamayan bir hafızam var. Sildim dediğim kimseyi silemedim. Canım çok yandı. Yaşama devam etmek istemediğim çok zaman oldu. Her seferinde yeni bir ben inşa ederek tutunmaya çalıştım hayata. Fazlasıyla yorgunum. Duygularını alenen yaş... Devamını Gör

Kasaba halkı Aslanbeylerin tutuklanmasından sonra derin bir nefes aldı. Ancak Eylül için bu sadece bir zaferin başlangıcıydı. Babasının defterinde hâlâ açılmamış sayfalar vardı. Defterin ortasında eski bir belge buldu.
Belgede şu yazıyordu:
“Kasabanın kaybolan 12 kişisi…”
Eylül bu isimlere bakınca dondu kaldı. Hepsi son 30 yılda bir şekilde göl ... Devamını Gör

- MİSLİNA'NIN VASİYETİ: YAŞAM RİTÜELLERİ VE ŞİFACI MİRASLAR

I. Her Doğum Gününüzde: Bir Ritüel
Bu ritüel, size babasızlığın derin boşluğunu sarıp sarmalayan bir sarılış gibi gelecek. Yalnızlığınızı hafifletecek, her doğum gününüzü bir anma ve yeniden doğuş anına dönüştürecek.

* Bir zeytin çekirdeğini taşla kırın: Tıpkı hayatın bizi zaman... Devamını Gör

4. KİMLİĞİNİZİ "KÖPRÜ" YAPIN

"Ben dört nehrin çocuğuyum: Fırat, Tuna, Boğaz, Neckar...
Babam hiçbirini inkâr etmedi.
'Hepsi senin hikâyen' dedi.
Çocuğunuzun karma kültürlü kimliğini bir zenginlik olarak kutlayın.
Ona şunu fısıldayın:
'Sen, köklerini taşıdığın topraklardan daha büyüksün!'"

5. "YO... Devamını Gör

1. ÇOCUĞUNUZA "DÖNÜŞTÜRÜCÜ GÜCÜ" ÖĞRETİN

"Bana bir zeytin çekirdeği verdi babam:
'Sert kabuğu kırılırsa, acı şifa olur' dedi.
Çocuklarınıza acıyı toprağa ekmeyi öğretin.
Düştüklerinde, yaralarını bir çekirdeğe sarıp
'Bak, bunu nasıl ağaca dönüştüreceğiz?' deyin."



2. DUYGULARI SAKLAMAYIN, ONLARI "... Devamını Gör

FIRAT:“Çocukluğum sular altında kaldı.”
TUNA:“Umudum dondu peron 3’te.”
BOĞAZ:“Yüreğim vapur düdüklerine takıldı.”
NECKAR:“İyileşmek, her sabah yeniden doğmakmış...”

BEN MİSLİNA – GÖLGELERİN MİRASÇISI

Şimdi ben büyükanneyim,
Torun soruyor: “Oma, wer war Opa?”
(Büyükanne, dedem kimdi?)
Götürdüm onu zeytin ağacına –
Üç hikâye... Devamını Gör

TOHUMLAR

Babamın avucunda bir zeytin çekirdeği,
“Kırılmayan acı, yeşermeyi unutur Mislina’m”dedi.
Serakib’te toprağa düştü ilk gözyaşım,
Fırat’ın sularıyla yıkanmış bir çocukluk...
Göç bavullarında saklı:
Anamın Mor eşarbı, babamın yarım şiiri.

NORD GARI, PERON 3

Saat 04:27
Tren gecikti, mutluluğumuz da...
Babamın defte... Devamını Gör

Babamın cebinde sakladığı
O kırık zeytin dalı,
Ninemin fırında pişirdiği
"Kına ekmeği"kokusu...
Şimdi bombaların gölgesinde
Her taş fısıldıyor:
"أَيْنَ الْوَفَاءُ؟" (Vefa nerede?)

Sokağımızın çeşmesinden
Kan akıyor şimdi,
Çocukluğumuzun saklambaç evleri
Mezar oldu.
Ey Serakib!
Sana sormak hakkı... Devamını Gör

2. "Üçüncü Ay"
```
Yastığın kokusu giderek siliniyor Seher'im,
Her sabah biraz daha çalıyor alarmın acımasız sesi.
Mislina dün "Anne nerde?" diye sordu,
Ben "Bulutların arkasında" dedim,
Çocuk inandı.
Peki ya ben?
Ben ki yalanı bile özleyecek kadar açım sana...
```
(Sayfa altı notu: "Mi... Devamını Gör

Salondaki kitaplığın en üst rafında, annemin çocukluk defteri duruyordu. Sayfaların kenarına düşmüş kuru bir zeytin yaprağı, Serakib'deki o unutulmaz günü fısıldıyordu. Lina defteri indirdiğinde, arasından babamın son mektubu düştü:
"Kızım,
Öldüğüm gün ağlama.
Çünkü ben senin her kahkahanda yeniden doğacağım."

