Derd-i Muammâ

Gayet hüsn-ü niyet bir âdemim
Yoktur ferd-i âferîdeye beisim

Lakin bulur beni musibet-ü nekbet
Sırtımdadır bî-fetret bâr-ı sıklet

Vaktâ ki meftûn olsam bir yar-ı güzîne
Dönüp nazar etmez şu garibin yüzüne

Vaktâ ki ahbabım olsa hemrâz âlîkadr
Hemân rücu eder, olmaz hiç kemal-î sabr

Daim münkesirdir bîdilşâd-u kalb-i âcizânem
Dilâzârım çok lakin yok muslih-i tarziyem

Çare yoktur ol derd-i muammâya
Zira imtihan bu sana ey Şükriya