İnce düşünmekmiş… saçma bir masal!
Bu dünyada demir yumruk konuşur,
Sert adımlar çınlar taş sokaklarda,
Ve incelik, celladın gülüşünde boğulur.

İnce düşünen incinir,
Çünkü merhamet bu çağda bir kamburdur.
Kimi alçak kahkaha atar yüzüne,
Kimi dost kılığında bıçağını saplar göğsüne.

Ey ince düşünen!
Zannettin ki kalbinle kazanırsın,
Ama... Devamını Gör

Ahir zamanın gölgesinde yürür insan,
Her adımında yalnızlığın soğuk taşları çarpar.
Kendiyle aynı dili konuşan bir ruh arar,
Ama bulur mu, bilinmez…
Çünkü herkes kendi kabuğunda hapsolmuştur.

Düşünceler birbirine çarpar,
Ama hiçbir çarpışma yankı bırakmaz.
İnançlar kaybolur sessizlikte,
Ve sözler, gökyüzüne savrulmuş yapraklar gibi,
Hiçb... Devamını Gör

Mert sabah işe giderken kalabalığın arasına karıştı. İnsanlar telaşla yürüyordu, kahkahalar, konuşmalar, araba sesleri birbirine karışıyordu. Ama o bir anda kalabalığın içinde çok tanıdık bir fısıltı duydu. “Mert…” Ses o kadar gerçekti ki irkildi, arkasına döndü. Ama kimse yoktu. Sadece tanımadığı yüzler, aceleyle yürüyen yabancılar… Yine de kalbi ... Devamını Gör

Mert bir gün defteri yanında taşıyordu. Çantasının içinde, kalbinin hemen yanı başında, bir emanet gibi saklıyordu. Gün boyu aklında sadece Zeynep’in yeni yazılarını okumak vardı. Ama iş yerinden eve dönerken kalabalık bir otobüste sıkışıklık arasında çantasının fermuarı hafifçe açıldı. Mert fark etmedi. Otobüsten indiğinde cebinde telefonunu, elin... Devamını Gör

Yavuz, defteri eline aldığında parmakları sayfalardaki yıpranmış kenarları usulca yokladı. Her satırın, Ahmet’in nefesinden, gözlerinden ve o günlerin gölgelerinden bir iz taşıdığını biliyordu. Masanın üzerindeki küçük lambayı açtı, odanın loşluğunda kaleminin ince ucu sayfaların üzerinde gezmeye başladı.
“Baban kelimeleri sıradan biri gibi yazmam... Devamını Gör

1) "Kayısı çekirdeğinde bir kabiliyet vardır. Bu kabiliyet iyi işlenirse o çekirdek bir kayısı ağacı olabilir. Fakat ne kadar çalışılırsa çalışılsın, kayısı çekirdeğini ceviz ağacı yapmak mümkün değildir.
Buna karşılık insan, irade-i cüz'iyesiyle kendisini her çeşit ağaç yapabiliyor.&... Devamını Gör

bir gün devrim olacaksa
o gün ayakkabılarımı giymeyeceğim
çünkü sokaklar ilk defa
toprağa benzemeye başlayacak
ve ben toprakta çıplak ayakla yürümeyi
ölümden daha çok sevdim

ben devrimi bir afişte görmedim
çünkü afişler
çivilenirken duvarlara
bizim çocuklar duvara yaslanıp
soyuluyordu karanlıkta

bir sabah
sadece bir sabah
herkesin ... Devamını Gör

İlk başlarda yadırgadığımız nasıl olur yahu! veya yok canım daha neler! dediğimiz herşey artık ne kadar sıradan geliyor değil mi? Üzülmekle uyuşmuşluk arası çift şeritli bir yolun ortasında kalmışız. Tıpkı ezilmemek için orta şeritte kalmış bir kedi yavrusu gibiyiz. Arabaların hızla gelip geçişini izler gibi izliyoruz tüm kötülükleri. Bazen de diz... Devamını Gör

hepsi gelir geçer mevsimlerin
ayrılıklar değilde
mevsim değirmeni öğütüyor
hepimizin içindeki daneleri

kakülünü süzdüğüm zamane her kadının düşündürdüğü
o kalbi güzelmi sorusu kadar ardniyetsiz danelerin yanına
tanıdıklar eş dost akraba
o değirmene zehir katıveriyor bir nevi
hisler birer birer kahroluyor
zehir vucuda yayılıyor
b... Devamını Gör

Yeni bir yılı karşılıyoruz. Aslında seneler misafir gibidirler. Gelirler ve geçip giderler. Bizde de izleri kalır bizler bu izlere maneviyat yükler ve bohçamıza atarak yolumuza devam ederiz. Buna da geçmiş deniliyor. Zaman her daim misafirdir asla seninle kalmaz ve asla senin olmaz. Bu nedenle her yeni yıldan bir şeyler beklemek, her yeni ayın ilk ... Devamını Gör

