Çaresiz adımların vardı bilirim.
Bitiremediğin yolların,
Giyemedigin ayakkabıların,
Silemedigin burnun,
Duyamadigin kulağın,
Bir bardak süt için veremediklerin.
Zordur bilirim.
Sağın solun bomboş,
Tutunacak bir el yok,
Duraklar hep Loş,
Görüntün ise tam bir berduş.
Neden yaparsın ki bunu kendine,
Yetemediklerin mi bahane.
Yapma .
Bitmeyecek acıların bilirim.
Tukenmenin ötesine geçemedin,
Peki neden tükendin.
O can sonuna kadar senin.
Neden sonunu kendin getirdin.
Yapma nolur .
Bir şans daha hayata,
Kapım hep açık sana .
Dinleyeceğim seni .
Kendini zehirleme yeter ki .
Veya atlama bir binanin tepesinden,
Ne kadar borcun olabilir ki,
Yerine koyamacagin canının bedeli olamaz.
Başaracağız .
Yeter ki yapma.
Bak insanlar da artık yanında.
Salma kendini boşluğa.
Sen hiç olduğun kadar değilsin,
Karşında canına karşılık neyim varsa ,
Hepsi feda olsun sana.
Sen yapma .
Çünkü sonu olmayan tek çözümsüzlük,
Ölümdür unutma ...