Bir hüzün ki sarmış zulmet-i kollarıyla beni her cihetten
Ne kûhda kar kaldı, ne bağda taze bir varak.
Ne nehrin akışında bir sadâ, ne de bülbülde âvâz,
Dışımda feryat, içimde bir sükûn-ı câna mâlik.
Kederle raks eyler her dem gölgem, perişan,
Her adımda bir anı, her nefesten bir sızı.
Gönlümün vîrânesinde bir sen, bir de ben kaldık,
İki â... Devamını Gör

Bölüm: Kanla Yazılan Uyarı

Gölün altındaki mahzenden çıkarken Eylül ve Deniz’in üstüne bir ağırlık çökmüştü. O kemiklerin görüntüsü, geceleri rüyalarında bile onları rahatsız edecekti.
Kasabaya vardıklarında meydanın ortasında kanla yazılmış bir mesaj buldular:
“Bu sadece başlangıç, Eylül.”
Eylül’ün elleri titredi. “Yusuf… hâlâ içeride olamaz... Devamını Gör

Kasaba halkı Aslanbeylerin tutuklanmasından sonra derin bir nefes aldı. Ancak Eylül için bu sadece bir zaferin başlangıcıydı. Babasının defterinde hâlâ açılmamış sayfalar vardı. Defterin ortasında eski bir belge buldu.
Belgede şu yazıyordu:
“Kasabanın kaybolan 12 kişisi…”
Eylül bu isimlere bakınca dondu kaldı. Hepsi son 30 yılda bir şekilde göl ... Devamını Gör

Fabrikanın önüne vardığında kapı zincirlerle kilitlenmişti. Eylül zinciri kırmak için taşlardan yardım aldı, elleri kan içinde kaldı ama kapıyı açmayı başardı. İçeri girdiğinde ağır bir barut kokusu vardı. Bodrumun köşelerinde patlayıcılar yerleştirilmişti.
Zamanlayıcıyı gördü: 10 dakika.
Eylül, kaseti ve Leyla’nın eşyalarını kurtarmak için önce ... Devamını Gör

Rüzgâr, gölün yüzeyini keskin bir bıçak gibi yarıyordu. Gölün kuzeyi, kasabanın en ürkütücü bölgesiydi. Orası yıllardır kimsenin gitmeye cesaret edemediği, eski efsanelerle anılan bir yerdi. Eylül, babasının defterinde altı çizili olan o cümleyi tekrar okudu:
“Kuzeyde, dev çınarın altına bak.”
Sırtında çantası, elinde feneri ve defteriyle yola ... Devamını Gör

Kasabanın merkezindeki olayların yankısı hâlâ sürüyordu. Eylül’ün ifşaları Aslanbey ailesini köşeye sıkıştırmıştı ama bu sadece sessiz bir fırtınanın habercisiydi. Kasaba halkı öfkeliydi, fakat kimse Aslanbeylerin kolay kolay yenileceğini düşünmüyordu. Onlar sadece zengin değildi, kasabanın tüm karanlık geçmişini ellerinde tutuyorlardı.
Eylül, g... Devamını Gör

Sabah güneşi kasabayı gri bir sis gibi kaplamıştı. Her şey olduğundan daha sessizdi. Sanki herkes bir şeyleri biliyor ama kimse konuşmaya cesaret edemiyordu. Eylül, ormanın derinliklerinden fabrikanın yıkık görüntüsüne bakarken içindeki öfke kabardı. Babasının ölümü bir kazayla açıklanamazdı. O adamlar, bu kasabanın gölgesinde büyüyen kirli bir geç... Devamını Gör

Eylül, Şeref Dede’nin uyarısından sonra koşar adımlarla eve döndü. Yağmur, kasabanın sokaklarını çamura çevirmişti. Kalbi göğsünden çıkacak gibiydi; sanki görünmez bir el, nefesini kesiyordu. Kapıyı açarken anahtar deliğinden birinin gözleri ona bakıyormuş gibi hissetti. Kapıyı sertçe itti, içeri girdi. Her şey yerli yerindeydi… ama bir şey farklıy... Devamını Gör

Eylül, gölden aldığı fotoğrafı defalarca inceledi. Babasının gülümsemesi bu fotoğrafta farklıydı; gözlerinde bir huzur değil, bir sır saklıydı. Yanındaki kadın ise belli ki yıllar öncesinden kalma bir yüzdü, ama kimdi?
O gece uyumadı. İnternette o kasaba evini aramaya çalıştı, ama bulamadı. Fotoğraftaki evin penceresinde belirsiz bir gölge olduğun... Devamını Gör

MİSLİNA'NIN VASİYETİ VE MİRASI

Üç Emanet

Emanet.. Nerede Saklı.. Açmanın Şartı

1. Mor Eşarp;

Annemin sandığında en dipte kokusu hala üzerinde İlk çocuğun doğduğunda gözyaşlarını dindirmek ve ona güç vermek için bağla Bilsin ki o eşarp nesiller boyu süren bir umudun yadigarıdır