Akşam Yıldızı... Devamını Gör

*(Mislina'nın Tamamladığı sayfalar Nihai Bölüm)*


Babama veda ettiğim o sabah, hastane penceresinden düşen yağmur damlaları sanki zamanın gözyaşlarıydı. Soluk parmaklarıyla son kez annemin fotoğrafını okşadı. "Artık onu göreceğim," derken, sesindeki huzur odanın her köşesine sinmişti. Monitörlerin düz çizgisi karşısında, çocukken... Devamını Gör

Üniversitenin tarihi konferans salonunda, siyah cübbesi ve mor şalıyla Mislina sahneye çıkarken, salon alkışlarla sarsıldı. Gözlerim, onun duruşundaki o asaleti ararken -tıpkı senin düğünümüzdeki o vakur duruşun gibiydi- ellerim titredi.
Sahnedeki O An
Sunucu "Mislinanın adını, Arap Dili ve Edebiyatı birincisi!" diye anons ettiğinde, ... Devamını Gör

"
**قَصِيدَةٌ لِسَرَاقِبَ**

يَا بَلَدَ الحُبِّ وَالدُّمُوعِ..
أَيْنَ العُيُونُ الَّتِي رَأَتْنِي طِفْلًا؟
أَيْنَ البُيُوتُ الَّتِي ضَمَّتْ أَحْلَامَنَا؟
صَارَتْ رَمَادًا تَحْتَ أَحْذِيَةِ الغُرَبَاءِ..

هَذِهِ الشَّوَارِعُ تَبْكِي..
لِأَنَّهَا تَذْكُرُ أَطْفَالَهَا..
كُلُّ حَجَرٍ هُنَاكَ يَحْكِي:
"كُنَّا وُجُو... Devamını Gör

TOZLU SAYFALARDAKİ MİRAS

Zeytin Kokulu Yolculuk

Uçak penceresine yapışmış Mislina'nın parmak izleri, buğulanan camda bir haritayı andırıyordu. "Baba, işte annemin oynadığı topraklar mı?"diye fısıldadı. Aşağıda, senin çocukluğunun geçtiği zeytin bahçeleri -artık yarısı yanmış, yarısı direniyordu. Valizimizdeki tek özel eşya: Senin ün... Devamını Gör

Ölümü görmüş gibi
Ölümü görmüş kadar
Yürümek istiyorum
Bir kumbaraya pislikleri attığım kadar
Dolaştığım sokaklarca
Düştüğüm melanetleri
Arkamda süründüğünü
Ve değer görünmediğim
Herşeyin arkasında süründüğümü
Bilirken Yoluma Allah düşsün diye
Allah a kalbim yalvaryakar kepaze ediyorum
Düşlerimin düşüşleri kepazeliğe
Kaygılarımın ölüş... Devamını Gör

Evet, kitabın sonuna geldik...

Ama aslında bu bir son değil; bizim hikayemizin, sevgimizin, dostluğumuzun ve kardeşliğimizin devamının sadece yeni bir başlangıcı. Makbule abla, seninle yaşadığımız her an, paylaştığımız her duygu, birlikte aşamadığımız zorluk kalmadı. Sen sadece bir abla değil, hayatımın en kıymetli “anne yarısı” oldun.
Senin me... Devamını Gör

Sen gibi kimse dokunmadı kalbime,
Bir bakışınla dinlenirim derdime.
Koynunda büyür umutlar sessizce,
Sensiz eksik bu hayat, fark etmeden,
Seninle tamam, senden ötesi yalan.

Bir kelimenle sönüyor fırtınam,
Bir tebessümünle dağılır bu duman.
Seninle buldum ben gerçek liman,
Anne yarısı dedikleri sensin aslında,
Yüreğimin ta ortasında barın... Devamını Gör

Sen geldin, dünya değişti bir anda,
Bir nefes gibi doldu kalbim candan.
Sana dokunan her sözüm anlamda,
Anne yarısıydın, geçtin her yandan,
Seninle tamam bu eksik dünyamdan.

Gözlerinde huzur, sesinde bahar,
Yorulsam da olur, yeter ki var.
Senin gülüşünde kırılır nazar,
Kalbim seninle her zaman karar,
Senin sevginle geçer her zarar.

Kü... Devamını Gör

O kadar kalabalıktı ki, aslında nostalji yaşayalım derken ruhunu bozuyoruz sanki. Kendimle çeliştim.

Meselâ resim çekmezsen olmaz ama çekmende bu heybete saygısızlık.

Koy kendini kubbeli evlerin yerine, karşısında yeni yetme çocuklar sırıtarak fotoğraf çekiyor! saygıyla eğilmek ve se... Devamını Gör

Senin adını anınca içim ısınır,
Sanki çocukluğumun güvenli kucağısın.
Gözlerinle huzur bulur gecelerim,
Seninle yan yana durmak bile
Korkusuz kılar beni bu hayatta.

Sen anlatmadan anlarım hâlini,
Kalbinin sessizliğini duyarım uzaktan.
Yorulsan da belli etmezsin,
Ama ben çözerim gözlerindeki yorgunluğu,
Senin suskunluğun bile şefkatli olu... Devamını Gör