Bazen bazı meselelerde öfkeyi diri tutmak lazım. Öfkem dinince görünüşüne aldandığım o ayakkabının canımı ne kadar yaktığını , beni yarı yolda nasıl yalın ayak bıraktığını unutuveriyorum. Verdiğim değere ve parıltısına kıyamayıp saklamaya devam ediyorum. Lakin yine aynı yerden canımı yakıp yalın ayak bırakacak. Belki de ayakkabılıkta şık, konforlu ... Devamını Gör

Savaştaydım kardeşim
Küçücük kaplumbag yavrusuydum
Çaldığım kadar çalındım
Çaldığım şey şerefsizlikleri değildi
Bedeli ağır oldu
Şimdi etrafımda başımı döndürüyorum
Delice gülüşlerimin hakkını Allah ın Aldığını
........................GÖRÜYORUM

Zincirlerim vardı boynumun akışını kesen
Bir yanda Allah bir yanda ben
Çektim çekiştirdim zeb... Devamını Gör

Yaşamın güzelliştirilmesinden daha değerli ne var?
Bitmesi gereken herşey zamanı gelince bitiyor.
Önüne kimse geçemiyorken.
Suyun berraklığı ile bir bitkiye can verebilirken.
Toprakları üstüne serperek yaptığımız botanlarla evreni yok ediyoruz.
Birşeyi olduğu gibi yaşatmaktan başka ne değerli olabilir.
Yeraltı zenginliğini sırf kendi çıkarlar... Devamını Gör

Balkonda
Kulağımda wait kygo
Ağaçlar yağmuru çağırırca bir hışırtı atarken kalan boşluklara
Hayallerimi kaydırak yapıyor
Derin bir boşluğa dökülüyor yapraklar
Halbu çöp değildi hiçbiri
Kafam bu boşlukta ağrırken
Hergün kalan yemeği çöpe atıyor
Ve başım ağrımaya devam ediyor
Biri konuşuyor
Yüzleşmeye gidiyorum
Yapraklar çöpe atılmış
... Devamını Gör

Pusat sinirle kendi evinin kapısına açtıktan sonra, Irmak'ı da ece sokmuştu. "Ne o yok bebek yok düğün falan. Kızım sen neler diyorsun" diye çıkışmıştı.

Irmak masanın önünde ki koltuğa otururken, "Ne var yani süreci hızlandırdım" demişti.

"Irmak bak yeminle elim de kalacaksın ha. Babaannemi de katmışsın işin içine&q... Devamını Gör

Pusat dışarda, Asiye evin içinde günü bitirmek üzereydiler. Asiye, neredeyse gün boyunca unuttuğu ders notlarına bakmış, pratik yapmıştı.

Pusat, akşam ezanı üzeri duş almak için kendi evine çıkarken, Asiye'nin kapısının önün de durdu.

Asiye'nin markete gitmeye ihtiyacı vardı. Kişisel olarak alması gerekenler vardı. Üstünü giyerek montunu el... Devamını Gör

Asiye yüzünü silerek derin bir nefes aldı. Gülerek kapıyı çaldı. Aleyna'da yüzüne yalancı tebessümünü yerleştirip açmıştı kapıyı.

"Ne konuştu o sırık?" diye sordu Aleyna. Asiye konuyu uzatmamak için "Önemli bir şey yok be Aley, klasik Trabzon Beyefendisi" diyerek çay demlemeye başladı.

Aleyna "Trabzon Beyefendisi de... Devamını Gör

Bu sabah, diğer sabahlara nazaran erken kalkmıştı. Çünkü yolculuk ve feth etmesi gereken Trabzon vardı.

Dün geceden hazırladığı kıyafetleri giymiş, Alina ve Lotus ile evde vedalaşmıştı. Babası ve Yankı ile havaalanına gelmişti.

İlk defa evden bu kadar uzun süre ayrılacaktı, ama geri döndüğünde eski İlkim olmayacaktı. Daha güçlü, daha sağlam v... Devamını Gör

Birden bir istek gelir
Atarım birden sokağa kendimi
Çöp gibi yuvarlanırım
Dertlerin öyle bir gıcırdatışı var ki dişlerime
Ağlayamayışıma bile
Revaen yola düşürmüyor beni

Ne kadar güvenirsem güveniyim herşeye
Götüremiyorum söküklerimi artık terziye
Hesap soruyorum artık döndüğüm her köşeye
Her işimin ayağı bir çukur
Benimle olanlarında
... Devamını Gör

Yasemin kendini çok değişik hissediyordu. Vücudu uyuşmuş halde yatakta kıvranıyordu. Ceren evde yoktu; dersi olduğu için erkenden kalkıp okula gitmişti. Yasemin ise evde kalmış, kendi ile savaş halindeydi. Eskisinden daha yoğun hissettiği travmaları; sanki aklına hapis etmişti onu, sürekli aynı döngüyü yaşayıp duruyordu. Bu duruma o kadar öfke duy... Devamını Gör