2. Yarım Şiir;

Babamın yıpranmış defteri sayfa 47 ke... Devamını Gör

"SON NEFESİN FISILTISI: İDLİB'İN KOKUSU VE ELİAS'IN YANKISI

Son günlerde İdlib'in kokusunu alıyorum, biliyor musun Elias? Toprağın o derin, o tanıdık kokusunu… Sanki rüzgar kilometrelerce öteden taşıyor anıları, burnuma doluyor baharın ilk yağmurundan sonraki o eşsiz rayiha. Bu koku, içimde tatlı bir sızıyla karışık bir huzur yaratıyor. Anl... Devamını Gör

- MİSLİNA'NIN VASİYETİ: YAŞAM RİTÜELLERİ VE ŞİFACI MİRASLAR

I. Her Doğum Gününüzde: Bir Ritüel
Bu ritüel, size babasızlığın derin boşluğunu sarıp sarmalayan bir sarılış gibi gelecek. Yalnızlığınızı hafifletecek, her doğum gününüzü bir anma ve yeniden doğuş anına dönüştürecek.

* Bir zeytin çekirdeğini taşla kırın: Tıpkı hayatın bizi zaman... Devamını Gör

(Torunum Elias'a ve Tüm Kırılmış Kalplere Vasiyetim)

NECKAR KIYISINDAKİ SON GÜN BATIMI

"Elias'ım, Heidelberg'de Neckar'ın sularına bakıyorum. Suyun rengi, dedenin gözlerindeki hüzne benziyor. Sana bıraktığım ne altın ne de mülktür. Sana mirasım, bir çekirdeğin kırılma cesaretidir. Kırıldığında bile yeniden filizlenme umududur. Bu, yaşamı... Devamını Gör

7. "GÖLGENİZ" DEĞİL, "IŞIĞINIZ" OLSUN

"Babam ölmeden önce: 'Gölgem olma, ışığım ol!'dedi.
Çocuğunuzu:
- Kendi hayallerinizin telafisi olarak yetiştirmeyin,
- Korkularınızdan korumak adına kanatlarını kırmayın.
Onun tuttuğu ışık, sizin karanlığınızı aydınlatabilir."



SON SÖZ:
"Anne-b... Devamını Gör

Bahçemdeki meşe ağacının dalları, alacakaranlıkta gümüşi bir tül gibi sallanıyordu. Ay ışığı, zakkumun beyaz çiçeklerine değdiğinde, annemin gençlik fotoğraflarındaki parıltıyı hatırlattı bana. Torunum Lina, dizlerimin dibine çömeldi. Minik parmağıyla Arapça harfleri izliyordu:

"Büyükanne, bu 'elif' niye yalnız duruyor?"

Yağ... Devamını Gör

Ah, o defter... Babamın kokusunu taşıyan, yılların yorgunluğunu sırtlamış o eskimiş defter. Parmaklarım sayfaların üzerinde gezinirken, her bir kırışıklıkta, her bir soluk izde onunla yeniden buluştuğumu hissettim. Sanki zaman durmuş, ben babamın gençliğine, onun gizli dünyasına adım atmıştım.

Derken, o sayfa... Sayfa 73. Evet, burasıydı. Baba... Devamını Gör

Babamı annemin yanına defnederken, mezar taşına kazınan Arapça harfler güneşte parlıyordu:
"Burada biri hayatı, diğeri ölümü bekleyen iki âşık yatıyor. Ama ikisi de asla vazgeçmedi."

Kevser'in kızı Elif, ellerine sarılmış bir zambakla geldi:
"Büyükbaba bana her doğum günümde bu çiçeği gönderirdi. 'Annene benziyor' derdi.&... Devamını Gör

TOZLU SAYFALARDAKİ MİRAS

Zeytin Kokulu Yolculuk

Uçak penceresine yapışmış Mislina'nın parmak izleri, buğulanan camda bir haritayı andırıyordu. "Baba, işte annemin oynadığı topraklar mı?"diye fısıldadı. Aşağıda, senin çocukluğunun geçtiği zeytin bahçeleri -artık yarısı yanmış, yarısı direniyordu. Valizimizdeki tek özel eşya: Senin ün... Devamını Gör

Zamanın Saçlardaki Sırrı
Mislina 13 yaşına bastığında, o gün ayna karşısında ıslak saçlarını tararken nefesim kesildi. Kestane renkli dalgalar, banyo penceresinden süzülen sabah ışığını yakalayışıyla parlıyordu… Tıpkı Serakib'te, o ilk buluşmamızda, İdlib'in güneşi senin saçlarına vurup onları altın rengi bir tül gibi aydınlattığında hissettiğim... Devamını Gör

"Bükreş'te Geçen İlk Ay: Kanayan Bir Kalple"

Bükreş bana soğuk davrandı o ilk ay. Her sabah uyandığımda, yastığım ıslaktı. Pencereden içeri süzülen gri ışık, Seher'in olmayışını her gün yeniden hatırlatıyordu bana.

İlk Hafta: Kaybolmuşluk
Kaldırımlarda yürürken ayaklarım tökezliyordu. Sanki Seher, her köşe başında bana el sallay... Devamını Gör